Τριγμοί στο εσωτερικό μέτωπο της Κύπρου
Της Ανδρούλας Γεωργιάδου
Δεκαοκτώ μήνες από την έναρξη της νέας πρωτοβουλίας των Ηνωμένων Εθνών για το Κυπριακό, το πεδίο των διαπραγματεύσεων παραμένει θολό και η πολυπόθητη πρόοδος, την οποία εναγωνίως και σκοπίμως επικαλείται η διεθνής κοινότητα, δεν φαίνεται τουλάχιστον προς το παρόν να συνοδεύεται από βάσιμες ελπίδες ότι αυτή τη φορά θα οδηγήσει σε λύση.
Οι δυσκολίες, που προκύπτουν από την έκδηλη απροθυμία της τουρκικής πλευράς να συναινέσει σε μια λύση, κατ ελάχιστον δίκαιη και δημοκρατική –όπως καταδεικνύεται και από το επιεικώς απαράδεκτο πακέτο προτάσεων για το κεφάλαιο της διακυβέρνησης- εντείνονται και από τον κατακερματισμό του εσωτερικού μετώπου.
Βεβαίως, η αποχώρηση της ΕΔΕΚ από την κυβέρνηση στις 8 Φεβρουαρίου ήταν λίγο-πολύ αναμενόμενη, δεδομένου ότι το Κίνημα των Σοσιαλδημοκρατών διαφωνούσε ανοικτά με την πολιτική του προέδρου Χριστόφια στο Κυπριακό και ιδιαίτερα με τις γενναιόδωρες προσφορές του και μονομερείς παραχωρήσεις, όπως χαρακτηρίζονται η εκ προοιμίου αποδοχή παραμονής 50 χιλιάδων εποίκων, η εκ περιτροπής προεδρία και η σταθμισμένη ψήφος. Ωστόσο η αποχώρηση, σ αυτή τη συγκυρία, αποδυναμώνει ως ένα βαθμό τα ερείσματα του προέδρου Χριστόφια στις προσπάθειες που καταβάλλει να επιτύχει μια λύση που θα μπορούσε να γίνει αποδεκτή. Περνώντας και επίσημα στην αντιπολίτευση, η ΕΔΕΚ θα ενισχύσει σημαντικά το λόγο του Ευρωκό και του Κινήματος Οικολόγων.
Αλλά το μεγαλύτερο στοίχημα για την κυβέρνηση Χριστόφια είναι η απόφαση του ΔΗΚΟ. Ύστερα από 24ωρη αναβολή, προκειμένου να δοθεί χρόνος για παρασκηνιακές διαβουλεύσεις, η κρίσιμη συνάντηση του προέδρου Χριστόφια με τον πρόεδρο του ΔΗΚΟ έγινε το βράδυ της περασμένης Τετάρτης και ήταν μακρά, ενώ η μόνη δήλωση που έγινε από τον Μάριο Καρογιάν ήταν ότι θα ακολουθούσε και δεύτερη συνάντηση το βράδυ της Πέμπτης. Το ραντεβού της Πέμπτης έγινε παρουσία συνεργατών των δύο ανδρών. Χωρίς να ανοίξει τα χαρτιά του, ο κύριος Καρογιάν ήταν πιο σαφής, λέγοντας ότι τέθηκαν όλα επί τάπητος και ότι ο ίδιος θα καταθέσει συγκεκριμένη πρόταση στα συλλογικά όργανα του κόμματος. Όλα αυτά είναι ενδεικτικά της σοβαρής προσπάθειας που καταβάλλεται και από τις δύο πλευρές να διασωθεί η εύθραστη συνεργασία.
