Πρωί του Μεγάλου Σαββάτου, αυτοκίνητο που μετέφερε μετανάστες, στην προσπάθεια του να διαφύγει από την αστυνομία, συγκρούστηκε με άλλο ΙΧ, στην Εγνατία Οδό, στο κομμάτι Αλεξανδρούπολης-Κομοτηνής. Απολογισμός: Νεκροί ο οδηγός του Ι.Χ., ο διακινητής που οδηγούσε το άλλο αυτοκίνητο και 4 ακόμη μετανάστες.
Ξημερώματα της Πέμπτη, άνδρες του λιμενικού περισυλλέγουν 47 μετανάστες (ο ένας εκ των οποίων νεκρός) σε απόκρημνη παραλία στη νότια Πελοπόννησο. Τους μετανάστες μετέφερε ιστιοπλοϊκό, που προσάραξε στην παραλία Νέας Οιτύλου. Την επομένη εντοπίζονται ακόμη 33 μετανάστες που επέβαιναν στο εν λόγω σκάφος.
Δύο από τα πολλά περιστατικά που σχετίζονται με το μεταναστευτικό και περνάνε κάτω από τα ραντάρ της δημοσιότητας που διαμορφώνουν τα ΜΜΕ και ο καθρέπτης τους στα social media. Η πρόσφατη ελληνοτουρκική προσέγγιση μπορεί να εγγυάται «ήρεμα νερά» στο Αιγαίο εν όψει μετεκλογικών διευθετήσεων, όμως το ζήτημα της πίεσης των μεταναστευτικών ροών παραμένει για τη χώρα μας και μαζί του συνεχίζουν και οι τραγωδίες των δεκάδων νεκρών σε «τροχαία» και ναυάγια.
Η Ελλάδα συνεχίζει να αποτελεί πύλη εισόδου προς την Ε.Ε., συνεχίζει να αποτελεί τόπο εγκλωβισμού μεταναστευτικών πληθυσμών, συνεχίζει να δέχεται την υβριδική απειλή της Τουρκίας μέσω της επιρροής της σε σουνιτικούς πυρήνες στη χώρα μας όσο και μέσω του ελέγχου των δικτύων διακίνησης.
Η φιέστα της κυβέρνησης με τον φράχτη στον Έβρο, έχει κατά βάση επικοινωνιακό χαρακτήρα. Όπως λένε κάτοικοι στον ακριτικό Έβρο: «εμείς ξέρουμε πώς περνάνε και με φράχτη και χωρίς. Όλα γίνονται για να πείσουν τους Αθηναίους τα κανάλια ότι ο φράχτης βοηθάει». Πράγματι, η όλη συζήτηση περισσότερο εξυπηρετεί την αναπαραγωγή της αδιέξοδης αντιπαράθεσης μεταξύ των «ελεγχόμενων συνόρων» της Ν.Δ. και της «ευαισθησίας» του ΣΥΡΙΖΑ, παρά τις πραγματικές ανάγκες της χώρας. Άλλωστε αν ενδιαφερόταν για μια μεγάλη στροφή στο μεταναστευτικό η τωρινή κυβέρνηση, δεν θα αποδεχόταν όλους τους σχεδιασμούς της Ε.Ε. για hotspot στα νησιά και θα ασκούσε εντονότατες πιέσεις με κάθε ευκαιρία για αλλαγή της ευρωπαϊκής πολιτικής ασύλου και της συμφωνίας Ε.Ε.-Τουρκίας. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη αντιθέτως δεν λέει κουβέντα για όλα αυτά, αποδεχόμενη την αέναη διαβούλευση της Ε.Ε. για το ζήτημα και τα ευχολόγια για ευρωπαϊκή αλληλεγγύη, δίνοντας (μαζί με μερίδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος) μόνο τη μάχη για ευρωπαϊκή χρηματοδότηση του φράχτη στον Έβρο (που συνεχίζει να μπλοκάρεται στους ευρωπαϊκούς θεσμούς).
Η χώρα μας, παρά την περιπέτεια του 2014-2015, παραμένει γυμνή και απροστάτευτη απέναντι στην πρόκληση πιθανών νέων προσφυγικών και μεταναστευτικών ρευμάτων, σε μια συγκυρία που η Ευρώπη δείχνει ακόμη μικρότερη ανοχή στην έλευση μεταναστευτικών πληθυσμών και ακόμη χαμηλότερα αντανακλαστικά αλληλεγγύης. Το παραπάνω πρέπει να μας προβληματίσει ιδιαίτερα αν λάβουμε υπόψη δύο ακόμη στοιχεία του τελευταίου μήνα: Πρώτον, τριπλάσιες είναι οι αφίξεις μεταναστών στα παράλια της Ιταλίας το πρώτο τρίμηνο του 2023 σε σχέση με έναν χρόνο πριν (τον Μάρριο έφτασαν 1.000 άτομα μόνο σε μία μέρα), αυξάνοντας την πίεση στην κυβέρνηση Μελόνι που εκλέχθηκε με ξενοφοβική και αντιμεταναστευτική ατζέντα. Δεύτερον, η αδυναμία σταθεροποίησης περιοχών ανάφλεξης (Συρία, Λιβύη) και το ξέσπασμα νέων συγκρούσεων στην Αφρική (Σουδάν με συμμετοχή μάλιστα πολεμαρχών που συνδέονται με τον έλεγχο δουλεμπορικών δικτύων από όλη την αφρικανική ήπειρο) αυξάνει την ανησυχία για ένταση των πιέσεων συνολικά στην Ευρώπη, πόσο μάλλον στη χώρα μας που αποτελεί γεωγραφικά πύλη εισόδου και με πολιτική απόφαση της ευρωκρατίας χώρο εγκλωβισμού και φράχτη της Ε.Ε.
