Δεν αφήνουμε την ζωή μας σε ανθρώπους της κυβέρνησης. Συνέντευξη στο Νίκο Ταυρή.
Μιλήσαμε με την Αλίκη Ξανθάκη, υποψήφια δήμαρχο του Δήμου Ιεράπετρας με την κίνηση Πολίτες εν Δράσει. Πρόκειται για μια πρωτοβουλία από «τα κάτω», μια πρωτοβουλία πολιτών με όρεξη, πείσμα και θυμό, όπως μας λέει η ίδια. Που δεν θέλουν να αφήσουν την διαχείριση της ζωής τους στους ανθρώπους της κυβέρνησης και των δανειστών της, που αναφέρονται στην Αριστερά και θεωρούν ότι η αντίσταση και η ουσιαστική συμμετοχή του κόσμου μπορούν να φέρουν αποτελέσματα.
Τι είναι οι Πολίτες εν Δράσει και πώς βλέπεις εσύ τις αυτοδιοικητικές εκλογές;
Είναι μια πρωτοβουλία που ξεκίνησε πρόσφατα, για τη δημιουργία μιας ανεξάρτητης αυτοδιοικητικής Κίνησης στην Ιεράπετρα και το Μακρύ Γιαλό, που αποτελούν πλέον ένα Δήμο. Είναι μια ολοένα μεγαλύτερη ομάδα ανθρώπων – κυρίως νέων και κυρίως ακομμάτιστων- με όρεξη, πείσμα, αλλά και θυμό.
Πέρα από την κρίση και την πίεση που ζούμε κι εμείς, σαν όλους τους ανθρώπους αυτής της χώρας, υπάρχει ειδικά εδώ μια συγκυρία που μας θυμώνει και μας κάνει να νιώθουμε εξαπατημένοι. Η συμπαράταξη προσώπων των δύο μεγάλων κομμάτων, που μέχρι χτες αντάλλαζαν πολύ βαριές κατηγορίες και δίχαζαν τον κόσμο σε στρατόπεδα. Τελικά, στόχευσαν στη σίγουρη κατάκτηση του δήμου και υπολόγιζαν στην εύκολη διαχείριση των μεγάλων και μικρών υποθέσεών του, χωρίς αντιπολιτευτικές φωνές, αλλά με την αρχή της συναίνεσης σε όλα, «για το καλό της πόλης». Αυτό το «καλό» ωστόσο μένει κενό νοήματος, όταν η ανάπτυξη στην οποία αναφέρονται δεν αφορά τις πραγματικές μας ανάγκες.
Όταν, για παράδειγμα, ο επικεφαλής τους -κ. Αναστασάκης του ΠΑΣΟΚ- ως νομάρχης παρήγγειλε μελέτη για την κατάργηση τεσσάρων νοσοκομείων στο Νομό και την αντικατάστασή τους με ένα υπερσύγχρονο. Το οποίο θα περιμένουμε να χτιστεί μαζί με ένα κατάλληλο οδικό δίκτυο στο Νομό, -που για 30 χρόνια δεν έγινε- όσο αυτά τα νοσοκομεία υποβαθμίζονται και η ζωή ανθρώπων κινδυνεύει.
Θεωρούμε ότι δεν έχουμε πια την πολυτέλεια να αφήνουμε τη διαχείριση της ζωής μας στον τόπο μας, σε ανθρώπους, που λόγω της πολιτικής τους θέσης και των κομματικών τους εξαρτήσεων, απαντούν στις αγωνίες μας, είτε με καθησυχαστικές ασάφειες, είτε σηκώνοντας τα χέρια ψηλά, απέναντι στις διαταγές της κεντρικής κυβέρνησης ή ακόμα και των σημερινών μεγάλων δανειστών της.
Το οφείλουμε στον εαυτό μας και στα παιδιά μας να στείλουμε ένα ξεκάθαρο μήνυμα ότι θα υπερασπιστούμε τα κοινωνικά, εργασιακά και δημοκρατικά μας δικαιώματα. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός μίλησε για εκλογές -δημοψήφισμα για τον Καλλικράτη και τις άλλες «μεγάλες αλλαγές» που προωθεί η κυβέρνησή του.
