Ή μαθήματα νεότερης και νεότατης Ιστορίας και πολιτικής για νεότατους, ανιστόρητους και επικίνδυνα τυχοδιώκτες πολιτικούς
Το εθνικό και κοινωνικό νόημα της φράσης «Νέα Ελλάδα» έχει την αποκλειστικά δική της ιστορία· είναι γέννημα και θρέμμα της μεγάλης εποποιίας. Των αγώνων που βάφτηκαν με άφθονο αίμα στα χρόνια της Εθνικής μας Αντίστασης, 1940-1945. Η φράση εμπλουτίζεται συνεχώς με νέες αποχρώσεις εθνικού, κοινωνικού και πολιτικού περιεχομένου. Αλλά όλ’ αυτά πάντα από την αριστερή κοινωνική και πολιτική ιδεολογία και σκοπιά.
Αρχίζω με ένα απόσπασμα από το γνωστότατο βιβλίο του Δημήτρη Γληνού (τι είναι και τι θέλει το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο. 1942), συνεχίζοντας με στίχους από τραγούδια της Εθνικής μας Αντίστασης, πιο συγκεκριμένα του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΕΠΟΝ, όπου συναντούμε τις φράσεις «Νέα» και «Καινούρια» Ελλάδα:
«…θα νικήσουμε και θα ανοίξουμε το δρόμο για μια καινούρια Ελλάδα λεύτερη, πολιτισμένη και ευτυχισμένη, που μαζί με τους άλλους νικηφόρους ελεύθερους λαούς θα δημιουργήσει ένα πλαίσιο πολιτισμένης ζωής, όπου η σκλαβιά, η δυστυχία, η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο θα είναι άγνωστη και θλιβερή ανάμνηση ενός μαύρου παρελθόντος.
Εμπρός! Όλοι οι ζωντανοί Έλληνες και Ελληνίδες ατσαλώσετε τα χέρια σας και την ψυχή σας για τον υπέρτατον αγώνα».
Στίχοι από τραγούδια της Εθνικής Αντίστασης:
Της νέας Ελλάδας να γίνετε χτίστες
(Τραγούδι της διαδήλωσης, 1943)
Της νέας Ελλάδας παιδιά σηκωθείτε
(Της Νέας Ελλάδας παιδιά σηκωθείτε)
μια καινούρια Ελλάδα θα δούμε
(Συναγερμός)
Χτίζουμε έτσι τη λαμπρή, τη νέα μας Ελλάδα,
που θα κρατεί της λευτεριάς, άσβηστη τη λαμπάδα
(Αθήνα, Χριστούγεννα του 1944)
και συ λαέ καμάρωσε τα σπλάχνα, τα παιδιά σου,
και άνοιξε τα μάτια σου προς την καινούρια Ελλάδα,
που ξεπετιέται ολόφεγγη και προμηνάει μια μέρα,
μιαν άσπρη μέρα προκοπής, μέρα ευτυχισμένη.
(Πες το της Πίνδου Σταυραητέ)
Της νέας ζωής ανατέλλει η αλήθεια
(Στους δρόμους θα κριθεί το δίκιο)
Μιας ανάστασης νέας χτυπάει η καμπάνα
(Νίκος Καρβούνης, 1943)
Μια πλάση ονειρευτή, μια πλάση νέα
τα μπράτσα μας θα χτίσουν τα γερά.
για μια καινούρια ζωή… κάθε παλιό να σβηστεί
και μια ευτυχισμένη Ελλάδα να πρωτοχτιστεί
(Πάντα μπροστά μας)
Από τη στάχτη βγαίνεις ξανά, ίδια γεννιέσαι πάντα νέα
Εμπρός κι ο νέος κόσμος ανθίζει στη νέα μέρα που ροδίζει
(Ύμνος της ΠΕΕΑ)
Για μια καινούρια νέα ελεύθερη ζωή
(Εμπρός Ανταρτεργάτες)
ελεύθερη κι ακέραιη η Ελλάδα κι όχι Ελλάδα μαύρου ξεπεσμού
(Αντάρτες του ΕΛΑΣ)
Σηκώσου Ελλάδα σύψυχη κι αιματοτσακισμένη
σηκώσου αναστημένη στη νέα σου λευτεριά
(Εμβατήριο)
Μοσχοβολάει η Ελλάδα μας, λάμπουνε τα βουνά της
γιατί οι αντάρτες μάχονται για την ελευθεριά της
θ’ αγωνιστούμε μαζί για μια καινούρια ζωή.
(Μοσχοβολάει η Ελλάδα μας)
Κάτω ο φασισμός, νέος πολιτισμός βγαίν’ απ’ τα σπλάχνα μας,
Νέα ζωή ανατέλλει…
(Πήλιο)
καινούριοι δρόμοι ας ανοίξουν / χαράς, αγάπης, νιας ζωής.
