Οι δεσμοί πατρωνίας και παράνομων δραστηριοτήτων που διαπερνούν το καθεστώς που στήθηκε στο Αφγανιστάν, μετά από την αμερικανική εισβολή του 2001, παράγουν συνεχώς σκάνδαλα.
Περίπλοκοι μηχανισμοί εξαπάτησης που στήθηκαν από τις αρχές και τους μετόχους της Τράπεζας της Καμπούλ, και χρησιμοποιήθηκαν για να κλαπούν εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια καταθετών της τράπεζας, προκάλεσαν την κατάρρευσή της το 2010, γεγονός που έπληξε σοβαρά την οικονομία της χώρας, σύμφωνα με έκθεση για το θέμα που δημοσιεύθηκε την προηγούμενη Τρίτη. Αναλυτικότερα, διαπιστώθηκε ότι περισσότερο από το 92% των δανείων της τράπεζας (περίπου 861 εκατομμύρια δολάρια) διανεμήθηκαν σε μόλις 12 άτομα και 7 εταιρείες. Προκειμένου να διαχειριστεί αποτελεσματικά αυτό το περίπλοκο δίκτυο, κρατούνταν διπλά λογιστικά βιβλία, ένα που προορίζονταν για τους ελεγκτές και ένα άλλο, στο οποίο καταγράφονταν οι πραγματικές χρηματικές ροές. Οι αξιωματούχοι της τράπεζας επίσης χρησιμοποίησαν πλαστά και χαλκευμένα έγγραφα, τίτλους ιδιοκτησίας και αποδείξεις, πολλές από τις οποίες παρείχαν λογιστικές εταιρείες-βιτρίνα.
Όπως αναφέρεται, εκτός από την ασθενική κρατική εποπτεία των τραπεζών, υπήρξε «ανεπίτρεπτη πολιτική παρέμβαση» κατά την έρευνα που διενεργήθηκε για το τραπεζικό φιάσκο. Διαπιστώθηκε επίσης ότι οι εποπτικές αρχές, «οι οποίες έπρεπε να δρουν ανεξάρτητα, παρέπεμπαν ερωτήματα στις πολιτικές αρχές», καθιστώντας έτσι ακόμη περισσότερο σαφή τον πολιτικοοικονομικό χαρακτήρα του σκανδάλου.
Ακόμη, κριτική ασκήθηκε και στον Γενικό Εισαγγελέα του Αφγανιστάν, ο οποίος καθυστέρησε την εκκίνηση των επίσημων ερευνών για περισσότερο από έναν χρόνο. Σύμφωνα με τα στοιχεία της έκθεσης, μεγάλος αριθμός μετόχων, διοικητών, εργαζομένων και άλλων συνέστησαν «μια εξαιρετικά πολύπλοκη επιχείρηση ψευδούς δανεισμού, χρησιμοποιώντας ψευδείς πληρωμές, ψεύτικες ενέσεις ρευστότητας, μισθοδοσία σε ανύπαρκτα πρόσωπα, πληρωμές για ανύπαρκτες αγορές, καθώς και δωρεές σε πολιτικούς», προκειμένου να καρπωθούν τεράστια ποσά. Η οικογένεια του αντιπροέδρου, Μάρσαλ Φαχίμ, ελέγχεται, επίσης, για την υπόθεση.
Συνολικά, εκλάπησαν 935 εκατ. δολάρια, τα περισσότερα από αυτά αποταμιεύσεις καταθετών. Η τράπεζα ήταν η μεγαλύτερη της χώρας, αντιπροσώπευε το 34% του τραπεζικού τομέα, με περισσότερους από 1 εκατομμύριο πελάτες, ενώ η κατάρρευσή της και η συνακόλουθη «διάσωσή» της από το αφγανικό κράτος, κόστισε στη χώρα το 5% του ΑΕΠ της.
