Του Κώστα Στοφόρου. Θα ξεκινήσω από αυτό που θα έβαζα ως σημείωση στο τέλος: Στη θεατρική παράσταση Το Μυστικό της Hannah με υπότιτλο Γιατί όταν ένας άνθρωπος χρωστά, μεταλλάσσεται, οι θεατές δεν θα πληρώσουν εισιτήριο.
Θα υπάρχει ένα κουτί κι ο καθένας θα ρίχνει μέσα ό,τι θέλει. «Γιατί οι προθέσεις της παράστασης έχουν να κάνουν περισσότερο με την πολιτική προσφορά, παρά με την ανταλλακτική αξία του προϊόντος», μου εξηγεί ο Γιάννης Κουρκουμέλης, δημιουργός και σκηνοθέτης της Hannah. Το κρατάω αυτό γιατί μου φαίνεται συχνά οξύμωρο να πληρώνεις ένα πανάκριβο εισιτήριο για να δεις ένα «επαναστατικό» έργο. Χωρίς με αυτό να θέλω να πω πως οι καλλιτέχνες δεν πρέπει να αμείβονται για αυτό που κάνουν. Όμως, η λογική των συντελεστών της παράστασης μου θυμίζει το «ο καθένας σύμφωνα με τις δυνατότητές του για τον καθένα, σύμφωνα με τις ανάγκες του».
Αυτό, δηλαδή, που πάνε να μας κάνουν να ξεχάσουμε με κάθε τρόπο!
Σε ό,τι αφορά το έργο, να πω ότι με πηγή έμπνευσης το βιβλίο Μεταξύ παρελθόντος και μέλλοντος της Χάνα Άρεντ, το άγαλμα ενός delivery boy και μια καθαρίστρια συνομιλούν μέσα σε τριάντα λεπτά για τις καθημερινές ανάγκες, το μόχθο και την ανατροπή υπό το «άγρυπνο βλέμμα» μιας γκιλοτίνας Σανέλ, στην -κλειστή για το κοινό- αίθουσα ενός μουσείου.
Δύο κόσμοι συγκρούονται: Ο κόσμος των ιδεών και ο κόσμος της αναγκαιότητας. «H αλήθεια βρίσκεται μέσα στις ανθρώπινες υποθέσεις», γιατί «οι ιδέες είναι καθαρές αξίες και ορίζονται από την κοινωνία». Όμως, «όταν η κοινωνία σου δημιουργεί έξοδα μεγαλύτερα από τα έσοδα τότε σε κατατάσσει αμέσως στους χρεωμένους ανθρώπους».
Ο λόγος της Γερμανίδας φιλοσόφου, πάντα σύγχρονος και επίκαιρος, θα ζωντανέψει ξανά, μέσα από αυτόν το διάλογο, στο χώρο του Booze Coοperativa. Η παράσταση δόθηκε επίσης και στο θεατρικό χώρο του Altera Pars στο πλαίσιο του φεστιβάλ Nova Pars, τον Σεπτέμβριο του 2011.
Αυτό, δηλαδή, που πάνε να μας κάνουν να ξεχάσουμε με κάθε τρόπο!
Σε ό,τι αφορά το έργο, να πω ότι με πηγή έμπνευσης το βιβλίο Μεταξύ παρελθόντος και μέλλοντος της Χάνα Άρεντ, το άγαλμα ενός delivery boy και μια καθαρίστρια συνομιλούν μέσα σε τριάντα λεπτά για τις καθημερινές ανάγκες, το μόχθο και την ανατροπή υπό το «άγρυπνο βλέμμα» μιας γκιλοτίνας Σανέλ, στην -κλειστή για το κοινό- αίθουσα ενός μουσείου.
Δύο κόσμοι συγκρούονται: Ο κόσμος των ιδεών και ο κόσμος της αναγκαιότητας. «H αλήθεια βρίσκεται μέσα στις ανθρώπινες υποθέσεις», γιατί «οι ιδέες είναι καθαρές αξίες και ορίζονται από την κοινωνία». Όμως, «όταν η κοινωνία σου δημιουργεί έξοδα μεγαλύτερα από τα έσοδα τότε σε κατατάσσει αμέσως στους χρεωμένους ανθρώπους».
Ο λόγος της Γερμανίδας φιλοσόφου, πάντα σύγχρονος και επίκαιρος, θα ζωντανέψει ξανά, μέσα από αυτόν το διάλογο, στο χώρο του Booze Coοperativa. Η παράσταση δόθηκε επίσης και στο θεατρικό χώρο του Altera Pars στο πλαίσιο του φεστιβάλ Nova Pars, τον Σεπτέμβριο του 2011.
Καθαρίστρια: Χρειάζομαι περισσότερα χρήματα.
Άγαλμα: Περιόρισε τις ανάγκες σου.
Καθαρίστρια: Χρειάζομαι περισσότερα χρήματα.
Άγαλμα: Περιόρισε τις ανάγκες σου.
Καθαρίστρια: Το έχω ήδη κάνει! Χρειάζομαι περισσότερα χρήματα για να πάψω να νιώθω αδύναμη. (παύση)
Ακίνητη. (παύση)
Απομονωμένη.
Άγαλμα: ….ό,τι κινείται φθείρεται άρα δεν είναι κακό να είσαι ακίνητη!
Σκηνοθεσία: Ι.Γ Κουρκουμέλης
Ηθοποιοί: Τάσος Ράπτης, Ξανθή Κρανίδη
Σκηνικά/ Κοστούμια:
Δημήτρης Ανδρεόπουλος
Φωτισμοί: Μιχάλης Μπουρής
Μουσική: Emil Mark Handjiev
Booze Cooperativa (Κολοκοτρώνη 57), Τρίτη 29 Νοεμβρίου- Κυριακή 4 Δεκεμβρίου στις 9.30 μ.μ.
Σχόλια