Συνέντευξη στον Χρήστο Πραμαντιώτη
Για τον ειδικό της ρόλο που πρέπει να αναζητήσει η νεολαία σήμερα, στην πορεία για την πολιτική διέξοδο που έχει ανάγκη ο τόπος, αναφέρεται η Μαρία Χατζησταυράκη, υποψήφια βουλευτής Β’ Πειραιά με τον ΣΥΡΙΖΑ. Στη συνέντευξη που παραχώρησε στον Δρόμο, μιλάει για έννοιες-κλειδιά, όπως αλληλεγγύη, αξιοπρέπεια, αξιοκρατία, ανεξαρτησία, πραγματική Δημοκρατία, ανιδιοτελής προσφορά.
100.000 δεκαοχτάρηδες αποκλείστηκαν από τη συμμετοχή τους στις επικείμενες εκλογές. Πώς το σχολιάζετε;
Αφού ανάγκασαν όλους εμάς να ζούμε στην ανεργία ή στην ανασφάλεια, αφού έδιωξαν όσους μπορούσαν στο εξωτερικό, είπαν να κάνουν κάτι και με αυτούς που απέμειναν και είναι μικροί ακόμη για να μεταναστεύσουν… Μιλάμε για μια (απερχόμενη) κυβέρνηση που καθημερινά αποκλείει τους νέους ανθρώπους από κάθε δυνατότητα να χτίσουν τη ζωή τους, για ένα καθεστώς που τους ακυρώνει ελπίδες και όνειρα. Είναι ταυτόχρονα και ενδεικτικό αυτού που αντιπροσωπεύουν: μια γερασμένη χώρα. Άλλωστε, γνωρίζουν πως στους νεολαίους υπάρχουν τα πιο υψηλά ποσοστά αμφισβήτησης της πολιτικής, με τον τρόπο που αυτή ασκείται. Από τη στιγμή, λοιπόν, που δεν θα μπορούσαν να τους εκπροσωπήσουν, αποφάσισαν να τους στερήσουν το δικαίωμα του εκλέγειν μέχρις ότου… μεγαλώσουν και μάθουν να ψηφίζουν σωστά.
Η ανεργία στους νέους ανθρώπους κινείται γύρω από το 60% και δημιουργεί μια νέα γενιά καταδικασμένη στο περιθώριο, στην επισφάλεια ή στη μετανάστευση. Πώς νομίζετε ότι μπορούν οι νέοι να ανακτήσουν το μέλλον που τους αρμόζει σε μια χώρα που όλο και περισσότερο δείχνει να μην έχει θέση γι’ αυτούς;
Είναι αποκαρδιωτικό νέοι άνθρωποι να μη βρίσκουν τίποτα σε αυτή τη χώρα που να μπορεί να λευτερώσει τα χέρια και το μυαλό τους, να μην μπορούν να δημιουργήσουν. Πολλές φορές, όμως, στην ανάγκη να αντισταθούμε στην κατάφωρη αδικία ξεχνάμε να περιγράψουμε εκείνες τις δυνατότητες που μπορούν να ξεκλειδώσουν τη διαθεσιμότητα των ανθρώπων. Υπάρχουν πλευρές της ζωής των νέων που αναδεικνύουν μια άλλη νοοτροπία. Φέρνω στο μυαλό μου μια ερασιτεχνική ποδοσφαιρική ομάδα στο Κερατσίνι που διοργανώνει αγώνες για συλλογή τροφίμων για οικογένειες που έχουν ανάγκη. Ακόμη, σκέφτομαι το 5ο Λύκειο της Νίκαιας που εδώ και χρόνια έχει δημιουργήσει παράδοση στο θέατρο και οι απόφοιτοί του γυρνούν στο σχολείο να διδάξουν τους μικρότερους υποκριτική. Οι νέοι βρίσκουν νέους τρόπους να «οργανώνονται» αρκεί κάποιος να τους αφήσει μια χαραμάδα. Αν θέλουμε πραγματικά, ως ΣΥΡΙΖΑ, να εκφράσουμε κάτι ελπιδοφόρο θα πρέπει να σταματήσουμε να μιλάμε για τη γερασμένη χώρα που έλεγα παραπάνω και να ξεκινήσουμε να περιγράφουμε μια χώρα στην οποία αξίζει να ζει ένας νέος. Αυτή δεν μπορεί να στερείται αλληλεγγύης και αξιοπρέπειας. Μια χώρα ανεξάρτητη που δεν θα πωλείται κομμάτι-κομμάτι στους κάθε λογής καλοθελητές. Μια χώρα που να παράγει κι όχι απλά να εξυπηρετεί και να μεσολαβεί. Μια χώρα με πραγματική Δημοκρατία, στην οποία ο λόγος ενός νέου δεν θα ζητιέται μια φορά στα 4 χρόνια. Μια χώρα με αξιοκρατία, στην οποία δεν θα μετράει «το μέσο» ή «ο κολλητός» που θα σε βοηθήσει να ανελιχθείς, αλλά η ανιδιοτελής προσφορά.
Συμμετέχετε στις εκλογές με το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ. Για ποιους λόγους ο άνεργος νέος, ο νέος επιστήμονας, ο νέος της μετανάστευσης, ο νέος σπουδαστής, να ψηφίσει σήμερα ΣΥΡΙΖΑ; Θα είναι αυτό αρκετό για να αισθανθεί πρωταγωνιστής;
Όλοι αυτοί οι νέοι που αναφέρετε έχουν ανάγκη από μια ουσιαστική πολιτική αλλαγή, όχι από μια εναλλαγή στην εξουσία. Έτσι, σήμερα, καλούμαστε να τους πείσουμε ότι δεν είμαστε μια από τα ίδια, ότι στα ζόρια δεν θα αρχίσουμε να κάνουμε εκπτώσεις. Η ελπίδα είναι με το μέρος μας, είναι με τον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτές όμως οι εκλογές είναι η αρχή, δεν είναι σε καμιά περίπτωση το τέλος του αγώνα. Η ψήφος τους μπορεί σήμερα να ‘ναι μια έκφραση της αγανάκτησής τους για όσα βιώνουν. Πρέπει να βρούμε τους τρόπους που αυτή θα μεταφραστεί την επόμενη μέρα σε μια άλλη μαχητικότητα, μια ουσιαστική συμβολή για την ανοικοδόμηση του τόπου. Όσοι μετανάστευσαν και παίρνουν μέρος σε μια πτήση για τη δημοκρατία (flight for democracy), όσοι επένδυσαν ή επενδύουν στη γνώση ως το όπλο για μια καλύτερη ζωή, όσοι βαρέθηκαν να παγιδεύονται σε αδιέξοδα σήμερα πρέπει να δώσουν ψήφο στον ΣΥΡΙΖΑ, με πλήρη πεποίθηση ότι το χρέος μας δεν σταματά στις 25 Γενάρη. Έτσι, όλοι μαζί ως νεολαία να αναζητήσουμε τον ειδικό μας ρόλο στην πορεία για την πολιτική διέξοδο που τόσο έχει ανάγκη ο τόπος.
Η Μαρία Χατζησταυράκη είναι υποψήφια βουλευτής Β’ Πειραιά
