Η αστάθεια στο εσωτερικό της Ε.Ε. καλά κρατεί. Η σύγκρουση Ε.Ε.-Πολωνίας, με αφορμή τη απόφαση του πολωνικού Συνταγματικού Δικαστηρίου σχετικά με την ανωτερότητα του εθνικού δικαίου επί του κοινοτικού*, συνεχίζεται και με νέα επεισόδια. Την περασμένη Τρίτη ο πρωθυπουργός της Πολωνίας, Ματέους Μοραβιέτσκι, δέχτηκε τα μαζικά πυρά ευρωβουλευτών. Το σάλπισμα της επίθεσης έδωσε η ίδια η αρχικομισάρια Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν – η οποία έκανε λόγο για κυρώσεις που θα πρέπει να υποστεί η Πολωνία προκειμένου να προστατευτούν η δημοκρατία, η δικαιοσύνη (σε πολωνικό αλλά και ευρωπαϊκό επίπεδο…), καθώς και οι ίδιοι οι πολίτες της Πολωνίας!
Μάλιστα την Πέμπτη εγκρίθηκε ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (502 υπέρ, 153 κατά και 16 αποχές) σύμφωνα με το οποίο «το Συνταγματικό Δικαστήριο της Πολωνίας στερείται νομιμότητας και ανεξαρτησίας και είναι αναρμόδιο να ερμηνεύσει το Σύνταγμα της χώρας». Προφανώς, αρμόδια γι’ αυτό είναι μόνο η ευρωκρατία, που δεν έχει εκλεγεί από κανέναν, και δεν δίνει λογαριασμό σε κανέναν… Η τέτοιας ποιότητας «υπεράσπιση των θεσμών και της δημοκρατίας» από τα όργανα της Ε.Ε. συνεχίζεται με δηλώσεις, κυρίως από τη Σουηδία, την Ολλανδία, το Βέλγιο και το Λουξεμβούργο, που ζητούν τη μη εκταμίευση των 36 δισεκατομμυρίων ευρώ που αναλογούν στην Πολωνία από το Ταμείο Ανάκαμψης. Φτάνουν μάλιστα να ζητούν τη διακοπή ακόμη και της υγειονομικής βοήθειας προς τη Βαρσοβία, που αποσκοπεί στην αντιμετώπιση της πανδημίας, καθώς και την περικοπή του πολωνικού δικαιώματος ψήφου στα ευρωπαϊκά «όργανα».
Η Άνγκελα Μέρκελ, πάντως, βλέποντας πως είναι επικίνδυνη –ή ίσως και άτοπη– μια τέτοια ρητορική, ζήτησε να κατευναστούν τα πνεύματα και αναζητηθούν λύσεις… Εξάλλου, για να επιβληθούν κυρώσεις απαιτείται μια ομοφωνία που απλά δεν υπάρχει.
Η αντιπολίτευση της Ουγγαρίας ενωμένη «για την Ευρώπη και τη Δημοκρατία»
Στο πλευρό των Πολωνών τάχθηκε ανοιχτά ο Βίκτορ Όρμπαν, ο οποίος αποτελεί άλλο ένα ανοιχτό πρόβλημα της Ε.Ε.. Ο Ούγγρος πρωθυπουργός αποτελεί το έτερο «μαύρο πρόβατο» των Βρυξελλών, και έχει καταγγελθεί ανοιχτά όχι μόνο ως ακροδεξιός, αλλά και ως υπηρέτης των συμφερόντων της Κίνας και της Ρωσίας – άρα και ως ευθεία απειλή κατά της δημοκρατίας, που ως γνωστόν ανθίζει στην Ε.Ε..
Σε αυτή την περίπτωση, όμως, η ευρωκρατία επιλέγει έναν διαφορετικό τρόπο αντιμετώπισης του προβλήματος. Ο 49χρονος Πέτερ Μάρκι-Ζέι είναι το πρόσωπο το οποίο επιλέχθηκε για να ενώσει όλη την αντιπολίτευση απέναντι στον Όρμπαν. Στις σχετικές αρχαιρεσίες για την ανάδειξη του επικεφαλής της «ενωμένης αντιπολίτευσης» ήταν αυτός που επικράτησε άνετα των λοιπών επίδοξων ηγετών (και ιδίως της σοσιαλίστριας ευρωβουλευτίνας Κλάρα Ντόμπρεφ), αποσπώντας ποσοστό 56,7%.
Και όταν λέμε «να ενώσει όλη την αντιπολίτευση», εννοούμε όλη. Από τους κεντροδεξιούς φιλελεύθερους και τους κεντροαριστερούς σοσιαλιστές μέχρι τους… παντουρανιστές-νεοναζί του κόμματος Ζόμπικ, οι οποίοι εδώ και χρόνια καταγγέλλουν τον Όρμπαν ως κρυπτοκομμουνιστή! Η συγκολλητική ουσία αυτής της ένωσης είναι πάντως η προσήλωση όλων (περιλαμβανομένων των «υπευθυνοποιημένων» νεοναζί) στις ευρωπαϊκές αξίες…
Ο Πέτερ Μάρκι-Ζέι, μέχρι τώρα δήμαρχος της κωμόπολης Χουντμεζοβασάρχελ και ξεκάθαρα συντηρητικός, θα είναι, ως Ούγγρος Μακρόν, το «χρυσό παιδί» των Βρυξελλών – οι οποίες ευελπιστούν ότι θα επιβεβαιωθεί ως «ο χειρότερος εφιάλτης του Όρμπαν». Κι ότι θα καταφέρει, με τις ψήφους των πάντων, να τον ρίξει επιτέλους από την εξουσία, στην οποία ο Όρμπαν έχει αγκιστρωθεί εδώ και 12 χρόνια. Μάλιστα ο Μάρκι-Ζέι χαρακτηρίζεται από τα δυτικά ΜΜΕ ως «η τελευταία ελπίδα της δημοκρατίας στην Ουγγαρία»…
Προκειμένου λοιπόν, να πέσει από την εξουσία ο ακροδεξιός Όρμπαν, οι φιλοευρωπαίοι και δημοκρατικοί –κατά τα άλλα– φιλελεύθεροι και σοσιαλιστές δεν έχουν κανένα πρόβλημα να συμπορευτούν με οποιονδήποτε. Στον «συνασπισμό της αγνότητας», όπως χαρακτήρισε ο Μάρκι-Ζέι τη συστράτευση της αντιπολίτευσης, χωράνε ακόμη και οι νεοναζί φιλότουρκοι του Ζόμπικ. Αρκεί να πίνουν νερό στο όνομα των Βρυξελλών…
* «Ευρω-αστάθεια» (φύλλο 561).
