«Δεν υπάρχει υπολογίσιμο κίνημα άρνησης στράτευσης στον στρατό σήμερα, όπως δεν υπάρχει και μαζική αντίδραση μέσα στην ισραηλινή κοινωνία για τα εγκλήματα που διαπράττονται εναντίον του πληθυσμού της Γάζας» λέει ο Μισέλ Βαρσάφσκι (Μικάδο), Ισραηλινός αντισιωνιστής αγωνιστής, που ηγήθηκε της Μαρξιστικής Επαναστατικής Κομμουνιστικής Λίγκας μέχρι τη διάλυσή της στη δεκαετία του 1990 και ίδρυσε το Κέντρο Εναλλακτικής Πληροφόρησης.
«Μία από τις πιο σημαντικές πλευρές του ισραηλινού αντιπολεμικού κινήματος ήταν το φαινόμενο των refusenik: μεταξύ 1982 και 1984 εκατοντάδες αξιωματικοί και στρατιώτες αρνούνταν να πάνε στις μονάδες τους και στέλνονταν σε στρατιωτικές φυλακές. Περίπου το ίδιο σημειώθηκε και κατά τη διάρκεια της Ιντιφάντα (1987-1990). Οι refuseniks δεν ήταν μόνο ένα κρίσιμο κομμάτι του αντιπολεμικού/αντικατοχικού κινήματος, αλλά και ένας παράγοντας που επηρέασε την ισραηλινή απόφαση για την απόσυρση από τον Λίβανο και την απόφαση του Ράμπιν να ξεκινήσει διαπραγματεύσεις με την PLO. Στο βαθμό που γνωρίζω, από την έναρξη της επίθεσης στη Γάζα, μόνο τρεις στρατιώτες αρνήθηκαν [να υπηρετήσουν].
»Όντως, αυτό δεν είναι κάτι καινούργιο: κατά τη διάρκεια της επανακατάκτησης της Δυτικής Όχθης στα 2001-2004, υπήρξε μόνο μια χούφτα στρατιωτών που αρνήθηκαν να υπηρετήσουν και που ήταν έτοιμοι να πληρώσουν το σχετικό τίμημα. Υπήρχε ωστόσο μια απλή εξήγηση: ο πόλεμος της επανακατάκτησης διεξάγονταν από μονάδες σε ενεργό υπηρεσία και όχι εφέδρους, ενώ το κίνημα των refusenik ήταν βασικά ένα φαινόμενο στις τάξεις των εφέδρων. Για έναν νεαρό στρατιώτη με στολή και υπό στρατιωτική πειθαρχία, η άρνηση μπορούσε να του κοστίσει πολύ βαρύτερο τίμημα απ’ ό,τι σ’ έναν έφεδρο στρατιώτη, που θα καταδικαστεί το ανώτερο σε 35 μέρες φυλάκισης σε στρατιωτική φυλακή.
»Αυτή η εξήγηση δεν αιτιολογεί τη σημερινή κατάσταση. Σύμφωνα με τα ΜΜΕ, επιπλέον του τακτικού στρατού, κινητοποιήθηκαν πάνω από 60.000 έφεδροι στρατιώτες για την επίθεση στη Γάζα. 60.000 και μόνο τρεις ή τέσσερις στρατιώτες αρνήθηκαν να υπακούσουν τη στρατιωτική εντολή!»
Αν και ο Βαρσάφσκι παραγνωρίζει το γεγονός ότι πάνω από 50 έφεδροι, αν και όχι από αυτούς που κάλεσαν τώρα, συνυπέγραψαν κείμενο άρνησης στράτευσης, όπως και τις πληροφορίες ότι αρκετοί που κλήθηκαν, αποφεύγουν με πλάγιους τρόπους, εντούτοις οι παρατηρήσεις του είναι κρίσιμες.
«Τις δύο τελευταίες εβδομάδες αναρωτιέμαι για ποιο λόγο είναι τόσο ασήμαντα λίγοι και τελικά κατέληξα στο συμπέρασμα ότι η απουσία του κινήματος refusenik αποτελεί την πιο απτή έκφραση του ευρύτερου φαινομένου που έχω προσπαθήσει να περιγράψω στις αναρτήσεις μου τις τελευταίες βδομάδες: της αλλοίωσης της ισραηλινής κοινωνίας στο σύνολό της. Ένα κίνημα στρατιωτών αποτελεί μέρος μιας κοινωνίας που αντιστέκεται, και το 1982 ή το 1987 ένα σημαντικό τμήμα του ισραηλινού λαού αντιστεκόταν στον πόλεμο και στην κατοχή. Αυτό, δυστυχώς, δεν ισχύει σήμερα και η απουσία μιας μαζικής αντίδρασης στα εγκλήματα του Ισραήλ εναντίον του πληθυσμού της Γάζας εξηγεί για ποιο λόγο δεν υπάρχει υπολογίσιμο κίνημα άρνησης στο στρατό».
Σύλλογος Ιντιφάντα
intifadagr.wordpress.com
