Συνέντευξη στον Κώστα Καλούδη
Στις 11 Σεπτεμβρίου, εθνική ημέρα της Καταλονίας, πραγματοποιήθηκαν επιβλητικές κινητοποιήσεις υπέρ της διεξαγωγής του δημοψηφίσματος ανεξαρτησίας, το οποίο θέλει να εμποδίσει η κυβέρνηση της Μαδρίτης. Στη Βαρκελώνη διαδήλωσαν πάνω από 1,5 εκατομμύριο άνθρωποι, από τους οποίους εκατοντάδες χιλιάδες σχημάτισαν ένα τεράστιο κόκκινο-κίτρινο V σε δύο κεντρικές λεωφόρους της καταλανικής πρωτεύουσας, το οποίο συμβόλιζε τις λέξεις «νίκη» και «ψήφος».
Ο Δρόμος βρέθηκε στη Βαρκελώνη και συζήτησε με τον Alfred Bosch, βουλευτή του ισπανικού κοινοβουλίου με τη Ρεπουμπλικανική Αριστερά της Καταλονίας, η οποία αποτελεί τη δεύτερη μεγαλύτερη πολιτική δύναμη της χώρας.
Ποια είναι η κατάσταση σήμερα στην Καταλονία;
Η οικονομία βρίσκεται σε κρίση, όπως σχεδόν σε όλο τον Ευρωπαϊκό Νότο, κυρίως λόγω της περιφερειακής κρίσης αλλά και λόγω της κερδοσκοπίας, ειδικά στον κτηματομεσιτικό τομέα. Οι κερδοσκοπικού τύπου κατασκευαστικές δραστηριότητες δημιούργησαν ένα είδος χρηματοπιστωτικής φούσκας στον κατασκευαστικό-κτηματομεσιτικό κλάδο. Εδώ και περίπου 4 χρόνια υποφέρουμε από αυτήν την κρίση και παλεύουμε για να βελτιωθεί η κατάσταση. Όμως, με τις πολιτικές του κυβερνώντος Λαϊκού Κόμματος και της δεξιάς πτέρυγας στην Ισπανία είναι πολύ δύσκολο να ξεπεράσουμε την κρίση και να βελτιώσουμε την οικονομική κατάσταση του λαού.
Σκοπεύετε να κάνετε δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία σας στις 9 Νοεμβρίου.
Θα ψηφίσουμε για την ανεξαρτησία μας. Εάν έχουμε πλειοψηφία υπέρ του «ναι», θα μας επιτρέψει να προχωρήσουμε παραπέρα, αφού θα έχουμε εντολή από το λαό να διακηρύξουμε την ανεξαρτησία μας και να χτίσουμε μια νέα χώρα. Όχι γιατί μας αρέσει να παίζουμε με σημαίες, αλλά επειδή πιστεύουμε πως η ανεξαρτησία είναι ένα εργαλείο για να βελτιώσουμε την κατάσταση του λαού μας. Η ανεξαρτησία της Καταλονίας είναι αναγκαία, έχουμε το δικαίωμα να ψηφίσουμε για το μέλλον μας, έχουμε το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού. Είμαστε πεπεισμένοι πως αν είχαμε το δικό μας κράτος θα μπορούσαμε να οικοδομήσουμε κοινωνικές πολιτικές πολύ πιο προσαρμοσμένες στη χώρα μας. Η ολιγαρχία της δεξιάς πτέρυγας που κυβερνάει στο κεντρικό κράτος της Ισπανίας με το Λαϊκό Κόμμα, στην πραγματικότητα καταστρέφει τη χώρα, την οικονομία και την κοινωνία μας.