(Το ΕΑΜ μας χάραξε το δρόμο)
και μιας νέας ζωής στην Ελλάδα / θ’ αναβλύσει καθάρια πηγή.
(Γεια χαρά σου στρατέ του ΕΛΑΣ)
Μια νέα ζωή ξεπροβάλλει, χαρούμενο αγέρι φυσά,
ροδίζει στον κόσμο χαρούμενη αυγή
και τραγούδι της νίκης παντού αντηχεί
(Το τραγούδι της νίκης)
για μια Ελλάδα δοξασμένη έχουμε σκέψη μοναχά,
με μια νέα ελευθεριά.
(Αντάρτες της Ελλάδας)
Θα φτιάξουμε μια κοινωνία όλ’ οι λαοί να ενωθούν
Εμπρός, κι ο νέος κόσμος ανθίζει
στη νέα μέρα που ροδίζει.
Είμαστε στρατός ιδέας / και μιας κοινωνίας νέας.
Να πλάσουμε καινούριο Παρθενώνα
Καινούρια πλάση, νέοι κόσμοι τώρα
σηκώσου αναστημένη στη νέα σου Λευτεριά.
γλυκοχαράζει νια ζωή
Τραβάμε μπρος για νέους δρόμους,
για νέες στράτες, νέο φως.
μπροστά μας λάμπει το καινούριο φως.
Εμπρός, μη χάνουμε καιρό, ας μπούμε αράδα – αράδα
Ελλάδα μας, Ελλάδα αστέρι τ’ ουρανού
(Συρτός, 1942)
Δε νομίζω, ότι οι άθλιοι, οι πονηρά «αγράμματοι» χρήστες της φράσης «Νέα Ελλάδα» έχουν υπ’ όψιν τους σήμερα το εύρος, τον εθνικό, κοινωνικό, πολιτικό και ηθικό πλούτο, που τη συνοδεύει από τη γέννησή της η Ελληνική Αριστερά.
Η «Νέα Ελλάδα» είναι η Ελλάδα της αντιστασιακής ποίησης του μεγάλου μας βάρδου Άγγελου Σικελιανού:
Η Ελλάδα σέρνει το χορό, ψηλά, με τους αντάρτες,
-χιλιάδες δίπλες ο χορός, χιλιάδες τα τραπέζια-,
κι είν’ οι νεκροί, στα ξάγναντα, πρωτοπανηγυριώτες!
(Η Αντίσταση)
Σαν έριξα και το στερνό δαυλί στο φωτογώνι
στο φωτογώνι της καινούριας Λευτεριάς Σου, Ελλάδα
Κι ακόμα ξέρω πως για τις σπονδές κι για το τάμα
του νέου Ναού σου π’ ονειρευτήκαμε για Σένα, Ελλάδα
«Ομπρός· βοηθάτε να σηκώσουμε τον ήλιο πάνω απ’ την Ελλάδα·
Ομπρός, παιδιά, και δε βολεί μονάχος του ν’ ανέβει ο ήλιος,
Σπρώχτε με γόνα και με στήθος, να τον βγάλουμε από τη λάσπη·
σπρώχτε με στήθος και με γόνα, να τον βγάλουμε απ’ το γαίμα·
σπρώχτε με χέρια και κεφάλια, για ν’ αστράψει ο ήλιος Πνέμα!»
Τα παραδείγματα σχετικά με τη χρήση και το πλούσιο της φράσης «Νέα Ελλάδα», αλλά προπαντός των κοινωνικών και πολιτικών προεκτάσεων που προϋποθέτει, μπορούμε να τα πολλαπλασιάσουμε, αν και αυτά που αναφέρθηκαν είναι υπεραρκετά για τη θεμελίωση της κοντόφθαλμης πολιτικής σκοπιμότητας από τον Σαμαρά και το περιβάλλον του με τον αδόκιμο σφετερισμό εννοιών και συμβόλων της Αριστεράς. Μόνο που με ψέματα και με κλοπές δεν κάνεις εθνική πολιτική. «Το ψέμα έχει κοντά ποδάρια» λέει κι ο λαός μας. Εξάλλου, γνωστή είναι και δεύτερη λαïκή παροιμία: «Ο ψεύτης και ο κλέφτης τον πρώτο χρόνο χαίρονται». Κι αυτή η παράταξη κλέβει και ψεύδεται από τη σύσταση του ελληνικού κράτους. Η «Νέα Ελλάδα» ανήκει εξολοκλήρου στην Αριστερά: Χτες, σήμερα και στο μέλλον. Στις νέες κοινωνικές, πολιτικές και εθνικές δυνάμεις του τόπου μας.
Γιάννης Μότσιος
