Από χτες Παρασκευή, στην περιφέρεια της Καταλονίας (μια περιφέρεια του ισπανικού κράτους με 7,7 εκατομμύρια κατοίκους) καταργήθηκε η υποχρέωση να δείχνει κάποιος υγειονομικό πάσο για να μπει σε εστιατόρια, μπαρ, αθλητικές δραστηριότητες.
Το σκεπτικό της απόφασης της περιφερειακής κυβέρνησης, μετά και την εισήγηση της σχετικής επιτροπής ειδικών, έχει ενδιαφέρον: Εξαιτίας της Όμικρον «ένα σημαντικό μέρος του πληθυσμού μπορεί και πάλι να μολυνθεί από τον ιό, ανεξάρτητα από την εμβολιαστική κατάστασή του ή από το γεγονός ότι είχε ήδη κολλήσει τη νόσο», ανέφερε η περιφερειακή κυβέρνηση, «κατά συνέπεια, η αποτελεσματικότητα της υποχρεωτικής χρήσης του πιστοποιητικού Covid μειώνεται».
Αντίστοιχη εξέλιξη σημειώθηκε και στη Βρετανία όπου ο υπουργός Υγείας δήλωσε: «Τα εμβόλια και τα αντιιικά μας φάρμακα διασφαλίζουν ότι έχουμε μερικές από τις ισχυρότερες άμυνες στην Ευρώπη και μας επιτρέπουν να επιστρέψουμε προσεκτικά στο Σχέδιο Α». Το υγειονομικό πάσο Covid δεν απαιτείται πλέον υποχρεωτικά για την είσοδο σε δημόσιους χώρους και εκδηλώσεις.
Στη Δανία, από 1η Φεβρουαρίου καταργούνται μια σειρά περιορισμοί και ανάμεσά τους το πιστοποιητικό εμβολιασμού, αφού σύμφωνα με την κυβέρνηση, βάσει των μέτρων που έχουν ληφθεί, «ο κορονοϊός δεν πρέπει να θεωρείται πλέον ως μια απειλητική για την κοινωνία ασθένεια».
Στις χώρες που αναφέρθηκαν αλλά και σε μια σειρά ακόμα, αποφασίστηκε και η άρση αρκετών άλλων μέτρων. Οι μάσκες, για παράδειγμα, διατηρούνται σε κάποιες περιπτώσεις και καταργούνται σε άλλες, ενώ στις περισσότερες χώρες διατηρούνται κάποιοι αυστηροί έλεγχοι σε σχέση με την είσοδο πολιτών άλλων κρατών.
Στην Ελλάδα, πέρα από την άρση ορισμένων μέτρων που ανακοίνωσε πρόσφατα ο υπουργός Υγείας, ούτε λόγος δεν γίνεται για τα πιο σημαντικά και μάλιστα για αυτά που αμφισβητούνται έντονα ως προς την αποτελεσματικότητά τους.
Αντεπιχειρήματα ότι σε κράτη όπως αυτά που αναφέρθηκαν υπάρχει μεγάλος αριθμός εμβολιασμένων ή ότι ελαχιστοποιούνται οι νοσηλείες, πολύ απλά δεν ισχύουν. Γιατί πρώτον και στην Ελλάδα η εμβολιαστική κάλυψη, ειδικά στον ευπαθή πληθυσμό, είναι πλέον αρκετά μεγάλη και δεύτερον, για παράδειγμα, η Δανία έχει ημερησίως περίπου 50.000 κρούσματα και λίγες δεκάδες νεκρούς, ενώ οι νοσηλευόμενοι είναι αυτές τις μέρες πάνω από 9.000.
Οι καθημερινές κατοστάδες θανάτων στην Ελλάδα και η οριακή κατάσταση στις ΜΕΘ αποδεικνύει ότι το πρόβλημα δεν εξαφανίστηκε. Μέτρα όπως η χρήση μάσκας σε εσωτερικούς χώρους και τα συχνά τεστ σε διάφορες περιπτώσεις, συμβάλλον αποφασιστικά. Για να μη μιλήσουμε για την ενίσχυση των νοσοκομείων, που είναι αφημένα στη μοίρα τους και στην υπερπροσπάθεια ειδικά του νεότερου δυναμικού.
Η κυβέρνηση, όμως, αντί να ενισχύσει τα αποτελεσματικά μέτρα (να παρέχει δωρεάν τεστ για παράδειγμα, που αρνείται πεισματικά ψευδολογώντας) διατηρεί μέτρα που καμιά σχέση δεν έχουν πλέον με τη μη διάδοση της νόσου ή και αντίθετα ενισχύουν την διάδοσή της.
Ανάμεσα σε αυτά, το υγειονομικό πάσο καθώς και οι συνεχιζόμενες αναστολές εργασίας (που προβλέπεται να μετατραπούν σε απολύσεις) αποδεικνύεται ότι πλέον δεν έχουν παρά διχαστικό και τιμωρητικό χαρακτήρα και θα πρέπει άμεσα, τώρα, αυτές τις μέρες, να καταργηθούν.
Δυστυχώς στην Ελλάδα, η συζήτηση για αυτά τα θέματα είναι ναρκοθετημένη, κυρίως από τους χειρισμούς του πολιτικού κόσμου και των ΜΜΕ, ενώ η κυβέρνηση δεν παίρνει παρά μέτρα κοροϊδίας και χειρισμού ποντάροντας μόνο στην «επικοινωνία», που και αυτή τελευταία έχει τα προβλήματά της…