Ποια είναι η γνώμη σας για την κατάσταση στην Ευρωπαϊκή Ένωση μετά και τις πρόσφατες Ευρωεκλογές;
Συντελούνται αλλαγές σε δύο κατευθύνσεις. Η πρώτη αφορά την ολοένα αυξανόμενη διαφοροποίηση μεταξύ Βορρά-Νότου. Ο Βορράς συνεχίζει να επιβάλει τις πολιτικές του στον Νότο, όντας το κέντρο της οικονομικής-τραπεζικής εξουσίας. Είναι κάτι με το οποίο διαφωνούμε και αγωνιζόμαστε να το αλλάξουμε. Η δεύτερη κατεύθυνση αλλαγής στην Ευρώπη, αφορά την ένταση της πολιτικής πόλωσης μεταξύ της Αριστεράς και της Δεξιάς. Βλέπουμε ολοένα και περισσότερες ριζοσπαστικές οργανώσεις να αγωνίζονται για μια άλλη Ευρώπη που δεν θα διοικείται από το χρηματοπιστωτικό λόμπι και την τραπεζική εξουσία, να μοχθούν για πραγματική λαϊκή δημοκρατία. Από την άλλη πλευρά, βλέπουμε τη Δεξιά να γίνεται ακόμη πιο συντηρητική, υιοθετώντας χαρακτηριστικά που θεωρούσαμε πως είχαν ξεπεραστεί, για παράδειγμα στο πεδίο του ρατσισμού και της ξενοφοβίας, που αγωνιζόμαστε να εξαφανιστούν από το πολιτικό πεδίο της Ευρώπης. Οι πολιτικές αυτές είναι επικίνδυνες και απειλούν την κοινωνική συνοχή σε όλη την ήπειρο.
Ποια είναι η γνώμη σας για την κατάσταση στην Ελλάδα;
Πιστεύω πως ζείτε πολύ δύσκολες στιγμές και έχετε την αλληλεγγύη του λαού μας για όσα περνάτε. Λίγους μήνες πριν συζητούσα με τον Αλέξη Τσίπρα, στη Μαδρίτη, και ένιωσα πως υπάρχουν κάποια κοινά σημεία μεταξύ μας, αφού θεωρούμε ότι οι κοινωνικοί αγώνες και οι εθνικοί αγώνες πηγαίνουν μαζί, τόσο στην Καταλονία όσο και στην Ελλάδα. Βέβαια, η Ελλάδα έχει ανεξάρτητο κράτος. Όμως έχω την αίσθηση πως η εθνική σας κυριαρχία, αυτή τη στιγμή, καταπατάται βάναυσα. Αυτό συμβαίνει και εδώ. Μας στερούν το δικαίωμα να έχουμε το δικό μας κράτος. Έχουμε αυτόνομη κυβέρνηση και αυτόνομο κοινοβούλιο, όμως δεν αναγνωρίζουν το δικαίωμα μας να έχουμε ανεξάρτητο κράτος. Ελπίζουμε να αναγνωριστεί και πιστεύουμε πως ο αγώνας για εθνική κυριαρχία και οι αγώνες του λαού για κοινωνική δικαιοσύνη και ισότητα πηγαίνουν μαζί. Η κοινωνική δικαιοσύνη εμπεριέχει εθνική δικαιοσύνη και αντιλαμβανόμαστε ότι το έθνος ανήκει στο λαό. Επιδιώκουμε, λοιπόν, ένα ανεξάρτητο κράτος που θα διοικείται με βάση τις ανάγκες και τις επιθυμίες του λαού, με πραγματική δημοκρατία. Οι κοινωνικοί και λαϊκοί αγώνες πρέπει, λοιπόν, να είναι και εθνικοί, όπως και οι εθνικοί αγώνες οφείλουν να είναι λαϊκοί, με το λαό να είναι κυρίαρχος. Γνωρίζουμε ότι οι εχθροί μας –στην περίπτωσή μας η ισπανική κυβέρνηση και η ισπανική εξουσία– θα προσπαθήσουν να διαχωρίσουν αυτούς τους δύο αγώνες. Καθήκον μας εδώ και καθήκον σας στην Ελλάδα (και του ΣΥΡΙΖΑ από όσα αντιλαμβάνομαι) είναι να ενώσουμε αυτούς τους αγώνες, που είναι άρρηκτα συνδεδεμένοι.
