Το διακύβευμα δεν είναι συντεχνιακό, το αίτημα είναι πολιτικό. Του Τριαντάφυλλου Σερμέττη
Πολλάκις έχει ειπωθεί ότι οι εκπαιδευτικοί είναι ράθυμοι, δεν εργάζονται επαρκώς, έχουν μεγάλες διακοπές και αδιαφορούν για το αντικείμενό τους. Το 2009 τα στοιχεία του υπουργείου Παιδείας, που στάλθηκαν επισήμως στην Ευρωπαϊκή Ένωση, έδιναν μία εντελώς στρεβλή εικόνα για τα εκπαιδευτικά ωράρια, ανοίγοντας έτσι το δρόμο για μισθολογικές μειώσεις και αύξηση του ωραρίου εργασίας των εκπαιδευτικών με τα οποία είμαστε αντιμέτωποι σήμερα. Το υπ. Παιδείας είχε δώσει τότε 16 ώρες για όλους του εκπαιδευτικούς. Το ερώτημα που προκύπτει αβίαστα είναι γιατί να συμβαίνει αυτό από τις εκάστοτε πολιτικές ηγεσίες. Η απάντηση είναι απλή: Καταρρακώνοντας τους εκπαιδευτικούς στα μάτια της κοινωνίας επιδιώκεις να διαλύσεις την εκπαίδευση, δημιουργώντας αμόρφωτους πολίτες, πολίτες χωρίς κριτήρια, άρα χειραγωγήσιμους. Καταρρακώνοντας, όμως, τους Έλληνες εκπαιδευτικούς στα μάτια της υπόλοιπης Ευρώπης κάνεις την Παιδεία βορά στα ξένα συμφέροντα, με προφανή ανταλλάγματα, αδιαφορώντας κυνικά για το μέλλον αυτού του τόπου.
Διεθνείς μελέτες έχουν αποδείξει ότι το στρες αλλά και η μεγάλη ψυχοφθορά που συνεπάγεται η διδασκαλία σε τάξη, διαμορφώνουν το επιτρεπτό ωράριο των εκπαιδευτικών παγκοσμίως.Μόνο στις τριτοκοσμικές και παρηκμασμένες κοινωνίες συμπεριφέρονται στους δασκάλους τους ως σκλάβους, από την άποψη του ωραρίου και της αμοιβής. Η διαφαινόμενη αύξηση του ωραρίου στην Ελλάδα, σε συνδυασμό με τη μισθολογική μείωση που υπέστησαν οι εκπαιδευτικοί τα τελευταία χρόνια, επιβεβαιώνουν μάλλον μια παρηκμασμένη κοινωνία που οδεύει, αν δεν ανήκει ήδη, στον τρίτο κόσμο.Οι συνθήκες εργασίες των εκπαιδευτικών αντανακλούν και τις συνθήκες εργασίας των παιδιών.
Με την επιβολή του μνημονιακού σκοταδισμού στην Ελλάδα τα νεοφιλελεύθερα σχέδια μπήκαν σε εφαρμογή. Η μείωση του μισθού ήταν για όλο το δημόσιο τομέα το πρώτο μέτρο. Άλλαξαν το νομικό πολιτισμό καταστρατηγώντας το πειθαρχικό δίκαιο και επιχειρώντας να εκφοβίσουν τους εκπαιδευτικούς με το επιχείρημα ότι, αν δεν εφαρμόσουν την οποιαδήποτε οδηγία του υπουργείου, θα τεθούν σε αργία και στο τέλος θα απολυθούν. Συνέχισαν με το μέτρο των υποχρεωτικών μετακινήσεων, διαλύοντας τις ζωές χιλιάδων οικογενειών. Στο πλαίσιο αυτό, προχώρησαν σε ενοποίηση των νομών στις μεταθέσεις καθώς και σε συγχωνεύσεις σχολείων και τμημάτων.Σχεδίασαν την αξιολόγηση τιμωρητικά και εισήγαγαν τον ανταγωνισμό και την ανθρωποφαγία μεταξύ των συναδέλφων. Η αύξηση του διδακτικού ωραρίου έρχεται να συμπληρώσει τον κρίκο μιας αλυσίδας που έφτιαξαν για να δέσουν τους εκπαιδευτικούς και να τους συντρίψουν.Είναι ξεκάθαρο ότι το ζητούμενο δεν είναι κυρίως το οικονομικό πρόβλημα.Είναι η επίφαση για να επιτύχουν κάτι πολύ χειρότερο: Να χτυπήσουν την καρδιά του εκπαιδευτικού συστήματος, δηλαδή τον εκπαιδευτικό, προκειμένου να διαλύσουν κάθε ευκαιρία για μόρφωση των παιδιών και να χειραγωγήσουν απόλυτα τον ελληνικό λαό. Είναι πατριωτικό μας καθήκον πλέον να αντισταθούμε σ’ αυτά τα σχέδια.
Χρειάζεται να γίνει κατανοητό στην κοινωνία ότι επιχειρείται να δημιουργηθεί ένα σχολείο πολλών ταχυτήτων, που θα εξυπηρετεί τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης. Οι εξετάσεις που εισάγονται στα πειραματικά σχολεία εξυπηρετούν αυτόν το στόχο. Θα δημιουργηθούν παντού τέτοια σχολεία, προκειμένου να φοιτούν οι καλύτεροι μαθητές, με αποτέλεσμα τα υπόλοιπα σχολεία να στερηθούν το καλύτερο δυναμικό τους. Η αξιολόγηση, όμως, έχει σχέση και με την επίδοση των μαθητών. Με αυτό τον τρόπο επιτυγχάνονται δύο στόχοι: Ο πρώτος στόχος είναι να απαξιωθούν τα δημόσια σχολεία, καθώς η αξιολόγηση θα συνδέεται και με τη χρηματοδότηση των σχολείων. Και ένα σχολείο χωρίς μαθητικό δυναμικό με καλές επιδόσεις θα υποχρηματοδοτείται, με συνέπεια το μαρασμό του και εν τέλει το κλείσιμό του. Ο δεύτερος στόχος είναι να επιτευχθεί, μέσω της υποχρηματοδότησης, η χαμηλή ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης που θα οδηγήσει στη χαμηλή μόρφωση της πλειοψηφίας των παιδιών. Επομένως, με αυτό τον τρόπο, δημιουργείται το ταξικό σχολείο. Τα πειραματικά σχολεία θα τροφοδοτούν την κυρίαρχη τάξη με στελέχη ικανά να διοικήσουν τους μηχανισμούς και από τα υπόλοιπα σχολεία θα αποφοιτούν εκείνοι οι οποίοι θα αποτελέσουν τη χειραγωγήσιμη φθηνή εργατική μάζα.
Οι εκπαιδευτικοί οφείλουν να κατανοήσουν ότι το διακύβευμα δεν είναι συντεχνιακό. Το αίτημα είναι πολιτικό. Τίθεται ζήτημα ζωής και αξιοπρέπειας. Η ανήθικη πολιτική της νεοφιλελεύθερης βαρβαρότητας οδηγεί στην καταστροφή και το Μνημόνιο σε ένα φαύλο κύκλο ανισοτήτων. Η ενότητα, η ομοψυχία και η ενεργός δράση είναι καθήκον όλων μας. Η πολιτική αυτή αλώνει τις ζωές μας και καταρρακώνει την ύπαρξή μας.
* Ο Τριαντάφυλλος Σερμέτης είναι Θεολόγος-Φιλόλογος, πρόεδρος
Α΄ΕΛΜΕ Πέλλας
