Η Ε.Ε. και το ΔΝΤ πιέζουν για μαζικές ιδιωτικοποιήσεις και ξεπούλημα, ώστε ανεξάρτητα από το κούρεμα ή τα κουρέματα που έρχονται, ένα όσο γίνεται μεγαλύτερο μέρος του χρέους να έχει καλυφθεί παραδίδοντας τον πλούτο της χώρας, το δημόσιο πλούτο.
Το τίμημα δεν ενδιαφέρει. Πρόκειται για ξεπούλημα (για κάτι που δεν θα έπρεπε να έχει καν πουληθεί) σε καιρούς κρίσης. Αυτό είναι δικό μας πρόβλημα, δεν είναι δικό τους. Δεν ενδιαφέρει ούτε το ποιος θα αγοράσει. Εξαιρούνται ΔΕΠΑ-ΔΕΣΦΑ και ορισμένα άλλα.
Η πρεμούρα της κυβέρνησης να ξεπουλήσει όπως-όπως, υπακούοντας πιστά στην τρόικα, συνδυάζεται με μια άλλη της αρετή. Έχει πάρει απόφαση ότι δεν πρόκειται να υπάρξει κανενός είδους παραγωγική επένδυση στη χώρα, ενδογενής ή ξένη, άρα απομένουν οι εξής δύο «αναπτυξιακές προοπτικές». Πρώτον: Nα πέσει δραματικά το κόστος εργασίας και να γίνει μια τέτοια απελευθέρωση της αγοράς ώστε να γίνουμε ένας θελκτικός προορισμός επενδύσεων, κάτι σαν Ταϊβάν (βέβαια η εμπειρία της Βουλγαρίας που είναι πιο «μπροστά» από μας σε κόστη και απελευθέρωση άλλα δείχνει…). Δεύτερον: Nα δημιουργηθούν όροι για το μόνο είδος «επένδυσης» που προβλέπει το succes story αλά Σαμαρά, δηλαδή την ιδιωτικοποίηση υποδομών που ήδη υπάρχουν, «επενδύσεις» που εκτός των άλλων θα περιορίσουν αντί να αυξήσουν τις θέσεις εργασίας.
Και τα μεν και τα δε και αυτά που θέλει η τρόικα και αυτά που ικανοποιούν τις αρετές της κυβέρνησης, τα πληρούν «επενδυτές» όπως η Κίνα. Το λιμάνι της Cosco στον Πειραιά προβάλλεται σαν το αδιαμφισβήτητο πρότυπο. Μια πρώτης τάξης ευκαιρία, λοιπόν, μετά και το ταξίδι Σαμαρά στο Πεκίνο, για μια επίσκεψη του Προέδρου της Δημοκρατίας; Ναι, έγινε κι αυτό! Ο ανώτατος πολιτειακός άρχοντας της χώρας να καταδέχεται να επισκέπτεται μια ξένη ιδιωτική επιχείρηση(!;). Και δώσ’ του γλείψιμο στους μεγάλους Κινέζους επενδυτές, μπας και έρθουν να «επενδύσουν» κι αλλού. Και είναι τόση μεγάλη η πρεμούρα, που ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είπε και μια κουβέντα παραπάνω, όπως ας πούμε ότι στην Cosco «το κλίμα είναι καλό, οι περίπου 1.000 εργαζόμενοι διαβιούν κάτω από καλές συνθήκες εργασίας, είναι ικανοποιημένοι»… Εντάξει, μη μεμψιμοιρούμε μπροστά στο… εθνικό συμφέρον.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας το μόνο που ήθελε να εξασφαλίσει είναι ότι η «μεγάλη επένδυση από τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας δεν θα είναι η τελευταία» και ότι «μετά την επιτυχημένη επίσκεψη του πρωθυπουργού περιμένουμε και άλλους επενδυτές». Για να αγοράσουν κάποιο άλλο λιμάνι, κανένα σιδηρόδρομο, κάποιο αεροδρόμιο, κανένα δρόμο, παραγωγικές, παραγωγικότατες επενδύσεις όπου οι εργαζόμενοι διαβιούν κάτω από καλές συνθήκες και είναι ικανοποιημένοι. Όπως στην Cosco δηλαδή…
