Χοντρά παιχνίδια πίσω από την απόφαση του προέδρου της Barcelona
Την εβδομάδα που μας πέρασε, την ποδοσφαιρική Ευρώπη ξάφνιασε η απόφαση του προέδρου του FC Barcelona, Σάντρο Ροσέλ, να παραιτηθεί. Η ανακοίνωση της παραίτησης ήρθε μόλις τρεις μέρες μετά από μια άλλη κομβική απόφαση, αυτή της ανακατασκευής του Καμπ Νόου και της ανέγερσης ενός νέου Παλάου Μπλαουγκράνα.
Αν μη τι άλλο, φαινόταν πως η ζωή στο σύλλογο συνεχιζόταν κανονικά και πως ο πρόεδρος όχι μόνο δεν σκεφτόταν να παραιτηθεί αλλά αναλάμβανε και πρωτοβουλίες στρατηγικής σημασίας για το μέλλον της Μπάρτσα.
Κι όμως! Ο Σάντρο Ροσέλ αποφάσισε να εγκαταλείψει αυτό που περισσότερο απ’ όλα ήθελε να είναι στη ζωή του, σύμφωνα με δική του δήλωση το βράδυ της εκλογής του το 2010.
Επισήμως και προς τα έξω, στη συνέντευξη Τύπου που δόθηκε, ο Ροσέλ επικαλέστηκε απειλές που δεχόταν ο ίδιος αλλά και η οικογένειά του. Μάλιστα, οι εφημερίδες αποκάλυψαν πως στις γιορτές των Χριστουγέννων βρέθηκε μια τρύπα από σφαίρα στην εξώπορτα του σπιτιού του. Ο δεύτερος λόγος που προέβαλε ο Ροσέλ, αλλά νομίζω σημαντικότερος, είναι πως δεν ήθελε να εμπλακεί ο σύλλογος σε μια μακροχρόνια δικαστική διαμάχη που ξεκινά με αφορμή τη μεταγραφή Νέιμαρ.
Μετά από προσφυγή στη Δικαιοσύνη του μέλους του FC Barcelona Ζόρντι Κάσες περί αδιαφανών διαδικασιών στη μεταγραφή του Βραζιλιάνου, ο δικαστής της Μαδρίτης αποφάσισε να ασχοληθεί με την υπόθεση θεωρώντας βάσιμες τις καταγγελίες. Έστω κι αν αρχικά στην υπόθεση δεν εμπλέκεται ο Ροσέλ, ήταν βέβαιο πως κάποια στιγμή αυτό θα συνέβαινε και φυσικά όσο θα παρέμενε πρόεδρος της Μπάρτσα, αυτό θα είχε αντίκτυπο και στο σύλλογο.
Είναι, όμως, προφανές πως κανείς δεν πιστεύει ότι ο Κάσες ενήργησε αυτοβούλως και το γεγονός πως μετά την παραίτηση Ροσέλ ο ίδιος απέσυρε την μήνυση, καθιστά ακόμα πιο ύποπτη τη στάση του. Βέβαια, αυτό δεν σημαίνει τίποτα, αφού ο δικαστής μπορεί να κινηθεί αυτεπάγγελτα.
Παρασκήνιο και διαπλοκή
Οι εφημερίδες της Βαρκελώνης άρχισαν να «σκαλίζουν» την υπόθεση και όσο κι αν τίποτα δεν μπορεί να θεωρηθεί δεδομένο, υπάρχουν πολλά στοιχεία που αν μη τι άλλο σε οδηγούν στο συμπέρασμα πως έχουμε να κάνουμε με υπόθεση στην οποία υπάρχει μπόλικο παρασκήνιο αλλά και αρκετή πολιτική διαπλοκή. Μια πραγματική σαπουνόπερα με πολλούς πρωταγωνιστές.
Προχθές ο Φρανσέσκ Αγκιλάρ δημοσίευσε στη Mundo Deportivo ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο που αποσπάσματά του μεταφέρω αυτούσια γιατί καταδεικνύουν ανάγλυφα τα όσα έγραψα παραπάνω.
«…Ο πρόεδρος της Ρεάλ Μαδρίτης Φλορεντίνο Πέρεζ δεν ξέχασε ποτέ ότι ο Σάντρο Ροσέλ βγήκε νικητής στο θέμα της μεταγραφής του Νέιμαρ, παρά τις απέλπιδες προσπάθειές του να πείσει με κάθε τρόπο τον πατέρα του Βραζιλιάνου άσου να γυρίσει την πλάτη στην Μπάρτσα. Ο Πέρεζ, λοιπόν, θέλησε να κλείσει τους λογαριασμούς με τον μέχρι πριν από λίγα 24ωρα ομόλογό του. Παλιοί φίλοι, οι σχέσεις των οποίων “πάγωσαν” πολύ μετά την πολύκροτη ιστορία του υποτιθέμενου ντόπινγκ και τα όσα διαδραματίστηκαν επί Πεπ Γκουαρντιόλα και Ζοζέ Μουρίνιο. Οι δυο τους συναντήθηκαν πρόσφατα στο ξενοδοχείο Baur du Lac της Ζυρίχης για το γκαλά της Χρυσής Μπάλας και ο μεταξύ τους διάλογος υπήρξε πολύ έντονος. Ο Φλορεντίνο αρνήθηκε την όποια σχέση με την αγωγή του Ζόρντι Κάσες, αλλά τα λόγια του δεν έπεισαν ούτε στο ελάχιστο τον Ροσέλ. Και μολονότι το μυαλό πολλών, ίσως και των περισσότερων, εκεί πήγε αρχικά, φαίνεται πως ο ισχυρός πρόεδρος της Ρεάλ, όντως, δεν υποκίνησε την ιστορία. Την εκμεταλλεύτηκε όμως στο έπακρο, ρίχνοντας λάδι στη φωτιά που ξεκίνησε μερίδα των ΜΜΕ εναντίον του Ροσέλ και της Μπάρτσα, διαρρέοντας εμπιστευτικές πληροφορίες και έγγραφα. Δεν είναι καθόλου μυστική η φιλία που έχει το μέλος της Διοίκησης της Ρεάλ, Φερνάντο Φερνάντεζ Ταπίας με τον υπουργό Δικαιοσύνης, Αλμπέρτο Ρουίζ Γκαγιαρντόν. Ούτε και η συχνή εμφάνιση στο Μπερναμπέου σημαντικών μελών του Δικαστηρίου.
