Του Μάριου Διονέλλη. Δεν με πείθετε Πρόεδρε. Ευχαριστώ, αλλά δεν θα πάρω. Κρατήστε τα λεφτά σας.
Δεν έμαθα πού ακριβώς θα πάνε τα χρήματα που αρνείστε στο εξής να παίρνετε από το μισθό σας, αλλά προφανώς και αυτά θα συμβάλλουν στην αποπληρωμή του χρέους. Επειδή πετάτε και σεις κάτι στον κουβά χωρίς πάτο, νομίζετε πως θα συγκινηθώ για να κάνω το ίδιο. Δεν έμαθα καν αν αποσυρθήκατε και από τα έξοδα παράστασης και άλλα εξτραδάκια που κάνουν καμιά 80αριά χιλιάδες το χρόνο, πέρα από το μισθό. Αλλά και έτσι να είναι, άδικος κόπος Πρόεδρε.
Είχατε την ευκαιρία να κάνετε πολύ περισσότερα και την έχετε απεμπολήσει προ καιρού. Μείνατε στις εθνικές κλάψες επειδή σας έδιωξε ο αγανακτισμένος κόσμος από την παρέλαση. Την ίδια μέρα που παραιτηθήκατε από το μισθό σας, επισκεφθήκατε τις Ένοπλες Δυνάμεις. Και διαπιστώσατε και πάλι «το υψηλό φρόνημα κ.λπ. κ.λπ.». Ελάτε και σε μια οικογένεια στο Πέραμα και στα Καμίνια του Ηρακλείου. Εκεί να δείτε φρόνημα.
Και αγριέψατε κιόλας Πρόεδρε, μαθαίνω. Είπατε «ποιος είναι ο κύριος Σόϊμπλε, δεν δέχομαι να λοιδορεί την πατρίδα μου».
Λυπάμαι που θα σας πικράνω αλλά είναι αυτός ο κύριος που μόλις του δώσατε τα ωραία σας λεφτουδάκια. Και περίπου ως παράδειγμα μου προτείνετε να κάνω το ίδιο.
Κι άλλα ακούω σήμερα από σας και πικραίνομαι ακόμα περισσότερο.
Ακόμα και σήμερα αναφέρεστε στον Τσόρτσιλ και στην φράση του περί των ηρώων «που πολεμούν σαν Έλληνες», τους οποίους όμως αργότερα δεν δίστασε καθόλου ο ίδιος να κατασφάξει στο Σύνταγμα, ακριβώς μπροστά από τη Βουλή. Από κάτι τέτοιους περιμέναμε τη σωτηρία μέχρι σήμερα και είδατε που φτάσαμε Πρόεδρε. Και αν θέλατε σήμερα να μην κάνουν αυτοί οι τύποι κουμάντο στη χώρα σας θα μπορούσατε και εσείς να έχετε πει εδώ και πολύ καιρό ένα «όχι». Και δυστυχώς δεν το είπατε. Και αυτό δεν εξαγοράζεται με το μισθό της Προεδρίας.
Είχατε την ευκαιρία να κάνετε πολύ περισσότερα και την έχετε απεμπολήσει προ καιρού. Μείνατε στις εθνικές κλάψες επειδή σας έδιωξε ο αγανακτισμένος κόσμος από την παρέλαση. Την ίδια μέρα που παραιτηθήκατε από το μισθό σας, επισκεφθήκατε τις Ένοπλες Δυνάμεις. Και διαπιστώσατε και πάλι «το υψηλό φρόνημα κ.λπ. κ.λπ.». Ελάτε και σε μια οικογένεια στο Πέραμα και στα Καμίνια του Ηρακλείου. Εκεί να δείτε φρόνημα.
Και αγριέψατε κιόλας Πρόεδρε, μαθαίνω. Είπατε «ποιος είναι ο κύριος Σόϊμπλε, δεν δέχομαι να λοιδορεί την πατρίδα μου».
Λυπάμαι που θα σας πικράνω αλλά είναι αυτός ο κύριος που μόλις του δώσατε τα ωραία σας λεφτουδάκια. Και περίπου ως παράδειγμα μου προτείνετε να κάνω το ίδιο.
Κι άλλα ακούω σήμερα από σας και πικραίνομαι ακόμα περισσότερο.
Ακόμα και σήμερα αναφέρεστε στον Τσόρτσιλ και στην φράση του περί των ηρώων «που πολεμούν σαν Έλληνες», τους οποίους όμως αργότερα δεν δίστασε καθόλου ο ίδιος να κατασφάξει στο Σύνταγμα, ακριβώς μπροστά από τη Βουλή. Από κάτι τέτοιους περιμέναμε τη σωτηρία μέχρι σήμερα και είδατε που φτάσαμε Πρόεδρε. Και αν θέλατε σήμερα να μην κάνουν αυτοί οι τύποι κουμάντο στη χώρα σας θα μπορούσατε και εσείς να έχετε πει εδώ και πολύ καιρό ένα «όχι». Και δυστυχώς δεν το είπατε. Και αυτό δεν εξαγοράζεται με το μισθό της Προεδρίας.
Σχόλια
