Στο προηγούμενο φύλλο του Δρόμου, οι αναγνώστες μας θα πρόσεξαν τη δημοσίευση μιας ανταπόκρισης από το μακρινό Καστελλόριζο. Σε αυτό το φύλλο, δημοσιεύουμε την ανταπόκριση της Μαρίας Πετρίδου, δημοτικής συμβούλου Διδυμοτείχου. Η κυρία Πετρίδου αναφέρεται στο συλλαλητήριο που διοργανώθηκε την Κυριακή στην Ορεστιάδα, αλλά και στα γενικότερα προβλήματα της περιοχής. Ο Δρόμος θα συνεχίσει να βρίσκεται κοντά στους κατοίκους των ευαίσθητων αυτών περιοχών της χώρας.
της Μαρίας Πετρίδου*
Την προηγούμενη Κυριακή 11 Μαρτίου, διοργανώθηκε από τους κατοίκους της πόλης της Νέας Ορεστιάδας, ένα ιδιαίτερης σημασίας συλλαλητήριο. Η κινητοποίηση, σκοπό είχε να εκφράσει την έντονη διαμαρτυρία του ακριτικού λαού έναντι της προκλητικής μεταχείρισης των δύο Ελλήνων στρατιωτικών στα ελληνοτουρκικά σύνορα. Όπως είναι γνωστό, ο υπολοχαγός Άγγελος Μητρετώδης και ο λοχίας Δημήτρης Κούκλατζης συνελήφθησαν ξαφνικά εν ώρα καθήκοντος (μιας συνήθους περιπολίας) και στη συνέχεια οδηγήθηκαν σε συνθήκες κράτησης στις φυλακές υψίστης ασφαλείας της Αδριανούπολης.
Στο συλλαλητήριο έλαβαν μέρος, εκτός από το πλήθος του κόσμου από όλη την περιοχή του Βόρειου Έβρου, και αρκετοί σύλλογοι και φορείς του τόπου, οι οποίοι κρατώντας ελληνικές σημαίες εξέφρασαν το εθνικό φρόνημα των Ελλήνων, οι οποίοι σε δύσκολες στιγμές ενώνονται πάντοτε σαν μια γροθιά έναντι του όποιου εχθρού. Το βασικό αίτημα των διαδηλωτών ήταν η άμεση απελευθέρωση των δύο στρατιωτικών. Στη διάρκεια της πρωτοφανούς –σε συμμετοχή κόσμου αλλά και σε συγκινησιακή φόρτιση– κινητοποίησης, πραγματοποιήθηκε αρχικά μία ποδηλατοδρομία του Ποδηλατικού Συλλόγου «Ρήσος», και στη συνέχεια εψάλη ο εθνικός ύμνος. Με αυτόν τον τρόπο, δηλώθηκε η πάνδημη συμπαράσταση του ελληνικού λαού στα δυο αυτά παιδιά, που κλήθηκαν να υπηρετήσουν την πατρίδα και σε μια άτυχη στιγμή βρέθηκαν στις τουρκικές φυλακές.
Η τουρκική προκλητικότητα
Το σύνολο του ακριτικού λαού του νομού Έβρου, τάσσεται κατά των ύποπτων τακτικών της γείτονος χώρας, η οποία συνεχώς προβαίνει σε προκλητικές ενέργειες με κίνδυνο ενός θερμού επεισοδίου μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Πεποίθηση του ακριτικού λαού στον Έβρο, είναι πως οι δύο χώρες μπορούν να συνυπάρξουν ειρηνικά, αν υπάρχει κατανόηση κι αμοιβαίος σεβασμός στα κυριαρχικά δικαιώματά τους. Τον εν λόγω σεβασμό, ο ελληνικός λαός τον επέδειξε περίτρανα με το ειρηνικού χαρακτήρα συλλαλητήριο, το οποίο μοναδικό σκοπό είχε την αμέριστη συμπαράσταση και συνάμα το αίτημα της άμεσης απελευθέρωσής των δύο Ελλήνων στρατιωτικών, των δυο παιδιών μας.
Ως γυναίκα και ως μητέρα, το γεγονός της σύλληψης προσωπικά με συντάραξε. Ένιωσα συναισθήματα αγανάκτησης, θυμού και συμπαράστασης προς τους γονείς των δύο παιδιών, μιας κι εγώ έχω ένα γιο που πρόσφατα υπηρέτησε την πατρίδα του. Αξίζει να αναφέρω ότι όταν ρωτήθηκε ο γιος μου εάν επιθυμεί να επιλέξει τόπο για το υπόλοιπο της θητείας του μετά το κέντρο, ο ίδιος επέλεξε χωρίς δεύτερη σκέψη τον Έβρο, προκαλώντας έτσι την έκπληξη πολλών. Συνεπώς, μπορώ να νιώσω τις δύο ΜΑΝΕΣ, οι οποίες βρίσκονται σε μια τραγικά άσχημη συναισθηματική κατάσταση μη ξέροντας τις μελλοντικές εξελίξεις και φοβούμενες για την τύχη των αγοριών τους.