Ο πρόεδρος του ΔΗΚΟ, περνώντας μέσα από τα ναρκοπέδια των διαφορών με χειρισμούς του Προέδρου της Δημοκρατίας και των εσωκομματικών αντιπαραθέσεων, με την ομάδα των λεγόμενων σκληροπυρηνικών που ζητούν την άμεση αποχώρηση από την κυβέρνηση, θα επιχειρήσει, σύμφωνα με πληροφορίες, να μεταθέσει την απόφαση παραμονής ή αποχώρησης μετά τις λεγόμενες εκλογές στα κατεχόμενα. Πότε πιστεύεται ότι θα υπάρχει καθαρότερο πεδίο για το πού οδεύουν οι διαπραγματεύσεις.Σήμερα συνέρχεται το Εκτελεστικό Γραφείο του ΔΗΚΟ, ενώ οι αποφάσεις θα ληφθούν στην Κεντρική Επιτροπή, που θα συνέλθει κατά πάσα πιθανότητα στις 23 Φεβρουαρίου.
Όμως οι δυσκολίες του προέδρου Χριστόφια εκτείνονται και στον σαφή πλέον αντιπολιτευτικό λόγο του ΔΗΣΥ στο Κυπριακό, όπου έως τώρα το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης τηρούσε χαμηλούς τόνους και δινόταν μάλιστα η εντύπωση πως ΑΚΕΛ και ΔΗΚΟ έχουν μεγαλύτερες συγκλίσεις από ό,τι ΑΚΕΛ και ΔΗΚΟ-ΕΔΕΚ. Το κύριο βάρος των επικρίσεων του ΔΗ εστιάζεται στον τρόπο λειτουργίας του Εθνικού Συμβουλίου και στο γεγονός, όπως υποστηρίζει το κόμμα, ότι ο πρόεδρος Χριστόφιας ενημερώνει εκ των υστέρων την πολιτική ηγεσία για θέσεις και προτάσεις που καταθέτει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.
Όσον αφορά τις διαπραγματεύσεις, έχει συμφωνηθεί να διεξαχθεί άλλος ένας γύρος εντατικών συνομιλιών πριν από την ψηφοφορία στα κατεχόμενα. Είναι πρόδηλο πως ο Μεχμέτ Αλί Ταλάτ επιδιώκει να ενισχύσει τη θέση του ως ηγέτης λύσης, χρησιμοποιώντας τη διαδικασία των διαπραγματεύσεων. Γι αυτό και ενώ αρχικά, ενώπιον του γενικού γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, είχε ζητήσει διακοπή των συναντήσεων για να επικεντρωθεί στην προεκλογική του εκστρατεία, επανήλθε ζητώντας να συνεχιστούν οι διαπραγματεύσεις.
Οι συναντήσεις έχουν οριστεί για τις 24 Φεβρουαρίου, 4, 16 και 30 Μαρτίου και στόχος είναι να συζητηθούν τα κεφάλαια της οικονομίας, της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του περιουσιακού και ει δυνατόν της ασφάλειας και των εποίκων, δηλαδή των ουσιαστικών πτυχών, στις οποίες θα διαφανεί η πραγματική βούληση της τουρκικής πλευράς για λύση, εφόσον σε αυτά τα ζητήματα θα πρέπει να δώσει. Σημειώνεται ότι ολόκληρος ο χρόνος των προηγούμενων εντατικών συνομιλιών αναλώθηκε στο κεφάλαιο της διακυβέρνησης όπου ουσιαστικά παίρνει η τουρκική πλευρά. Και δεν είναι τυχαίο που ο Ταλάτ (και η Άγκυρα) αρνείται να συζητήσει το εδαφικό…
Και βεβαίως η Άγκυρα, που υπαγορεύει τις διαπραγματευτικές θέσεις του Ταλάτ (και του όποιου Τουρκοκύπριου ηγέτη), και βολεύεται με την κενή αισιοδοξία που εκπέμπτεται από τον γενικό γραμματέα του ΟΗΕ και τους Αμερικανο-βρετανούς για δήθεν πρόοδο στο Κυπριακό, ρίχνει τα αβγά της και στο καλάθι της επίρριψης ευθυνών. Γιατί με μια λύση που δεν θα έχει πιθανότητες βιωσιμότητας και ως εκ τούτου αποδοχής, θα θέλει να την βγάλει «καθαρή» στα μάτια της διεθνούς κοινότητας και ειδικά της Ευρωπαϊκής Ένωσης …
Εδώ χρειάζεται η ιδιαίτερη προσοχή της Λευκωσίας.
