Την επομένη της αυτοκτονίας του Δ.. Χριστούλα, στο Σύνταγμα, οι δυνάμεις της τάξης εφάρμοσαν τη νέα τακτική τους, που εγκαινίασαν στις παρελάσεις της 25ης Μάρτη. Εκκαθάριση, σάρωμα, κάτι σαν προληπτική «σκούπα». Σε σχηματισμό κλοιού πολλές-πολλές διμοιρίες αρχίζουν να απωθούν τον κόσμο. Όποιος δεν συμμορφώνεται ψεκάζεται κατά τον πατροπαράδοτο τρόπο ή και… χειροτονείται εν ψυχρώ.
Ποιος -υποτίθεται- πως είναι ο ρόλος των φορέων της ενημέρωσης; Ιδιαίτερα σήμερα, που -και πάλι υποτίθεται- ζούμε στην υπερταχύτητα της πληροφόρησης; Εντάξει, δεν απαιτεί κανείς τη βαθιά ανάλυση, την πολυδιάστατη έρευνα και την ανατρεπτική αποκάλυψη. Ξέρουμε πού ζούμε… Και κατορθώνουν τα καθεστωτικά ΜΜΕ, γιατί περί αυτού πρόκειται, να μας το επιβεβαιώνουν καθημερινά. Αλλά, τουλάχιστον, πόσο παράλογο είναι έστω να μεταδίδονται οι… ειδήσεις; «Τα νέα», που λέει ο κόσμος. Διάβολε, ούτε καν αυτό;
Η αυτοαποκαλούμενη ναρκισσιστικά «δημόσια τηλεόραση», σε μια απόπειρα αντιπαραβολής με την εμπορικότητα των ιδιωτικών καναλιών, κατακτάει πια με το «σπαθί» της καίρια θέση στο μαύρο μπλοκ της προπαγάνδας –με ελάχιστες φωτεινές εξαιρέσεις λίγων δημοσιογράφων και εκπομπών.
Ο κόσμος τη λέει ΥΕΝΕΔ. Γιατί οι μέθοδοι είναι όλο και περισσότερο ωμές, στοιχειώδεις, απροκάλυπτες. Την Έλλη Στάη, αν την αποκαλέσεις τσιράκι της κυβέρνησης μπορούμε να φανταστούμε πόσο λυσσώδης θα είναι η αντίδρασή της. Μένει άφωνος κανείς παρακολουθώντας την στο δελτίο ειδήσεων της ΝΕΤ να καλύπτει σε απ’ ευθείας σύνδεση την αστυνομική επιχείρηση εκκαθάρισης που στιγματίστηκε από το εγκληματικό χτύπημα στον Μάριο Λώλο. Ο ρεπόρτερ της ΝΕΤ πασχίζει, στην κυριολεξία, να μεταδώσει την είδηση, διακοπτόμενος διαρκώς από τη «λαμπρή» παρουσιάστρια που απαιτεί να μεταδοθεί μόνο το γεγονός πως πλέον όλοι οι δρόμοι πέριξ της πλατείας είναι… ελεύθεροι από τις «ορδές» των διαδηλωτών. Τον κόβει «στεγνά» στον αέρα. Τέτοια ακαριαία δημοσιογραφικά αντανακλαστικά.
Προφανώς η Έλλη Στάη γνώριζε ήδη το γεγονός και πρέπει να της αναγνωρίσουμε πως δεν αιφνιδιάστηκε από την «αυθάδεια» του συναδέλφου της να έχει την αξίωση να μεταδώσει, σε ζωντανή σύνδεση παρακαλώ, την «απαγορευμένη» είδηση. Τι νόμιζε, δηλαδή, ο ρεπόρτερ; Έτσι, άιντε, ό,τι θέλουμε λέμε στον αέρα της αντικειμενικής ενημέρωσης; Εδώ τα κανάλια την αυτοκτονία του Δ. Χριστούλα, μέχρι το απόγευμα της ίδιας μέρας την είχαν θάψει ως μια συνήθη πράξη απελπισίας ενός καταθλιπτικού συνταξιούχου.
Από τις στήλες αυτής εδώ της εφημερίδας έχουμε αποκαλέσει τα ΜΜΕ σύγχρονα τανκς του ειδικού καθεστώτος. Δεν πρόκειται για κάποια ιδιαίτερη εκφραστική έμπνευση των συντακτών του Δρόμου. Είναι τα πηγαία αισθήματα του κόσμου. Άλλωστε, στις χούντες πάντα η καθεστωτική προπαγάνδα και η λογοκρισία συγκέντρωνε το λαϊκό μίσος. Το ίδιο συμβαίνει και σήμερα. Όσα προσωπεία κι αν χρησιμοποιεί.
