Συνέντευξη στην Αθηνά Τέσκου
H Χριστίνα Σιγανίδου, η ευγενική παρουσία με το γλυκό χαμόγελο στην ΕΡΤ-3 που εδώ και 24 μήνες καθημερινά δίνει τον αγώνα για να συνεχίσει να εκπέμπει η φωνή των κινημάτων πανελλαδικά, τόσο μέσα από το δελτίο ειδήσεων όσο και μέσα από την εκπομπή της ALLERT3, βραβεύτηκε τη Δευτέρα στο Παρίσι, ως μία από τις 8 γυναίκες της Ευρώπης που η στάση και το έργο τους αποτελούν πρότυπο για τις υπόλοιπες Ευρωπαίες.
Μια σημαντική βράβευση που συμβολίζει πολλά παραπάνω από μια ατομική διάκριση. Πώς αισθάνεστε για την αναγνώριση του αγώνα της ΕΡΤ μέσα από τη βράβευσή σας;
Το σκεπτικό αυτής της ημερίδας, στο Παρίσι, ήταν μέσα από οκτώ γυναίκες που επανεφευρίσκουν τον κόσμο τους, να οριστεί η καινοτομία στις ανθρώπινες σχέσεις. Η αλληλεγγύη θεωρείται καινοτομία και ελπίδα για το μέλλον. Όλη η ημερίδα βασίστηκε στο όραμα της συμμετοχής και της αλληλοβοήθειας. Πώς απλές γυναίκες κάνουν εξαιρετικά πράγματα.
Το πόσο τιμητικό ήταν για τον αγώνα μας, το καταλαβαίνει κανείς αν ρίξει μια ματιά στις υπόλοιπες γυναίκες που επιλέχθηκαν: Μια μαθηματικός καταφέρνει να ξαναφέρει στα θρανία «προβληματικούς» μαθητές, που τα παρατάνε. Μια απελπισμένη νεαρή χήρα άνοιξε μία κουζίνα για απομονωμένες γυναίκες, που μαγειρεύουν και ξαναβρίσκουν τον εαυτό τους. Μία χαρισματική φυσικός φέρνει την έρευνα στην υπηρεσία της κοινωνίας. Μία κόρη αστυνομικού, μετά τις απόπειρες αυτοκτονίας του πατέρα της, αποκτά η ίδια ποινικό μητρώο. Στη συνέχεια όμως, ιδρύει μία οργάνωση κατά της εγκληματικότητας στα παρισινά προάστια. Μία σχεδιάστρια μόδας κατασκευάζει υφάσματα και ρούχα στην Ινδία, με σεβασμό στο περιβάλλον. Μία σκηνοθέτις τρέχει με την κάμερά της στα πιο δύσκολα μέρη του κόσμου, συγκεντρώνοντας τις μαρτυρίες προσφύγων. Μία Γαλλο-τυνήσια αποφασίζει να φυτέψει 1 εκατομμύριο δέντρα, μέχρι το 2018, στην Τυνησία, για να αντισταθεί στην ερημοποίηση της πατρικής της γης. Όλες οι γυναίκες που επιλέχθηκαν, έχουν ως κοινή συνισταμένη την έντονη αλληλεπίδραση με τους γύρω τους.
Από το μαύρο στην ΕΡΤ, στην αυτοδιαχείριση και τώρα στην επαναλειτουργία. Πώς αντιμετώπισαν τον αγώνα σας στο εξωτερικό;
Με απίστευτο θαυμασμό! Αυτή τη διετία ταξίδεψα, για την ΕΡΤ, σε Μασσαλία, Βρυξέλλες, Σεβίλλη, Ρώμη, Βουδαπέστη και τώρα στο Παρίσι. Σε ακροατήριο άλλοτε αυστηρά δημοσιογραφικό, άλλοτε όχι. Η κοινή συνισταμένη είναι ο θαυμασμός γι’ αυτό που κρατήσαμε με τόσο κόπο. Η αφοσίωση και το κουράγιο μας για κάτι που το πιστεύαμε απόλυτα. Οι συνάδελφοί μας στην Ευρώπη είναι πολύ ευαισθητοποιημένοι στο θέμα της ελευθερίας του Τύπου και της δυσκολίας της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης να επιτελέσει το ρόλο της σε ένα διαρκώς εντεινόμενο περιβάλλον νεοφιλελευθερισμού. Το πείσμα, η εφευρετικότητα, το κουράγιο επιστρατεύθηκαν σε κάτι που έδωσε βήμα σε κείνους που πάντα το στερούνταν (κινήματα, απολυμένοι, οι λιγότερο ευνοημένοι). Η στάση μας αυτή επικροτήθηκε θερμά. Θυμάμαι, τον περασμένο Νοέμβριο στις Βρυξέλλες, σε ένα σεμινάριο που διοργανώθηκε από το Συμβούλιο της Ευρώπης για 150 δημοσιογράφους από όλη την Ευρώπη, οι συνάδελφοι άκουγαν έκπληκτοι τα παθήματα και τις περιπέτειες του αγώνα μας (λίγοι ήταν εκείνοι που ήξεραν ότι εξακολουθούμε να εκπέμπουμε) και στη συνέχεια χειροκρότησαν με τέτοια ένταση, με τέτοια συνενοχή και αγάπη! Υπέροχο συναίσθημα να διαπιστώνεις ότι δεν είσαι μόνος στην Ευρώπη…
Επαναλειτουργία της ΕΡΤ. Πώς μπορεί να αξιοποιηθεί η εμπειρία της αυτοδιαχείρισης; Ποια είναι τα επόμενα βήματα στον αγώνα σας;
Όλοι μας ζήσαμε μια απογοήτευση, όταν διαπιστώσαμε ότι η έννοια της αυτοδιαχείρισης δεν υπήρχε πουθενά στο νομοσχέδιο. Ωστόσο, αυτό που καταφέραμε είναι «πολύ σκληρό για να πεθάνει». Έχουμε αλλάξει και ατομικά, μέσα από αυτόν τον νικηφόρο αγώνα. Η στάση μας άλλαξε, κυοφορούμε εμείς οι ίδιοι τη διαφορά! Με τη συμπεριφορά μας, τα κείμενά μας, τις πράξεις και τις επιλογές μας στο χώρο εργασίας. Το σίγουρο είναι ότι το νήμα που μας έδενε δύο χρόνια, δεν μπορεί να κοπεί στα ξαφνικά. Ο τρόπος θα βρεθεί μέσα από τις γενικές μας συνελεύσεις.
