Η τοποθέτηση του αρμόδιου για την εργασία υπουργού Γ. Κουτρουμάνη στη Βουλή, αλλά και στις συναντήσεις με το σωματείο των εργαζομένων στην Ελληνική Χαλυβουργία είναι αποκαλυπτική. Με ξεκάθαρη θέση υπέρ της ιδιοκτησίας της επιχείρησης, ο υπουργός πρόσφερε τις καλύτερες υπηρεσίες στο βιομήχανο που σκληραίνει τη στάση του προχωρώντας και σε νέες απολύσεις.
Μια επίκαιρη ερώτηση του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Μιχ. Κριτσωτάκη, που συζητήθηκε την περασμένη Δευτέρα (5/3) έγινε αφορμή για να «ξεσπαθώσει» ο πρώην συνδικαλιστής υπουργός με ανοιχτά φιλεργοδοτικές τοποθετήσεις. «Θυμήθηκε» τα εργοστάσια της Pirelli, της Πειραϊκής Πατραϊκής, της Ελληνικής Χαρτοποιίας για να επαναφέρει τη γνωστή από παλιά θεωρία ότι τα εργοστάσια τα κλείνουν οι εργαζόμενοι με τους αγώνες τους. «Ποιοι οδήγησαν τους εργαζόμενους στην απόφαση να μην υπογράψουν σύμβαση για τέσσερις μήνες με μειωμένο ωράριο;», αναρωτήθηκε, προσφέροντας πλήρη κάλυψη στην ενέργεια του εργοδότη.
Την επόμενη μέρα σε συνάντηση με το σωματείο, ανέλαβε να μεταφέρει τον εκβιασμό του ιδιοκτήτη της Xαλυβουργίας, Ν. Μάνεση, προς τους εργαζόμενους για κλείσιμο του εργοστασίου, προτρέποντάς τους να «σπάσουν» την απεργία.
Δεν πέρασε μια μέρα και η εργοδοσία ανακοίνωσε άλλες 11 απολύσεις, ανεβάζοντάς τες στις 80 από τότε που ξεκίνησε η απεργία.
Άδεια για ιδιωτικό λιμάνι
Η σκληρή μάχη που δίνουν οι εργαζόμενοι της Ελληνικής Χαλυβουργίας για 132 μέρες, βρίσκει απέναντί της όχι μόνο μια σκληρή εργοδοσία, αλλά ένα ολόκληρο σύστημα κυβερνητικής και κρατικής στήριξης. Μάλιστα, οι δυνάμεις καταστολής δεν δίστασαν τις προηγούμενες μέρες να προσαγάγουν και τον πρόεδρο του σωματείου.
Εν μέσω απεργίας, λοιπόν, κι ενώ ο εργοδότης, ανενόχλητος, κάθε μήνα προβαίνει σε εκδικητικές απολύσεις, ο υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, Γ. Παπακωνσταντίνου, προχώρησε σε έγκριση των περιβαλλοντικών όρων της εγκατάστασης και έδωσε άδεια κατασκευής και λειτουργίας λιμενικής εγκατάστασης στον Ασπρόπυργο, για την εξυπηρέτηση του εργοστασίου. Μια επιχείρηση που επικαλείται μείωση εργασιών για να επιβάλει φθηνότερη εργασία, λαμβάνει άδεια επέκτασης με αναφορά σε 420 θέσεις εργασίας, όσες ακριβώς ήταν πριν προβεί στις ομαδικές απολύσεις.
Η αποκάλυψη από το σωματείο των εργαζομένων της απόφασης του Γ. Παπακωνσταντίνου με ημερομηνία 3 Φεβρουαρίου 2012 δείχνει πώς λειτουργεί το κράτος. Εν μέσω μιας μεγάλης απεργίας που έχει γίνει σημείο αναφοράς για όλη την ελληνική κοινωνία, οι υπηρεσίες του ΥΠΕΚΑ δρομολογούσαν τις διαδικασίες αδειοδότησης της επιχείρησης. Οι ιδιοκτήτες της βιομηχανίας από την μια απέλυαν ομαδικά τους εργαζόμενους και από την άλλη κατέθεταν αιτήσεις και έγγραφα για την επικείμενη επέκταση. Από την ίδια την απόφαση του ΥΠΕΚΑ αποδεικνύεται ότι στα μέσα Νοεμβρίου κι ενώ η απεργία βρισκόταν σε εξέλιξη, η εργοδοσία αλληλογραφούσε με το υπουργείο. Κι ενώ η απεργία μετρά περισσότερες από 100 μέρες, ένας υπουργός εκδίδει μια παραχώρηση στον εργοδότη.
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει σε σχετική ερώτηση που κατέθεσε στη Βουλή ο βουλευτής του ΚΚΕ Σπ. Χαλβατζής, «η κυβέρνηση είχε στα χέρια της ένα ισχυρότατο εργαλείο να πιέσει, αν επιθυμούσε, τον Μάνεση προκειμένου να σταματήσει την άγρια επίθεση σε βάρος των χαλυβουργών. Αντί αυτού ικανοποίησε ολοσχερώς τις αξιώσεις του για τη διευκόλυνση των επιχειρηματικών του σχεδίων, δίνοντας αέρα στα πανιά της εταιρίας για να πετύχει τους εφιαλτικούς, για τους εργάτες, στόχους».
Στήριξη της εργοδοσίας με κάθε τρόπο
Η ανοικτή υποστήριξη της κυβέρνησης στα σχέδια της οικογένειας Μάνεση ξεπερνά τα όρια της πρόκλησης. Η συζήτηση της ερώτησης του ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή αποκάλυψε πολλές πλευρές, όπως ότι η εργοδοσία της Χαλυβουργίας κάνει χρήση της πρόσφατης αύξησης του ορίου ομαδικών απολύσεων σε 5%, ότι οι αλλαγές που προσπαθεί να επιβάλει υπαγορεύονται από τους νόμους για την ελαστικοποίηση της εργασίας. Κι ενώ ο κ. Κουτρουμάνης ξεπέρασε με ελαφρότητα αυτές τις κατηγορίες, δεν δίστασε να εκθέσει καινοφανείς (για υπουργό Εργασίας) αντιλήψεις, όπως ότι «δεν είναι το προστατευτικό πλαίσιο εκείνο που μπορεί να προστατεύσει τον εργαζόμενο».
Όσο για το ρόλο του στην υπόθεση της Χαλυβουργίας εξέφρασε την άποψη ότι ευθύνονται και οι δύο πλευρές και δεν καταδέχτηκε να απαντήσει στα αιτήματα που του έθεσε ο Μ. Κριτσωτάκης: την απαγόρευση των απολύσεων κατά τη διάρκεια των απεργιακών κινητοποιήσεων, ακόμα περισσότερο τη θεσμοθέτηση της απαγόρευσής τους, όπως και των ομαδικών σε ποσοστό 5%, να δοθεί ειδικό βοήθημα στους απεργούς για το διάστημα της απεργίας, να τους δοθούν τα ένσημα για όλο το διάστημα της απεργίας, να επαναπροσληφθούν όλοι οι απολυμένοι, να παγώσουν τα δάνεια των απεργών-εργαζομένων και των απολυμένων.