Αυτό θα μπορούσε να έχει βοηθήσει την εξέλιξη που πήρε το θέμα και όλα τα σχετικά με τις ενέργειες του δικαστή, Πάμπλο Ρουζ, όπως και με τη μετέπειτα παρέμβαση του Τζοζέ Περάλς, υπεύθυνου δημοσιονομικών θεμάτων στην Καταλονία, που ζήτησε από τον δικαστή να κάνει δεκτή την προσφυγή του Ζόρντι Κάσες. Πρέπει, όμως, να τονίσουμε πως παρά ταύτα, πηγές απόλυτα έγκυρες και υψηλά ιστάμενες, διέψευσαν στη Mundo Deportivo την οποιαδήποτε άμεση παρέμβαση της Ρεάλ και του προέδρου της στην δικαστική διαδικασία. Σύμφωνα με πληροφορίες της εφημερίδας, ο Μιγκέλ Καρντενάλ, υπεύθυνος για θέματα Αθλητισμού, προσπάθησε από την αρχή και ακούραστα να βρει την άκρη στην υπόθεση.
Ο Καρντενάλ διατήρησε επαφές με όλες τις πλευρές και ήταν από τους ελάχιστους στην Μαδρίτη που ασχολήθηκε αμερόληπτα με το θέμα και προσπάθησε να βρει την αλήθεια και να βοηθήσει τον Ροσέλ. Αυτό πάντως που προκαλεί εντύπωση, είναι η ταχύτητα με την οποία έγινε δεκτή η προσφυγή και η αδράνεια των πολιτικών στην Καταλονία που άφησαν απόλυτα μόνο κι εκτεθειμένο τον πρώην πια πρόεδρο του συλλόγου. Στην Μαδρίτη και στην ίδια την κυβέρνηση, υπήρξαν άνθρωποι που δεν του συγχώρεσαν ποτέ ότι διευκόλυνε να υπάρχουν στο Καμπ Νόου συνθήματα εκτός του ποδοσφαίρου. Ούτε ότι ήταν υπέρ του δικαιώματος του λαού της Καταλονίας να διαλέξει μόνος του τη μοίρα του, ακόμα κι αν αυτό λεγόταν σε ιδιωτικό επίπεδο. Το θεώρησαν ότι μπορεί να κάνει τα “στραβά μάτια” στο θέμα της ανεξαρτησίας της Καταλονίας και δεν το ξέχασαν…»
Έρχονται κι άλλα…
Αυτά αναφέρει μεταξύ άλλων ο Αγκιλάρ και όσο κι αν για λόγους πολιτικής της εφημερίδας δεν θέλει να το γράψει, ουσιαστικά «φωτογραφίζει» έναν ακόμα που θα είχε συμφέρον από την παραίτηση Ροσέλ. Και αυτός δεν προέρχεται από το μαδριλένικο, αλλά από το καταλανικό στρατόπεδο. Είναι ο τέως πρόεδρος του συλλόγου Ζουάν Λαπόρτα, ο οποίος έχει δηλώσει πως θα είναι και πάλι υποψήφιος για τις επόμενες εκλογές και ο οποίος διατηρεί κάκιστες σχέσεις με τον Ροσέλ, από το 2007, σχέσεις που εντάθηκαν μετά την εκλογή του δεύτερου το 2010 και την πρόθεση του διοικητικού του συμβουλίου να «κυνηγήσει» δικαστικά την απερχόμενη διοίκηση με αφορμή οικονομικές ατασθαλίες.
Στο μεταξύ, υπάρχει πάντα ανοιχτή και μια άλλη υπόθεση με κατηγορούμενα μέλη της διοίκησης Λαπόρτα. Είναι το περίφημο σκάνδαλο παρακολουθήσεων, μια ωρολογιακή βόμβα που στην κυριολεξία απειλεί να τινάξει στον αέρα το οικοδόμημα του συλλόγου και να αποδομήσει τόσο πολύ το συμμετοχικό της μοντέλο που στο τέλος να το καταστήσει απεχθές και για τα ίδια τα μέλη της Μπάρτσα. Παρακολουθήσεις, εκβιασμοί, οικονομικά σκάνδαλα, απειλές… Ποιος είπε πως όλα αυτά αφορούν μόνο τον δύσμοιρο ελληνικό αθλητισμό; Ίσως μόνο η κλίμακα να αλλάζει. Η κλίμακα και το γεγονός πως εκεί έξω, τουλάχιστον ακόμα, μια μήνυση ενός απλού μέλους ενός συλλόγου, μπορεί να προκαλέσει ακόμα και την παραίτησή του προέδρου του.
Και σε ό,τι αφορά τη Μπάρτσα δεν είναι η πρώτη φορά που ένα μέλος υποχρεώνει κάποιον πρόεδρο να αλλάξει σχέδια. Αλλά φυσικά μιλάμε για μια κουλτούρα συμμετοχής με ιστορία 115 χρόνων!
Νίκος Καραμάνος
