Η πραγματική Ευρώπη στάθηκε απέναντι στην αφήγηση των δυναστών της. Του Δημήτρη Κοδέλα
Η επίσκεψη στο Όσλο ήταν άλλη μια ευκαιρία να παρουσιαστεί η κατάσταση ανθρωπιστικής κρίσης στη χώρα μας, να αποδομηθεί η προπαγάνδα που ρίχνει τις ευθύνες στον ελληνικό λαό και αναφέρεται σε «πακέτα διάσωσης» που ποτέ δεν φτάνουν στους Έλληνες πολίτες, αλλά επιστρέφονται στους δανειστές.
Η νορβηγική Πρωτοβουλία για το Νόμπελ 2012 προσπάθησε να αντιταχθεί στην απονομή του Νόμπελ Ειρήνης στην Ε.Ε. αναδεικνύοντας τη συμμετοχή της τελευταίας σε μια σειρά πολέμων, την αύξηση στις πωλήσεις εξοπλισμών και την κατάσταση στον Ευρωπαϊκό Νότο.
Μια δημοσιογράφος, σε εκδήλωση, αναρωτήθηκε τι σχέση μπορεί να έχει η κατάσταση στην Ελλάδα με το Νόμπελ Ειρήνης. Όμως, όπως εξηγήθηκε: Πόση διαφορά έχουν οι βόμβες πακέτων κοινωνικής εξαθλίωσης και η πολεμικού επιπέδου ύφεση με τις συνέπειες ενός πραγματικού πολέμου; Πόσο διαφέρουν οι νεκροί από πραγματικά πυρά και από μνημονιακά πυρά που οδήγησαν σε 3.200 αυτοκτονίες;
Το ενδιαφέρον πολλών Μέσων Ενημέρωσης από όλες τις γωνιές του πλανήτη για την κατάσταση στην Ελλάδα και τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ έδειχνε την αίγλη και την απήχηση των αγώνων του ελληνικού λαού και της εκτίναξης μιας δύναμης της Αριστεράς που καρδιοχτυπά τις ευρωπαϊκές ελίτ. Το ίδιο φανέρωνε και η θερμή υποδοχή μας από τους Νορβηγούς. Η Ελλάδα ως δοκιμαζόμενος λαός αλλά και ως σύμβολο αντίστασης, ως προεόρτιο μιας μεγάλης αλλαγής που μπορεί να παρασύρει όλη την Ευρώπη. Την επόμενη μέρα, σε μικρή απόσταση από τη συγκέντρωση, γινόταν η φιέστα της απονομής του Νόμπελ. Ακούγοντας την ομιλία του Χέρμαν Βαν Ρομπάι, λίγες ώρες αργότερα στη νορβηγική τηλεόραση, σε έπιανε η ψυχή σου. Τον φανατικό αντικομμουνισμό διαδεχόταν η ιστορική διαστρέβλωση και η επιβράβευση του διαμελισμού της Γιουγκοσλαβίας, διανθισμένα με ισχυρές δόσεις έπαρσης! Σαν να μην έχουν καταλάβει τίποτα. Σαν να βρίσκονται ακόμα στις αρχές του ’90, όταν ένιωθαν μόνοι και πανίσχυροι. Η Πρωτοβουλία για το Νόμπελ 2012 κατάφερε να «χαλάσει» την αφήγηση των κυρίαρχων στην Ε.Ε. Προβλήθηκε η πραγματική Ευρώπη, της φτώχειας αλλά και της αξιοπρέπειας, του αποκλεισμού αλλά και των μαζικών πρωτόγνωρων αγώνων, της ταπείνωσης αλλά και των λαϊκών ρευμάτων που συναντιούνται με την Αριστερά. Αυτά είναι που προσέλκυσαν και το ενδιαφέρον των Νορβηγών.
Την Τρίτη το απόγευμα επιστρέψαμε. Απότομη επιστροφή. Η πρώτη είδηση που ακούσαμε ήταν η αυτοκτονία ενός ζευγαριού ηλικιωμένων με ένα σημείωμα πως δεν θέλουν να «γίνονται άλλο βάρος στα παιδιά τους»! Από τη χώρα που η ανεργία φτάνει στο 2,8%, όπως μας ενημέρωσε ο Νορβηγός συνοδός, στην Ελλάδα όπου η ζωή καταντάει «βάρος». Από τη χώρα που συγκλονίστηκε από το μακελειό του Μπρέιβικ, στην Ελλάδα της ανόδου της ακροδεξιάς, αντικείμενο πολλών ερωτήσεων των Νορβηγών. Από τη χώρα που δέχεται την πίεση δεκάδων χιλιάδων οικονομικών μεταναστών από τον ευρωπαϊκό Νότο, συμπιέζοντας τους νορβηγικούς μισθούς, στη χώρα που δίνουμε τη μάχη να μείνει ο νέος κόσμος εδώ. Όπως αναφέραμε σε κάποιο σημείο της ομιλίας μας σε εκδήλωση στο Σπίτι της Λογοτεχνίας: But, please! Don’t tell to the Economics Prize Committee! If they think as their peers of the Peace Prize Committee, we risk seeing next year’s Economics Nobel Prize awarded to Mrs. Lagarde or Mr. Schäuble! (Μα παρακαλώ! Μην το πείτε στην Επιτροπή του Βραβείου Οικονομιών Επιστημών! Αν σκεφτούν όπως και οι συνάδελφοί τους της Επιτροπής του Βραβείου Ειρήνης, κινδυνεύουμε του χρόνου να δούμε το Βραβείο Νόμπελ Οικονομικών Επιστημών να απονέμεται στην κυρία Λαγκάρντ ή στον κ. Σόιμπλε!).
*Ο Δημήτρης Κοδέλας είναι βουλευτής Αργολίδας του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ
