Συνεχίζουμε το αφιέρωμά μας σε τρία μυθιστορήματα που διαδραματίζονται στην εποχή του Όθωνα και της Αμαλίας.
Ξεκινήσαμε με τη συνέντευξη της Καρολίνας Μέρμηγκα για το βιβλίο της «Ο κήπος της Αμαλίας» (Πατάκης), συνεχίσαμε με τον Άρη Σφακιανάκη για το βιβλίο «Ο πρίγκιψ του δευτέρου ορόφου» (Κέδρος) και ολοκληρώνουμε με το αστυνομικό μυθιστόρημα του Τεύκρου Μιχαηλίδη «Ένα πτώμα στη αυλή της Αμαλίας» (Ψυχογιός).
Αν το βιβλίο της Καρολίνας Μέρμηγκα ήταν πιο κοντά στα πραγματικά γεγονότα, ενώ στον Άρη Σφακιανάκη πρωταγωνιστεί ένας επινοημένος ήρωας, στον Τεύκρο Μιχαηλίδη κεντρικό πρόσωπο είναι η Φλόρενς Νάιτινγκεϊλ, που αναλαμβάνει ρόλο ντετέκτιβ!
Ο συγγραφέας βασίζεται στην πραγματική παραμονή της στην Αθήνα εκείνη την εποχή, για να ξετυλίξει το νήμα ενός συναρπαστικού αστυνομικού μυθιστορήματος, όπου οι πολιτικές ίντριγκες παίζουν τον ρόλο τους.
Πραγματικά πρόσωπα που ζούσαν ή έκαναν το πέρασμα τους από την Αθήνα εμφανίζονται σε ρόλους πρωταγωνιστών ή δευτεραγωνιστών, χωρίς να λείπει και το λεπτό χιούμορ στην παρουσίασή τους.
Και αυτό το μυθιστόρημα είναι προϊόν ενδελεχούς έρευνας και ζωντανεύει την Αθήνα που κάνει τα πρώτα της βήματα ως πρωτεύουσα του σύγχρονου ελληνικού κράτους με εξαιρετικό τρόπο.
Παρατίθεται πλούσια βιβλιογραφία, ενώ οι σημειώσεις βοηθούν στην καλύτερη κατανόηση των όσων συνέβαιναν τότε και των προσώπων που άφησαν το αποτύπωμά τους σε εκείνη την πολύ ενδιαφέρουσα ιστορικά περίοδο.
Τα μέσα του δέκατου ένατου αιώνα είναι μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα περίοδος, τόσο για τη Ευρώπη όσο και, ειδικότερα, για την Ελλάδα. Στην Γηραιά Ήπειρο είναι περίοδος σημαντικών πολιτικών ανακατατάξεων: ο θεσμός της μοναρχίας τίθεται σε σημαντική αμφισβήτηση, συγκροτούνται καινούργια εθνικά κράτη, ενώ η βιομηχανική επανάσταση ανοίγει τις πόρτες σ’ έναν ολότελα νέο τρόπο ζωής. Οι μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, απομυζώντας, με τον πιο βάρβαρο τρόπο τις αποικίες τους, εξασφαλίζουν πρωτοφανή ευμάρεια για την κυρίαρχη αστική τάξη της Ευρώπης κι αυτή με τη σειρά της παραχωρεί στα λαϊκά στρώματα κάποια ψίχουλα ευδαιμονίας στην προσπάθεια να αναστείλει τις μεγάλες και ουσιαστικές διεκδικήσεις τους. Από την άλλη μεριά η Ελλάδα, που προσπαθεί τρεκλίζοντας να σταθεί στα πόδια της, αρχίζει να αποτελεί έναν σημαντικό γεωστρατηγικό κόμβο, εν όψει της αναμενόμενης διάλυσης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Έτσι η διαμάχη μεταξύ των μεγάλων «προστάτιδων» δυνάμεων για το ποιος θα ασκεί την μεγαλύτερη επιρροή στο νεοϊδρυθέν κρατίδιο αποκτά ιδιαίτερη σημασία.
Εσάς τι είναι αυτό που σας έκανε να τοποθετήσετε το έγκλημα του βιβλίου εκείνη την εποχή;
Η ίδρυση του νέου Ελληνικού Βασιλείου σε συνδυασμό με την ανάπτυξη του ρομαντικού κινήματος προκαλεί μια ροή σημαντικών ανθρώπων που κρίνουν απαραίτητο να κάνουν, εν είδη προσκυνήματος, ένα πέρασμα από την Ελλάδα. Η έλευση ανθρώπων σαν τον Γκυστάβ Φλωμπέρ και τον Χανς Κρίστιαν Άντερσεν και η σταδιακή μετεξέλιξη της Αθήνας από ένα ρημαγμένο χωριό σε μια κοσμοπολίτικη ευρωπαϊκή πρωτεύουσα που διεκδικεί ένα μέρος από το αρχαίο της κλέος, την καθιστούν έναν ιδιαίτερα ενδιαφέρον σκηνικό για να στήσει κανείς μια ίντριγκα.
Γιατί διαλέξατε ως ηρωίδα -ντετέκτιβ τη Φλόρενς Νάιτινγκεϊλ;
Και μόνο το γεγονός ότι η Φλόρενς Νάιτινγκεϊλ δεν αποδέχθηκε ποτέ τη θέση που της επιφύλασσε η ανδροκρατούμενη βικτωριανή κοινωνία και κατόρθωσε αντί για μια ακόμα άβουλη Βρετανίδα αριστοκράτισσα να γίνει η ηγέτιδα της νοσηλευτικής μεταρρύθμισης την καθιστά μια σημαντική υποψήφια για να πρωταγωνιστήσει σε μια περιπέτεια. Αν συνυπολογίσουμε το γεγονός ότι το 1850 πέρασε ενάμισι μήνα στην Αθήνα και ότι σε αυτό το διάστημα έχτισε μια στενή φιλική σχέση με τη Φράνσις Μάλιγκαν Χιλλ, τη γυναίκα που ίδρυσε το πρώτο Ελληνικό παρθεναγωγείο, η πρόκληση να την επιλέξω ως κεντρική ηρωίδα της ιστορίας μου ήταν μεγάλη. Και αν λάβουμε υπόψη μας την εντυπωσιακή μεθοδικότητα με την οποία έφερε σε πέρας τους στόχους που έθεσε στη ζωή της, ο ρόλος της ερασιτέχνιδας εξιχνιάστριας που της «ανέθεσα» μου φαίνεται απόλυτα συμβατός με την προσωπικότητά της.
Να περιμένουμε κι άλλο ιστορικό αστυνομικό μυθιστόρημα ή θα επιστρέψετε στο σήμερα με επόμενο βιβλίο σας;
Η πρόκληση να επιλέξω ανάμεσα σ’ ένα ιστορικό μυθιστόρημα και σε μια σύγχρονη αστυνομική περιπέτεια είναι μεγάλη. Νομίζω όμως ότι το επόμενο μυθιστόρημά μου θα είναι μια υπόθεση που θα εκτυλίσσεται στις μέρες μας και θα έχει ως πρωταγωνίστρια τη γνωστή υπαστυνόμο Όλγα Πετροπούλου. Το επόμενο ταξίδι μου στον χρόνο θα χρειαστεί περιμένει – ελπίζω όχι για πολύ.
Είσαστε μέλος της Ελληνικής Λέσχης Συγγραφέων Αστυνομικής Λογοτεχνίας (ΕΛΣΑΛ). Υπάρχει πράγματι μια άνθιση της αστυνομικής λογοτεχνίας στη χώρα μας. Ποιόν ρόλο παίζει η ΕΛΣΑΛ και το Φεστιβάλ Αστυνομικής Λογοτεχνίας Agatha στο οποίο επίσης συμμετείχατε;
Η ύπαρξη μιας λέσχης που να συγκεντρώνει ένα μεγάλο μέρος των συγγραφέων αστυνομικής μυθοπλασίας είναι εξαιρετικά χρήσιμη. Η συμμετοχή της ΕΛΣΑΛ στα θεματικά φεστιβάλ που σιγά-σιγά οργανώνονται σε όλο και περισσότερες πόλεις της Ελλάδας συμβάλλει ουσιαστικά στην καλλιέργεια του συγκεκριμένου λογοτεχνικού είδους και στη μετεξέλιξη της ανάγνωσης από μια μονήρη απόλαυση σε μια συλλογική πολιτιστική δράση.
