Τα αδιέξοδα και τις πιέσεις που προκαλούν οι συνθήκες εργασίας στον κλάδο του εμπορίου περιγράφει η Εθνική Συνομοσπονδία Ελληνικού Εμπορίου (ΕΣΕΕ) σε επιστολή της προς τη Διεθνή Οργάνωση Εργασίας (ILO). Αναφέρει, μεταξύ άλλων, ότι με τις αλλαγές των τελευταίων χρόνων στο νομικό πλαίσιο των συλλογικών διαπραγματεύσεων, έχουν καταργηθεί οι κανόνες οι οποίοι καθιστούσαν τις συλλογικές συμβάσεις καθολικά δεσμευτικές.
Οι διαπραγματεύσεις για την ανανέωση της κλαδικής σύμβασης στο εμπόριο παραμένουν σε αδιέξοδο, και υπογράφθηκαν μόνο δύο «ενδιάμεσα» πρωτόκολλα συμφωνίας τον Οκτώβριο 2013 και τον Ιανουάριο 2014, αναγνωρίζοντας την ανάγκη συνέχισης των διαπραγματεύσεων και εκφράζοντας την πρόθεση να υπάρξει κλαδική σύμβαση, παρά τα προβλήματα που δημιουργούνται από το μη δεσμευτικό χαρακτήρα της για τα «μη μέλη» των οργανώσεων. Αναφέρει ακόμη η Συνομοσπονδία ότι η μείωση της φορολογίας της εργασίας σε πολλές χώρες της Ε.Ε. αποτελεί μονόδρομο για την αύξηση της απασχόλησης και ότι η θέσπιση νομικού πλαισίου ελάχιστων μισθών δεν αποδίδει. Αυξήθηκε η χρήση της μερικής απασχόλησης κατά 35,3%, η δε επέκταση στο ωράριο λειτουργίας των καταστημάτων είχε ως αποτέλεσμα οι μεγάλες αλυσίδες καταστημάτων να προσλαμβάνουν εργαζομένους μερικής απασχόλησης για να καλύψουν τα κενά τους. Διαπιστώνουν επίσης ότι και η εξέλιξη των μισθών υπήρξε προβληματική, η περαιτέρω μείωση των μισθών στον ιδιωτικό τομέα συνεχίζεται στην Ελλάδα για 16ο τρίμηνο, σε αντίθεση με τις περισσότερες χώρες της ΕΕ όπου οι αποδοχές αυξήθηκαν. Στο λιανικό εμπόριο, σχετικά μεγάλο μερίδιο των εργαζομένων ανέφεραν μείωση των μισθών ή των εισοδημάτων τους και «περίπου τα τρία τέταρτα των εργαζομένων στον τομέα είναι οικονομικά λιγότερο ευκατάστατοι».
Ζ.Ρ.