Το σύνολο του ακριτικού λαού του νομού Έβρου, τάσσεται κατά των ύποπτων τακτικών της γείτονος χώρας, η οποία συνεχώς προβαίνει σε προκλητικές ενέργειες με κίνδυνο ενός θερμού επεισοδίου μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας
Η συνεχώς αυξανόμενη προκλητικότητα των Τούρκων, προκαλεί υποψίες κι έντονη ανασφάλεια στους κατοίκους του ακριτικού Έβρου, οι οποίοι καθημερινά συναλλάσσονται με τον πληθυσμό της Τουρκίας, είτε σε εμπορικό επίπεδο είτε σε φιλικό. Η χώρα μας προσπαθεί με ήπιους τόνους και με μία πολιτική ανάσχεσης των όποιων προκλήσεων της Τουρκίας, να διατηρεί ένα κλίμα αμυντικό κι όχι επιθετικό, γεγονός που συχνά κάνει τους γείτονες ακόμη πιο επικίνδυνους και κλιμακώνει τις σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών. Μετά μάλιστα κι από το συγκεκριμένο επεισόδιο και την άδικη κράτηση των δύο στρατιωτικών μας, ο ελληνικός ακριτικός λαός του Έβρου προχώρησε σε διακοπή των επισκέψεών στη γειτονική Τουρκία. Όλα τα ταξιδιωτικά γραφεία ακύρωσαν τις εκδρομές τους προς την Αδριανούπολη και γενικότερα τις διελεύσεις τους από το τελωνείο των Καστανέων, δηλώνοντας έμπρακτα την αμέριστη συμπαράσταση προς τα δύο ελληνόπουλα.
Και ο Έβρος είναι Ελλάδα
Δυστυχώς, ο ακριτικός Έβρος είναι παραμελημένος από την κρατική μέριμνα κατά σύστημα και μόνον σε δυσάρεστα γεγονότα γίνεται γνωστή η περιοχή των συνόρων μεταξύ Ελλάδας-Τουρκίας, όπως άλλωστε συνέβη και στην περίπτωση των δυο στρατιωτικών μας. Ο Έβρος αποτελεί μια περιοχή που χρήζει συνεχούς φροντίδας, μιας και υπάρχουν σύνορα με μια χώρα, η οποία σε καθημερινή βάση δηλώνει προκλητικά τις εδαφικές της διεκδικήσεις. Η αισιόδοξη πλευρά είναι η παρουσία του στρατού που τονώνει το αίσθημα ασφάλειας και ταυτόχρονα επιδεικνύει αλληλεγγύη στα προβλήματα του τόπου. Το παράπονο όμως υπάρχει από τους κατοίκους της περιοχής, καθώς όπως λένε η Πολιτεία τους θυμάται σε περιόδους εκλογών, κι έτσι νιώθουν όχι απλά παραμελημένοι αλλά και υποτιμημένοι από το κράτος, του οποίου τα σύνορα σε άτυπα πλαίσια διαφυλάττουν κάθε μέρα.
Στην περίπτωση αυτή, η Πολιτεία πρέπει να σταθεί ως ενεργός αρωγός, να αξιοποιήσει τον ακριτικό Έβρο στρατιωτικά, εργασιακά αλλά και πολιτισμικά. Κρίνεται επιβεβλημένο να διατηρηθεί το μέλλον του τόπου που είναι οι νέοι μας, οι οποίοι μαστιζόμενοι από το φαινόμενο της ανεργίας και μιας δύσκολης διαβίωσης, κι εν τέλει μη μπορώντας να βρούνε εργασία αναγκάζονται να μεταναστεύουν σε άλλους τόπους ή στο εξωτερικό. Είναι λοιπόν απαραίτητο η Πολιτεία να σταθεί δίπλα στη νεολαία της περιοχής μέσω αξιοποίησης προγραμμάτων και δημιουργίας στοχευμένων κινήτρων, τα οποία θα «συγκρατήσουν» τους νέους στον τόπο τους.
Η λειτουργία του Δημοκρίτειου Πανεπιστήμιου Θράκης, είναι καθοριστική και πρέπει με κάθε τρόπο, να στηριχτεί και να αναβαθμιστεί με τη δημιουργία νέων σχολών, όπως τμήματος Κτηνιατρικής που είναι πάγιο αίτημα των κατοίκων της Ορεστιάδας.
Άλλα θέματα της περιοχής, τα οποία εδώ και καιρό δεν τυγχάνουν της προσοχής της εκάστοτε κυβέρνησης είναι: Το φυσικό αέριο που διέρχεται από την Αλεξανδρούπολη, αλλά δεν φτάνει στο Διδυμότειχο, η κατάργηση της επιδότησης εργοδοτικού κόστους 12% των μεταποιητικών επιχειρήσεων της Θράκης, το σταμάτημα της αποψίλωσης των υπηρεσιών μας, το εργοστάσιο ζάχαρης που κινδυνεύει με οριστικό κλείσιμο, όπως και τόσα άλλα ακόμα προβλήματα που ταλανίζουν την περιοχή.
Επιτέλους η πολιτεία ας αφουγκραστεί τις ανάγκες των ακριτών γιατί κι ο Έβρος ανήκει στην Ελλάδα!
* Η Μαρία Πετρίδου είναι δημοτική σύμβουλος του Δήμου Διδυμοτείχου
