Αν ο Δασάρχης Χίου είναι αρτηριοσκληρωτικά κολλημένος στους Νόμους, αυτό δεν αποτελεί λόγο για να ελεγχθεί διοικητικά.
Παρόλα αυτά οι άνανδροι πολιτικοί, που συνεχίζουν ακόμα και σε αυτή την εποχή της κρίσης και της βιβλικής καταστροφής να χαϊδεύουν αυτιά ψηφοφόρων, δεν δίστασαν να επιχειρήσουν εκτροπή του κύματος αγανάκτησης των πολιτών, προς το πρόσωπο ενός και μόνο ανθρώπου, ενός κρατικού υπαλλήλου και να τον καταστήσουν υπαίτιο της καταστροφής επειδή, άκουσον άκουσον, τόσα χρόνια εφαρμόζει με απόλυτη προσήλωση τους Νόμους για την προστασία των δασικών ειδών!!!
Παραθέτω απόσπασμα από τοπική εφημερίδα για να βεβαιωθείτε όλοι για την κατάντια αυτής της χώρας:
Οργή λαού
Την ίδια ώρα δεκάδες παράπονα για τον διαχρονικό ρόλο της Δασικής Υπηρεσίας της Χίου εκφράζουν πολίτες από πολλά χωριά του νησιού. Οι περισσότεροι εστιάζουν στο γεγονός ότι η παραπάνω υπηρεσία ήταν μόνιμα αρνητική στο κόψιμο δένδρων ενώ δεν ήταν και λίγα τα πρόστιμα που βεβαίωνε σε όσους έκαναν το… λάθος να ενεργήσουν παρά τις αντιθέσεις που εκφράζονταν. Μάλιστα υποστηρίζουν ότι ακόμη και σε περιπτώσεις όπου η ανάγκη ήταν ορατή από όλους, η Δ/νση Δασών δεν επέτρεπε ουδεμία παρέμβαση.
Οχυρωμένος
Παρά τις αντιδράσεις στο πρόσωπό του και την κατακραυγή που επικρατεί στο ζήτημα των αντιπυρικών ζωνών ο κ. Μπέλλας, δείχνει να βαδίζει στη βάση των νόμων (τους ξέρει απέξω κι ανακατωτά) επιλέγοντας να μην ακούει και να μην αντιλαμβάνεται κάθε μορφή αναγκαιότητας, όσο δύσκολη κι αν φαντάζει η διάνοιξη αντιπυρικών ζωνών. Δεν είναι τυχαίο, όπως αναφέρει στον “π” υψηλόβαθμος αιρετός, ότι ακόμη και τις πρώτες ώρες της φωτιάς ο Δασάρχης ήθελε να εποπτεύει πρώτα κάθε περιοχή στην οποία θα ανοίγονταν έκτακτη αντιπυρική ζώνη.
Ο τόπος βράζει, ενώ χθες οι πληροφορίες ότι στη Χίο υπάρχει σφοδρή αντίδραση στο πρόσωπο του Δασάρχη, έφθασαν μέχρι την Αποκεντρωμένη Διοίκηση Αιγαίου».
Όσο για την έλλειψη αντιπυρικών ζωνών, την οποίαν κατόπιν εορτής διαπιστώνουν οι πολιτικοί υπεύθυνοι της καταστροφής, δεν είναι παρά μία ακόμη υπεκφυγή και προσπάθεια μετάθεσης ευθυνών στους υπαλλήλους τους. Διότι απλούστατα, τι θα έκανε μια αντιπυρική ζώνη δέκα μέτρων εντός του δάσους την στιγμή που η φωτιά πέρασε δρόμους και δρόμους, χωματένιους και ασφάλτινους, ακόμα και εθνική οδό πέρασε και κατέκαψε το νησί ολόκληρο; Κι αυτοί, για τα μάτια του κόσμου και για να θολώσουν τα νερά, φωνάζουν ότι δεν είχαν ανοιχθεί αντιπυρικές ζώνες στο δάσος και φταίει ο υπάλληλος Δασάρχης και το απαξιωμένο από την κυβέρνηση Δασαρχείο Χίου με τους 7 (εφτά) υπαλλήλους.
Έλεος. Ο κρετινισμός και η ανανδρία στην υπηρεσία της πολιτικής.
* Ο Γιάννης Μακριδάκης είναι συγγραφέας και ιδρυτής του Κέντρου Χιακών Μελετών με σκοπό την έρευνα, αρχειοθέτηση, μελέτη και διάδοση των τεκμηρίων της Χίου. Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο προσωπικό του site: https://yiannismakridakis.gr
