Έπαιρνε μετά τις περικοπές σύνταξη χηρείας από το ΙΚΑ 360 ευρώ και 320 δικά της από το ΤΕΒΕ. Μεγάλωσε τέσσερα παιδιά, κι αυτά της χάρισαν εννιά εγγόνια κι ένα δισέγγονο. Από αυτά, τα επτά αγόρια, που αν χρειαστεί θα πάρουν όπλο για να υπηρετήσουν την πατρίδα. Ποια πατρίδα; Μα αυτή που παρά τα πτυχία τους τους καταδίκασε σε ανεργία ή τη μετανάστευση.
Με τη σύνταξή της συντηρεί και τον άνεργο γιο, τον έναν, τον άλλον τον συντηρεί η πεθερά του.
Σήμερα, πήγε να πάρει τη σύνταξη χηρείας. Από τα 360 τις έδωσαν 220! Κόντεψε να μείνει. Στις τράπεζες, θρήνος και οδυρμός. Κλαίνε οι γονείς και οι παππούδες μας που συντηρούν και τα άνεργα, ενήλικα παιδιά τους. Αυτοί που για πρώτη ίσως φορά στη ζωή τους ψήφισαν Σύριζα επειδή τους υποσχέθηκε πως τέρμα οι περικοπές στις συντάξεις τους, τέρμα η υποταγή στους δανειστές.
Μίλησα με τον πενηνταπεντάρη γιο της που πήγε και τη μάζεψε από την τράπεζα. «Πώς μπορώ να συνεχίσω να δέχομαι τη βοήθεια της», μου είπε, «όταν δεν φτάνουν ούτε για τα φάρμακά της. Την κορόιδεψα πως βρήκα δουλειά κι ας έχω να φάω δύο μέρες. Βλέπεις, δεν δικαιούμαι ούτε καν την κάρτα σίτισης, αφού έχω στο όνομά μου, μέχρι να μου τα πάρουν, το σπίτι και το κλειστό μαγαζί…
Ανθρωποκτονία από πρόθεση λέγεται αυτό, κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ. Ανθρωποκτονία από πρόθεση όχι με ενδεχόμενο αλλά με άμεσο δόλο.
Νίκη Βίκου (από το Facebook)
