Η δυσανεξία της γαλλικής ελίτ και των πολιτικών εκπροσώπων της έχει φτάσει σε δυσθεώρητα ύψη. Πλέον δεν αρκείται να ακρωτηριάζει και να φυλακίζει όσους πληβείους αντιστέκονται: τώρα ήρθε και η ώρα της απαγόρευσης ολόκληρων κινημάτων! Ο λόγος για την απόφαση του Γάλλου προέδρου στις 21/6 να κηρύξει παράνομες τις «Εξεγέρσεις της Γης» – ένα άτυπο μέτωπο εκατοντάδων τοπικών επιτροπών στην ύπαιθρο, αλλά και οικολογικών οργανώσεων, που συσπειρώνει 140.000 μέλη και διακηρύσσει την αντίθεσή του στην «αρπαγή της Γης» από τις πολυεθνικές*. Ήδη στα τέλη Μαρτίου, μετά την αιματηρή καταστολή της μαζικότατης κινητοποίησης στην κοινότητα Σεντ-Σολίν, η γαλλική κυβέρνηση ανακοίνωσε την πρόθεσή της να θέσει εκτός νόμου το κίνημα (όπως απαιτούσε και η FNSEA, που εκπροσωπεί τα συμφέροντα των πολυεθνικών και των μεγαλοαγροτών). Οι «Εξεγέρσεις της Γης» έγιναν έτσι η πρώτη απαγορευμένη οικολογική συλλογικότητα στην ιστορία της Γαλλίας!
Η επιχείρηση απαγόρευσης αντιμετώπισε βέβαια μια σειρά νομικά προβλήματα, τα οποία όμως ξεπεράστηκαν χάρη στον… βολονταρισμό της εξουσίας. Καταρχήν, οι «Εξεγέρσεις» δεν συνιστούν μια οργάνωση με νομική προσωπικότητα, αφού αποτελούν μια χαλαρή συντονιστική δομή. Έπειτα, κανένας από τους εκπροσώπους τους δεν είχε κατηγορηθεί ποτέ ως τώρα για οποιοδήποτε αδίκημα – πόσο μάλλον για «εισβολές σε εταιρείες, πράξεις βίας κατά αστυνομικών και υποκίνηση ανταρσίας», όπως ισχυρίστηκε ο υπουργός Εσωτερικών Ζ. Νταρμανέν. Επιπλέον, εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες αλλά και εκατοντάδες προσωπικότητες (πολιτικοί όπως ο Μελανσόν, πανεπιστημιακοί, καλλιτέχνες, δημοσιογράφοι κ.ά.) εξέφρασαν ενυπόγραφα την «οργισμένη κατάπληξή τους» για τα σχέδια απαγόρευσης των «Εξεγέρσεων της Γης». Ακόμη και μέλη της κυβέρνησης διατύπωσαν επιφυλάξεις για τη νομιμότητα ή/και τη χρησιμότητα της απαγόρευσης.
Αντιδημοκρατικό αμόκ
Όλα αυτά άφησαν παγερά αδιάφορο τον Μακρόν: στο υπουργικό συμβούλιο της 14/6 ο Γάλλος πρόεδρος απαίτησε «άμεση διάλυση», με την απόφαση να υπογράφεται από τον ίδιο μια εβδομάδα αργότερα «κατόπιν σχετικής εισήγησης του υπουργού Εσωτερικών». Έκτοτε δεκάδες διαδηλώσεις αλληλεγγύης και άλλες μορφές συμπαράστασης εκδηλώνονται καθημερινά στη Γαλλία. Λίγο πριν ανακοινωθεί επίσημα η απαγόρευση ο Μπενουά Φεϊγί, εκπρόσωπος του κινήματος, δήλωνε: «Ο Μακρόν σπεύδει να εκτελέσει τις εντολές των βιομηχάνων, ξεχνώντας ότι, από τότε που ανακοίνωσε ότι θα μας διαλύσει, το μόνο που κατάφερε ήταν να πολλαπλασιάσει το κίνημα, τις δράσεις του και την παρουσία του σε όλη τη χώρα».
Την επόμενη μέρα ο Φεϊγί συνελήφθη από την Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία(!) μαζί με δεκάδες ακόμη αγωνιστές – ανάμεσά τους στελέχη των συνδικάτων CGT και Solidaires, της Αγροτικής Συνομοσπονδίας και οικολογικών κινήσεων, που σε κοινή τους δήλωση τονίζουν: «Η δίωξή μας αποτελεί επίθεση στις πιο βασικές συνδικαλιστικές και πολιτικές ελευθερίες. Αυτοί που πρέπει να λογοδοτήσουν για τη διαδήλωση της 25ης Μαρτίου [στο Σεντ-Σολίν] είναι αυτοί που διέταξαν να εκτοξευτούν περισσότερες από 5.000 χειροβομβίδες εναντίον διαδηλωτών μέσα σε δύο ώρες. Τρεις άνθρωποι παραλίγο να πεθάνουν. Δεκάδες ακρωτηριάστηκαν. Εκατοντάδες τραυματίστηκαν. Χιλιάδες υπέστησαν την κρατική βία. Οι έντονες καταγγελίες του εισηγητή του ΟΗΕ και των παρατηρητών της LDH [Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου] πρέπει να ακουστούν»…
Η θέση εκτός νόμου ενός κινήματος αποτελεί ένα μόνο από τα πρόσφατα κατορθώματα του Μακρόν. Αυτού του «δημοκράτη», που ακόμη και το Γαλλικό Κ.Κ. ζητούσε να υπερψηφιστεί στον Β΄ γύρο των προεδρικών εκλογών ώστε «να φράξουμε τον δρόμο στην Ακροδεξιά»! Η αλήθεια είναι ότι μια… απαγορευμένη σκέψη τρυπώνει στο μυαλό κάθε λογικού ανθρώπου: η Λεπέν θα δυσκολευόταν πολύ να κάνει όσα έχει ήδη «πετύχει» ο Μακρόν.
* lessoulevementsdelaterre.org