Πέρα, όμως, από ένα εκλογικό αποτέλεσμα η κίνηση αυτή φιλοδοξούμε να αποτελέσει -από οποιοδήποτε θέση κι αν βρισκόμαστε- δίκτυο αλληλεγγύης και υποστήριξης, εγγύηση ότι κανείς δεν θα μείνει μόνος του σ’ αυτή την κρίση. Βήμα για την ανάδειξη προβλημάτων, αρχή δυναμικών διεκδικήσεων της κοινωνίας μας, συνεχής παρακίνηση για ενεργό συμμετοχή.
Θεωρείς ότι ο συνδυασμός είναι ένα είδος πειράματος;
Προτάθηκα ως επικεφαλής της κίνησης, απλά γιατί έτυχε να έχω περισσότερη άνεση χρόνου τη δεδομένη στιγμή. Ως μία από τους πολλούς απλούς πολίτες, ως μια απλή εργαζόμενη μητέρα. Λίγοι ανάμεσά μας έχουν κάποια εμπειρία στην πολιτική. Γνωρίζουμε ο καθένας αυτά που ζει και χρειάζεται να συνεχίσουμε εντατικά την προσπάθεια, απλά και μόνο για να καταγράψουμε τα προβλήματα από εκείνους που τα ζουν. Δεν νομίζω, ωστόσο, ότι η γνώση των προβλημάτων και η επίλυσή τους μπορεί να προκύψει με άλλο τρόπο. Πρέπει να μάθουμε να αμφισβητούμε εκείνους που προωθούν τους εαυτό τους ως χαρισματικούς, ως γνώστες και χειριστές του συστήματος, ως αποκλειστικά ικανούς να επιλύσουν προβλήματα.
Από την άλλη είναι ένα πείραμα, με την έννοια ότι περιμένουμε κι εμείς να δούμε το αποτέλεσμα – και δεν εννοώ στενά το εκλογικό- και να επιβεβαιώσει ή να απορρίψει ο καθένας μια δική του θεωρία. Ήταν νομίζω αρκετά δύσκολο αρχικά, ειδικά σε ανθρώπους που ανήκουν ιδεολογικά σε συγκεκριμένους πολιτικούς χώρους να συνομιλούν χωρίς καχυποψία. Είναι ευκολότερο νομίζω για όσους από μας δεν έχουμε γνωρίσει κάποιον άλλο τρόπο οργανωμένης λειτουργίας σε κάποιο κόμμα.
Σήμερα όλοι προσπαθούμε να λειτουργήσουμε σαν ομάδα, που απλά βλέπουμε τα προβλήματα και ψάχνουμε λύσεις. Ισότιμα.
Αν μείνουμε σταθεροί στις αρχές μας και να συνεχίσουμε να συμμετέχουμε με αποφασιστικότητα, ειδικά, όταν αρχίσουν πραγματικά να φαίνονται τα δύσκολα και για την περιοχή μας, είμαι σίγουρη ότι θα διαλυθούν και οι όποιες ανασφάλειες και επιφυλάξεις διατηρεί ένα μέρος του κόσμου, που αυτή τη στιγμή απλά αρνείται να συμμετέχει σε οτιδήποτε αφορά την πολιτική.
Ποια είναι η σχέση του συνδυασμού με την Αριστερά;
Η στήριξη των Πολιτών εν Δράσει από τον ευρύτερο αριστερό χώρο εκφράζεται ανεπίσημα, αλλά με την πολύτιμη, δυναμική συμμετοχή ατόμων. Που, όπως όλοι, μιλούν μονάχα για τον εαυτό τους, όπως και αυτοί που ανήκουν σε άλλους πολιτικούς χώρους και φυσικά οι ανεξάρτητοι κομματικά φίλοι της Κίνησης.
