Ωδή Απελπισμένου
Ο θάνατος είναι σήμερα μπροστά μου
όπως για τον ανάπηρο η υγεία
σάμπως να βγαίνης απ’ την κάμαρά σου ύστερ’ από αρρώστεια.
Ο θάνατος είναι σήμερα μπροστά μου
σαν της μυρτιάς την ευωδία
σάμπως να κάθεσαι σε στέγη σε ώρα ανέμου.
Ο θάνατος είναι σήμερα μπροστά μου
Σαν του λωτού την ευωδία
σάμπως να κάθεσαι στης μέθης το ρυάκι.
Ο θάνατος είναι σήμερα μπροστά μου
σαν μπόρα πούχει τελειώσει
σα γυρισμός στο αγαπημένο σπίτι
ύστερα από μεγάλη τρικυμία.
Ο θάνατος είναι σήμερα μπροστά μου
σάμπως ν’ ανοίγουν τα ουράνια
σαν την γλυκειάν επιθυμία
το σπίτι μας να ξαναϊδούμε
ύστερα από μακροχρόνια αιχμαλωσία.
Μετάφραση: Λεωνίδας Πολυδεύκης
* * *
Ερωτικό τραγούδι
Απόψε ήρθε κοντά μου ο αδερφός μου, απόψε βράδυ
Σαν το φεγγάρι στέκονταν πάνω απ’ τα δέντρα
Στο περιβόλι κρέμονταν τάνθια της ακακίας
Γλυκειά η ευωδιά τους.
Τότε τρία πράγματα μπήκανε στο δώμα μου να με ξυπνήσουν
Τρία πράγματα:
Το φως το ασημένιο της σελήνης,
Η ευωδία των ανθών της ακακίας,
Το κάλεσμα το ερωτικό του αγαπημένου μου
Κι’ είπε το φως του φεγγαριού:
– Ματαταΐτ!
Αργυρόλευκη είσαι ωσάν εμένα,
ωσάν εμέ τη θεϊκιά ιέρεια του Όσιρι
Όμοια με εμένα Ματαταΐτ!
– Κι’ έχεις ντροπή με τόσο θάμπος;
Έβγα από την κάμαρά σου να φανείς
Να σ’αγναντέψει με λαχτάρα και να σε χαρεί
Ματαταΐτ
Κι’ είπε η ευωδιά των λουλουδιών της ακακίας;
Ματαταΐτ! Ματαταΐτ!
Γεμάτη μύρο είσαι όμοια με μένα
Σύμβολο της αγάπης
Που δυό ζωές ενώνει
Πέρα απ’ το λιβάδι των νεκρών,
Πέρα απ’ την πύλη τα Δύσης,
Πέρα απ’ το δρόμο του τέλειου Φωτός,
Και να σκορπίσει τη μοσκιά σου ντρέπεσαι,
Έβγα από την κάμαρά σου να φανείς
Κι’ η ευωδιά σου ας τον μεθύσει, ας σε χαρεί,
Ματαταΐτ !
Μια λέξη είναι το κάλεσμα του αγαπημένου μου:
– Έλα
Και πήγα:
Άσπρη καθώς το φως του φεγγαριού
Ωσάν την ακακία ευωδιασμένη.
Μετάφραση: Δημ. Γ. Βεζύρογλου
