…που ξεπετάγεται από τον άγριο βράχο βρίσκεται στη Νότια Οσετία – ένα από τα δύο εδάφη (το άλλο είναι η Αμπχαζία) που αποσχίσθηκαν από τη Γεωργία το 1991, και το 2008 αναγνωρίστηκαν από τη Ρωσία ως ανεξάρτητες δημοκρατίες. Το άγαλμα αναπαριστά τον Γουαστίρτζι –μια μυθική οσετιανή φιγούρα που σταδιακά ταυτίστηκε με τον Άγιο Γεώργιο– και είναι τεραστίων διαστάσεων: στην παλάμη του καβαλάρη χωρά ολόκληρος άνθρωπος! Ο Οσετιανός πρόεδρος Ανατόλι Μπιμπίλοφ ανακοίνωσε αυτήν την εβδομάδα ότι σύντομα θα οργανωθεί δημοψήφισμα με θέμα την προσχώρηση στη Ρωσική Ομοσπονδία – κάτι που ως τώρα δεν επέτρεπε η Μόσχα. Φαίνεται όμως ότι η εισβολή στην Ουκρανία έδωσε το σήμα και για άλλες εδαφικές «διευθετήσεις».
Στο ίδιο φόντο, αλλά από την ανάποδη, δραστηριοποιήθηκε και το Αζερμπαϊτζάν. Το καθεστώς Αλίεφ (που συναντά όλο και μεγαλύτερη «κατανόηση» από τη Δύση) έκρινε ότι η στριμωγμένη Μόσχα δεν θα αντιδράσει δυναμικά στην παραβίαση της υπό ρωσική εποπτεία εκεχειρίας στο Ναγκόρνο Καραμπάχ. Έτσι, μονάδες του αζέρικου στρατού εισέβαλαν στην «αποστρατιωτικοποιημένη ζώνη» και εκδίωξαν βίαια τους κατοίκους δύο αρμένικων χωριών. Η Μόσχα για πρώτη φορά στράφηκε ανοιχτά εναντίον του Μπακού, ενώ τα ρωσικά ΜΜΕ μιλούν για «αζέρικη εισβολή στην περιοχή ευθύνης των ρωσικών ειρηνευτικών δυνάμεων». Πάντως ο Αρμένιος πρόεδρος Πασινιάν, τσουρουφλισμένος από τη ρωσική «ουδετερότητα» στον πρόσφατο πόλεμο, στράφηκε για διαμεσολάβηση στις Βρυξέλλες. Όπως έστρωσε ο καθένας, θα κοιμηθεί…