Πολλοί σήμερα καταλογίζουν στην Αριστερά ότι απέτυχε να αντιδράσει ενωμένα και αποτελεσματικά στην επίθεση που δέχτηκαν δικαιώματα και κεκτημένα. Άλλοι την έχουν συνδυάσει με ένα δυσκίνητο, σκουριασμένο μηχανισμό που μιλάει μια ακατανόητη γλώσσα. Κάποιοι κρατάνε μέσα τους παλιά κατάλοιπα για την εικόνα που κάποτε στην Ελλάδα σήμαινε να είσαι αριστερός και φοβούνται μην τους χαρακτηρίσουν! Είναι, όμως, αλήθεια ότι στις μέρες μας -εκ των πραγμάτων- πολλοί από μας αναζητούμε ελπίδα στην Αριστερά και τις ιδέες της. Το γιατί είναι σήμερα σκόρπια και διαρκώς σε αναμονή είναι κάτι νομίζω ακατανόητο στις νέες γενιές. Και πιστεύω ότι το πεδίο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και ειδικά ο δήμος, τα χωριά, οι γειτονιές προσφέρονται για να αποδείξει και στους πιο κακόπιστους ότι μπορεί να εφαρμόσει τη θεωρία σε πράξη, δηλαδή σε αλληλεγγύη, στήριξη των κοινωνικών και εργασιακών δικαιωμάτων, ουσιαστική δημοκρατία.
Από τη μέχρι τώρα κίνηση του συνδυασμού ποια θεωρείς τα «δυνατά του σημεία»;
Δεν το ελέγχουμε. Αυτό είναι η δύναμη, αλλά κι η αδυναμία του. Δεν μπορούμε να πάρουμε π.χ. ένα τηλέφωνο και όλοι να είναι αύριο σε μια συγκέντρωση. Άλλοι έχουν δυο-τρεις δουλειές, άλλοι ψάχνουν για μία, άλλοι έχουμε μικρά παιδιά κ.λπ.
Δεν υπάρχουν γραμμές, σε κάθε θέμα, για να ακολουθήσει κάποιος, αλλιώς βρίσκεται απέξω. Δεν υπάρχει κάποιος επικεφαλής με την έννοια του χαρισματικού ηγέτη, που με μαγικό τρόπο – με τη διάνοιά του, τις γνωριμίες ή την εμπειρία του σε διαδικασίες και μηχανισμούς- θα βρίσκει λύσεις για όλους.
Εκεί πάνε οι άνθρωποι να ακούσουν. Σ’ εμάς έρχονται για να πουν, έστω κι αν είναι για μια φορά, για να το βγάλουν από μέσα τους. Κάθε φορά, σε μια ανοικτή συνέλευση θα φανεί και μια καινούργια παρέα, θα μάθουμε για κάποιο άλλο πρόβλημα, που δεν έχει κανείς αναδείξει ή κάποιος θα προτείνει μια πολύ πρακτική και απλή λύση. Είναι θαυμάσιο αυτό. Κάποιες λέξεις, λιωμένες από την ανούσια χρήση – όπως συμμετοχή, διάλογος, δημοκρατία, αλληλεγγύη – ακούγονται πάλι όμορφες και αποκτούν νόημα. Αυτή και μόνο η διαδικασία μας δίνει δύναμη κι ελπίδα. Και με αυτά τα απλά βήματα που έχουμε κάνει, ήδη πετυχαίνουμε πράγματα.
Σε πρακτικό επίπεδο, όπως τη μεγάλη κινητοποίηση των συμπολιτών μας για το θέμα του νοσοκομείου Ιεράπετρας.
Και το πιο σημαντικό, σε σχέση με την αντίληψή μας για τη σημερινή δύσκολη πραγματικότητα και για το μέλλον μας. Δεν δεχόμαστε πια ως κάτι αυτονόητο ότι όλα είναι προαποφασισμένα ή ότι εφόσον πρόκειται για νόμους του Κράτους, πρέπει να δεχτούμε τη μοίρα μας και να «σκοτώσουμε» τον ελεύθερο χρόνο μας σε κάποιο νέο ριάλιτι. Όχι πια.
