Ζητούμενο, να καταφέρει το κίνημα να ξαναποκτήσει τη χαμένη αίγλη και δυναμική του

Του Στέλιου Κουτρένη*

 

Τα τελευταία χρόνια οι κάτοικοι της Χαλκιδικής, εκτός από τον Αρμαγεδδώνα του μνημονίου, αντιμετωπίζουν κι ένα άλλο μεγάλο θέμα, που αφορά τον τόπο τους, το μέλλον και τη φύση της Χαλκιδικής. Αναφερόμαστε στην Ελ Ντοράντο και το καταστροφικό της έργο στις Σκουριές και στην Ολυμπιάδα. Απέναντι σε αυτή την απειλή, οι κάτοικοι, συνεπικουρούμενοι από αλληλέγγυους έδωσαν άμεσα, δυναμικά και μαζικά την απάντησή τους με συνεχείς αγώνες για τη γη και την ελευθερία τους. Η τότε κυβέρνηση της Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ με αυταρχικές μεθόδους προχώρησε σε διώξεις εκατοντάδων αγωνιστών, μετέτρεψε σε πεδίο μάχης την Χαλκιδική, για να καταστείλει τις αντιδράσεις των πολιτών. Ό,τι δεν κατάφεραν οι ατελείωτες δικογραφίες, η βία, η καταστολή και ο εκβιασμός, ήρθε να τα καταφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ. Η σημερινή κυβέρνηση με τη βοήθεια των ντόπιων «αυλικών», προκειμένου να εξασφαλίσει το χρυσό δαχτυλίδι της εξουσίας, πρόσθεσε στο υποσχεσιολόγιό του ότι θα διώξει την εταιρεία, θα σεβαστεί το περιβάλλον και τον άνθρωπο. Αυτή η υπόσχεση μετατράπηκε σε ελπίδα για την πλειοψηφία των κατοίκων της Χαλκιδικής ότι θα απαλλαγούν οριστικά από την Ελ Ντοράντο.

Δεν άργησαν να καταλάβουν, ακόμα και οι πιο αισιόδοξοι, ότι η ελπίδα ήταν ένα ακόμα παραμύθι. Ένα χρυσό παραμύθι. Η καταστολή συνεχίστηκε. Το ίδιο και το δικαστικό κυνήγι των αγωνιστών της Χαλκιδικής. Οι υποσχέσεις άρχισαν να έχουν εκπτώσεις. Οι εκβιασμοί ήταν πιο καθαροί από ποτέ. Πριν από λίγους μήνες, ο πρόεδρος της εταιρίας, Paul Wright, έστειλε τελεσίγραφο ότι η εταιρία θα φύγει. Ο Wright, σε αγαστή συνεργασία με τους ντόπιους ολιγάρχες (Μπόμπολας), τα φερέφωνα ΜΜΕ, αλλά και με την ασφάλεια της προστασίας που του δίνει απλόχερα ο κρατικός μηχανισμός, απείλησε την κυβέρνηση να δώσει τις απαιτούμενες άδειες μέχρι τέλη Μαρτίου για την πραγμάτωση-συνέχιση του έργου. Τσίπρας και Σκουρλέτης, ως γνήσια πιόνια του συστήματος, παρέδωσαν αμαχητί τις άδειες τόσο ως κυβέρνηση όσο και στο δημοτικό επίπεδο μέσω του δημάρχου και κάποιων δημοτικών συμβούλων που ανήκουν στον ΣΥΡΙΖΑ. Παρότι την τελευταία μέρα του Μαρτίου, δόθηκε μία μοναδική ευκαιρία στην κυβέρνηση να παγώσει κάθε κίνηση της εταιρείας και να απορρίψει τις άδειες, ο Σκουρλέτης κλείνοντας και πάλι το μάτι στην εταιρία, άφησε γενικές και αόριστες υποσχέσεις και κάλεσε τις δύο πλευρές σε συμβιβασμό. Σε έναν έντιμο συμβιβασμό, όπως αυτόν του Τσίπρα και του Τσακαλώτου που παρέδωσαν τη χώρα στις ορέξεις της Ε.Ε. και του ΔΝΤ. Καλεί τους κατοίκους της Χαλκιδικής να κάνουν ένα βήμα πίσω και να συμβιβαστούν με λιγότερη καταστροφή, με λιγότερες διώξεις, με λιγότερο θάνατο. Αν στην αρχή της διακυβέρνησης ο ΣΥΡΙΖΑ κρατούσε ίσες αποστάσεις, σήμερα στέκεται ξεκάθαρα στο πλευρό της Ελ Ντοράντο και του Μπόμπολα, υποκύπτει στους εκβιασμούς του κεφαλαίου, δείχνει την ιεραρχία των αξιών του. Εντέλει, ο ΣΥΡΙΖΑ και το χρυσό παραμυθάκι του ήταν ένα καλά προμελετημένο σχέδιο ώστε να αναδυθεί στον κυβερνητικό θώκο. Ουσιαστικά, σφετερίστηκε τον αγώνα και την οργή τόσο των κατοίκων όσο και των αλληλέγγυων. Προσπάθησε να μετατρέψει το κίνημα σε πειθήνιο όργανο της κομματικής του οργάνωσης, συνεχίζει ολοένα και πιο επιθετικά τη δίωξη σε αγωνιστές και αγωνίστριες, μετέφερε το πεδίο μάχης από τον Κάκαβο στην Βουλή, επιδίωξε και πέτυχε να φέρει λογικές ανάθεσης και διχασμού στο κίνημα, αλλά πάνω από όλα έδωσε το πρωτείο στο κεφάλαιο και τις πολυεθνικές και όχι στον άνθρωπο και στον περιβάλλον.

Ζητούμενο, πλέον, είναι να καταφέρει το κίνημα να ξαναποκτήσει τη χαμένη αίγλη και δυναμική του. Είναι ανάγκη των καιρών, αλλά και του αγώνα που δίνουμε για τον άνθρωπο και τον περιβάλλον να παλέψουμε για να ματαιώσουμε τα σχέδιά τους με συνεχόμενες, μαζικές και δυναμικές δράσεις στον Κάκαβο, στους δρόμους, στα δικαστήρια. Να αγωνιστούμε ενάντια στην ομηρία των διωκόμενων συναγωνιστών, να συνεχίσουμε την ενημέρωση του κάθε πολίτη για την οικονομική, πολιτική, κοινωνική και οικολογική δυσωδία. Το επίδικο είναι ένα: Ή αυτοί ή εμείς. Δεν χωρούν πλέον μεσοβέζικες λύσεις.

*Ο Στέλιος Κουτρένης είναι Μέλος της Επιτροπής Αγώνα Πολυγύρου

Σχόλια

Σου άρεσε αυτό το άρθρο; Ενίσχυσε οικονομικά την προσπάθειά μας!