του Φιόντορ Μιχαήλοβιτς Ντοστογιέφσκι στο Θέατρο Rex – Σκηνή «Μαρίκα Κοτοπούλη»
Καθώς άνοιγε η αυλαία της σκηνής Μαρίκα Κοτοπούλη, ξεδιπλώθηκε μπροστά μας ένα εντυπωσιακό εικαστικό τοπίο, όπου κυριαρχεί μια γυναίκα-αράχνη, η μέτζο σοπράνο Ειρήνη Καράγιαννη. Σε όλη τη διάρκεια της παράστασης, καθώς τα πρόσωπα του έργου εξιστορούν την περίπλοκη και μακροσκελή αυτή ιστορία –της Ρωσίας, αλλά και της Ευρώπης– η αράχνη υφαίνει τη σκηνή παγιδεύοντας, ίσως, και αυτή την ίδια την ιστορική εξέλιξη. Η αφηγηματική πορεία είναι γρήγορη, ασυνάρτητη και παραληρητική. Άλλοτε συντελείται διαδοχικά και άλλοτε επιστρατεύεται η ομαδική-χορωδιακή αφήγηση. Κάπου εκεί προέκυψε και δυσκολία στην κατανόηση των προσώπων και των ρόλων.
Οι ερμηνείες, συνολικά, ήταν από επαρκέστατες έως εξαιρετικές. Η μουσική του έργου και η κίνηση των ηθοποιών συνόδευαν θαυμάσια την αφηγηματική πορεία. Τα σκηνικά και τα κοστούμια, είναι ιδιαίτερα φροντισμένα και υποδηλώνουν το ιστορικό πνεύμα της εποχής. Εντυπωσιακό ήταν το πιάνο που κρεμόταν από την οροφή, εμβληματικό το τραγούδι της αράχνης.
Όλα αυτά συνέθεσαν ένα τερπνό αισθητικό περιβάλλον και δημιούργησαν την εντύπωση ενός εξαιρετικά δουλεμένου έργου στην κάθε λεπτομέρειά του. Υποθέτω, ότι δεν είναι εύκολο να παρουσιαστεί ένα αντίστοιχο θέαμα σε ένα μη κρατικό θέατρο. Ωστόσο η παρακολούθηση της παράστασης ήταν δύσκολη, εάν λάβουμε υπόψη και τη μεγάλη διάρκεια (περίπου τρεις ώρες), τα πολλά πρόσωπα και την πολυπλοκότητα της ιστορίας.
Οι Δαιμονισμένοι είναι έργο πολιτικό, καμβάς μιας μεταιχμιακής ιστορικής εποχής, του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι, που κυκλοφόρησε το 1871. Ένα έργο που εντοπίζει και περιγράφει τις ανατροπές και τις αστάθειες της εποχής, τα όνειρα, τα ιδεολογικά ρεύματα που προέκυψαν, τις εντάσεις, τις συγκρούσεις, τις διαψεύσεις. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα μελανά χρώματα με τα οποία ο Ντοστογιέφσκι σκιαγράφησε τη νέα εποχή, όπως και ο λόγος του που αποδείχτηκε προφητικός στην περίπτωση της Σοβιετικής Ένωσης.
Περαιτέρω, τίθενται ζητήματα περί αυτοκτονίας, περί θρησκείας, περί έρωτα, περί Καλού και Κακού. Κάποιες φράσεις του Ντοστογιέφσκι, σ’ όλη τη διάρκεια της παράστασης, ηχούν πύρινες και υπογραμμίζουν την επίκαιρη διάσταση του έργου. Παράλληλα εγείρουν ερωτηματικά, για το εάν βρισκόμαστε στο ίδιο σημείο και γιατί επαναλαμβάνουμε τα ίδια πράγματα. Σαν να γράφουμε όμοιους κύκλους σε ένα σχήμα σπειροειδές, δίχως να μπορούμε να αλλάξουμε πορεία. Και κάπου εκεί, μέσα στην κυκλική πορεία αναρωτιέμαι, όχι αν εξακολουθούν να μας εντυπωσιάζουν όσα ήταν προφητικά για μια εποχή παλαιότερη, με τον ίδιο τρόπο, μα περισσότερο γιατί δεν προτείνουμε κάτι καινούριο, κάτι διαφορετικό.
Εκτός και αν επιτρέψουμε στην ομορφιά να σώσει τον κόσμο.
Tips: διαβάστε – τουλάχιστον – την περίληψη του βιβλίου πριν το δείτε
Συντελεστές
Μετάφραση: Ελένη Μπακοπούλου
Σκηνοθεσία – Μουσική: Θοδωρής Αμπαζής
Δραματουργία: Έλσα Ανδριανού
Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου
Σκηνικά – κοστούμια: Ελένη Μανωλοπούλου
Video-art: Στάθης Αθανασίου
Κίνηση: Ζωή Χατζηαντωνίου
Διανομή: Κωνσταντίνος Αβαρικιώτης, Τζωρτζίνα Δαλιάνη, Μαρία Ζορμπά, Δημήτρης Ήμελλος, Ειρήνη Καράγιαννη, Αναστασία Ραφαέλα Κονίδη, Κώστας Κορωναίος, Νέστορας Κοψιδάς, Καλιρρόη Μυριαγκού, Γιάννης Νιάρρος, Θέμης Πάνου, Δανάη Σαριδάκη, Αντιγόνη Φρυδά
Μουσικοί επι σκηνής: Θοδωρής Κοτεπάνος, Ιάκωβος Παυλόπουλος, Διονύσης Βερβιτσιώτης, Φώτης Παπαντωνίου, Σοφία Ευκλείδου
Info
Από 2/2/2017 έως 9/4/2017
Τετάρτη – Κυριακή στις 19:00
Εισιτήρια:
Τετάρτη, Πέμπτη: 13€
Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή: 15€, Διακεκριμένη ζώνη 25-20€, Φοιτητικό/νεανικό 10€, Περιορισμένης ορατότητας 10€, Β΄ εξώστης 5€
Επικοινωνία: 210 3301881 – 210 3305074
Χριστίνα-Βαλεντίνα Θάνου
