Σύμφωνα με νόμο που δημοσιεύτηκε πριν λίγες μέρες στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης «κατά τις ημέρες και στις περιοχές που ο δείκτης επικινδυνότητας πυρκαγιών, είναι κατηγορίας 3 (υψηλή), κατηγορίας 4 (πολύ υψηλή) ή κατηγορίας 5 (κατάσταση συναγερμού), δύναται να εκδίδεται απόφαση απαγόρευσης διέλευσης, παραμονής και κυκλοφορίας προσώπων και οχημάτων, σε περιοχές NATURA, καθώς και σε δασικά οικοσυστήματα, πάρκα και άλση. Για κάθε παράβαση της απαγόρευσης της παρ. 1 επιβάλλεται διοικητικό πρόστιμο τριακοσίων (300) ευρώ». Πρακτικά, σε ένα μεγάλο κομμάτι της χώρας και για σημαντικό μέρος του καλοκαιριού τα δάση γίνονται απροσπέλαστα. Η κοινωνία πρέπει να μας αδειάσει τη γωνιά, αυτό είναι το ρεζουμέ. Το δάσος –αυτό το ίδιο δάσος που χτίζεται και καταπατάται με το νόμο– τώρα θα «προστατευτεί» από εμπρηστές ή απρόσεκτους που κατά μυριάδες βρίσκονται μέσα στην κακιά κι ανεύθυνη κοινωνία. Κι αντί να γεμίσει από δασολόγους και δασοφύλακες, από εθελοντές που το αγαπούν και από περιπατητές που θέλουν να το γνωρίσουν, αδειάζει, εκκενώνεται, χάνοντας τελικά τη μόνη πραγματική του προστασία. Για να μπορέσει στη συνέχεια να παραδοθεί απρόσκοπτα στην ιδιωτικοποίηση, με «πράσινες» ή μη επενδύσεις και πρωτοβουλίες. Ψιλά γράμματα βέβαια, το πώς καταντήσαμε να θεωρούμε τη χλωρίδα, τη βλάστηση, τα οικοσυστήματα, σαν αξιοθέατα ή σαν «περιβάλλον μας». Εξοβελίζοντας δηλαδή κάθε σκέψη για έναν διαφορετικό τρόπο για την –έτσι κι αλλιώς– συνύπαρξη και αλληλεπίδρασή μας με αυτά, για να μας μείνουν τελικά η «οικολογική ευαισθησία» και η «προστασία της βιοποικιλότητας».
Τι προηγήθηκε όμως σε ανάλογο πνεύμα; Εκκένωση του σχολείου και μεταφορά του στο Webex, ενώ τώρα που τα σχολεία άνοιξαν η τελευταία διαφήμιση της Cosmote μάς πληροφορεί ότι «γρήγορο ίντερνετ σημαίνει καλύτερη μόρφωση», μαζί βέβαια με τις μπάρες ασφαλείας στα πανεπιστήμια. Εκκένωση των δημόσιων χώρων προς αποφυγή συνωστισμού με ταυτόχρονη εκποίησή τους σε οποιονδήποτε μπορεί να τους «αξιοποιήσει». Εκκένωση των νοσοκομείων και μετατροπή τους σε μονάδες-covid με ανάλογη διολίσθηση του ζητήματος «δημόσια υγεία» σε συζήτηση περί εμβολιασμών ή πιο πρόσφατα με διαφήμιση νέων θεραπειών κ.ο.κ. Εκκένωση του οικιακού χωροχρόνου λόγω κατάληψής του από πλατφόρμες τηλεργασίας, με τις μεγάλες εταιρείες να υπολογίζουν πλεονεκτήματα και κέρδη από τη μόνιμη εφαρμογή της. Εκκένωση οικισμών λόγω πυρκαγιών καθότι «η ανθρώπινη ζωή μετράει» και τέλος. Σε όλα αυτά, η κοινωνία, οι συγκροτήσεις και οι συνήθειές της, οι χώροι και οι θεσμοί της γίνονται προβλήματα και έτσι αντιμετωπίζονται. Εν ονόματι πότε ενός υπέρτερου κινδύνου, πότε μιας ανώτερης αξίας, συχνά υπό το βάρος μιας αδιαμφισβήτητης τάχα επιστημονικής αλήθειας.
Έτσι, θα μπορούσαμε ίσως και να είμαστε περισσότερο εξοργισμένοι όχι με τον ανόητο που κλώτσησε το γατάκι στην ταβέρνα, αλλά με τον υπουργό που έσπευσε να τοποθετηθεί: «Έδωσα τόση μεγάλη βάση στο περιστατικό γιατί πιστεύω ότι εάν θέλουμε να αντιμετωπίσουμε τα μεγάλα προβλήματα που σχετίζονται με τη βία, πρέπει να υπάρχει συνεργασία ανάμεσα στο κράτος, στην αστυνομία και τους πολίτες». Να ένα ακόμα παραπλήσιο με το προηγούμενο ρεζουμέ: Ποια βία πρέπει να καταδικαστεί, από πού προέρχεται και ποιοι θα το κάνουν. Είναι πάλι η βία ορισμένων ατόμων που έρχεται στο προσκήνιο για να διευρύνει την έννοια των «αντικοινωνικών», «επικίνδυνων», «ανεύθυνων», «ψεκασμένων», του «όχλου». Είναι πάλι η αποφασιστικότητα του κράτους που έρχεται να διαπαιδαγωγήσει, να νουθετήσει και βέβαια να επιβάλει με απαγορεύσεις και πρόστιμα το «σωστό». Όταν ένα ζήτημα που θα μπορούσε ίσως να λυθεί με ένα «σταματήστε ρε παιδιά, αφήστε το γατάκι» ή έστω με μια απλή καταγγελία στην αστυνομία γίνεται πρώτο θέμα, τότε κάτι βαθύτερο υπάρχει. Είναι πάλι η παραβατική κοινωνία ή έστω κάποια μέλη της ο μεγάλος κίνδυνος, αυτό είναι το φόντο που πάει να επιβληθεί. Και κάπως έτσι καταλήγουμε στην καλύτερη σε ορισμένα τρομοκρατικού ύφους τηλεοπτικά σποτ κάποιων –κατά τα άλλα αξιοθαύμαστων– φιλοζωικών σωματείων, και στη χειρότερη σε εκδηλώσεις όπως αυτή που έγινε πρόσφατα σε συνεργασία με την Αστυνομία του Λος Άντζελες, την Εισαγγελία της Βιρτζίνια και το ίδρυμα VOICE For The ANIMALS. Εκεί παρουσιάστηκαν τα συμπεράσματά τους από την εφαρμογή του νόμου στις ΗΠΑ για τη σύνδεση της κακοποίησης ζώων με την ενδοοικογενειακή βία και το οργανωμένο έγκλημα. Στις ΗΠΑ…
