Τέτοιο λαό σαν κι εμάς, δεν συναντάς εύκολα.
Είμαστε ανεπανάληπτοι.
Πριν από τις εκλογές, οι παραγωγοί ψευδαισθήσεων, δημιούργησαν ένα κλίμα του στυλ «πότε θα κάνει ξαστεριά».
Είδαμε μάχες στα τηλεπαράθυρα, επαναστάσεις στα δελτία ειδήσεων, γέμισε ο κόσμος «αντιμνημονιακούς», κάποιοι μάλιστα πίστεψαν πως «στις 26 φεύγουν».
Στήθηκαν συγκεντρώσεις, ακούσαμε υποσχέσεις, παραμυθιαστήκαμε με δηλώσεις και λες δεν μπορεί, κάτι καλό θα βγει.
Πόση πια δύναμη να έχουν ο καναπές και η βόλεψη.
Δεν είναι δυνατό, η κοινωνία θα μιλήσει, ο κυρίαρχος λαός θα τους σταματήσει.
Πολλοί πίστεψαν ξανά στην επαναστατική δύναμη της κάλπης.
Φαίνεται όμως πως το σύστημα μας μετρά και μας ξέρει πολύ καλά.
Καλύτερα από μας.
Και διαβάζει πιο πολύ από μας Ιστορία, ίσως και Μαρξ.
Πήγαν οι άνεργοι και ψήφισαν, πήγαν και οι γονείς των παιδιών που ξενιτεύτηκαν, πήγαν και οι οικογένειες των αυτοχείρων, πήγαν όσοι έχασαν σπίτια και περιουσίες, αυτοί που έκλεισαν τα μαγαζιά τους, ψήφισαν όσοι ψάχνουν στα σκουπίδια και στα αποφάγια των λαϊκών, πήγε στις κάλπες ένας λαός συκοφαντημένος, στερημένος από αξιοπρέπεια και μέλλον.
Και ψήφισε.
Κι έβγαλαν την Αριστερά πρώτη και λίγο κουτσουρεμένη, όμως ενισχυμένα και παρόντα τα φασιστοειδή, ενισχυμένα και τα «ποτάμια», να ξανά και οι Καρατζαφέρηδες στη σκηνή και, βέβαια, να και γνέψιμο προς τη μεριά της κυβέρνησης:
-Άντε ρε υπάλληλοι των τραπεζών και των αγορών, πάρτε λίγο χρόνο ακόμα γιατί, όπως και να το κάνουμε, ο παλιός είναι αλλιώς και ο νέος μόνο ωραίος.
Αυτά περίπου ψήφισε ο εξαθλιωμένος λαός.
Τέλειωσαν οι εκλογές και άρχισε η περίοδος των μηνυμάτων.
Χιλιάδες μηνύματα στον αέρα να πάνε και να έρχονται.
Μηνύματα για κάθε χρήση.
Μηνύματα της καταλαγής, της ελπίδας, της βόλεψης, της προσμονής, αριστερά μηνύματα, συστημικά μηνύματα, επαναστατικά μηνύματα.
Μηνύματα και για ειδικό ψυχίατρο.
Η κυβέρνηση θριαμβολογεί που ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κατάφερε να τη διώξει στις 26 του Μάη και από τη χαρά της, αντικαθιστά τους μισούς υπουργούς της και κλείνει και τη Βουλή.
Η συγκυβέρνηση χάνει τη λαϊκή νομιμοποίηση αλλά εξασφαλίζει φαίνεται 180 βουλευτές, τέρμα τα μέτρα αλλά οι συντάξεις ξανακόβονται, η πολιτική αλλάζει και απόδειξη ο Λοβέρδος, ο Γιακουμάτος, ο Βορίδης, η Γκερέκου και ο Ντινόπουλος.
Το ΠΑΣΟΚ θεωρεί μεγάλη νίκη που πήρε 8%, γιατί μετρά, λέει, κάθε φορά από το μηδέν και διπλασιάζει τους υπουργούς του στη νέα κυβέρνηση.
Η ΔΗΜΑΡ φτάνει στο 1%, ο κυρ- Φώτης αναλαμβάνει την ευθύνη να παραμείνει αρχηγός και ανακαλύπτει πως πρέπει να συνεργαστεί με τον ΣΥΡΙΖΑ, από τον οποίον πριν από λίγο έφυγε βρίζοντάς τον.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κατάφερε να τους διώξει στις 26, κατάφερε όμως να διώξει τον Χουντή, να ενημερώσει το Ντράγκι και να προειδοποιήσει τον Σαμαρά πως πρέπει να συναποφασίσουν για το διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος.
Κι ο Σαμαράς την επομένη, διορίζει τον Στουρνάρα στην τράπεζα.
Μια θλίψη, μια απόγνωση κι ένα αδιέξοδο.
Προχθές περιμένοντας στο μαιευτήριο τον ερχομό της εγγονής μου, είδα στη τηλεόραση τις καθαρίστριες να διαδηλώνουν.
Έφυγα λίγο πιο αισιόδοξος.
