Ακαθόριστο παραμένει το καθεστώς της δασικής έκτασης του Πόρτο Καρράς.
Της Νίκης Συμέου.
Πρώτη φορά μάς απασχόλησε η υπόθεση τον Ιανουάριο του 2004 με την «Τροπολογία Πάχτα». Σήμερα, 7 χρόνια μετά, δεν έχει καταφέρει κανείς να ορίσει τι είναι δάσος! Ο λόγος για την έκταση 17.630 στρεμμάτων στη Σιθωνία Χαλκιδικής, ιδιοκτησίας της Πόρτο Καρράς Α.Ε., εντός της οποίας επιχειρείται η ανέγερση πολυτελών κατοικιών συνολικής επιφάνειας 80.000 τετραγωνικών μέτρων.
Ένα μικρό ιστορικό
Η οικοδόμηση της περιοχής επιτράπηκε πρώτη φορά επί χούντας με το ψήφισμα Ν.Δ.69/1968 που την αποχαρακτήριζε από δασική. Ωστόσο, βάση του νόμου 141/1975, αυτός ο αποχαρακτηρισμός τέθηκε εκτός ισχύος από τον Οκτώβριο του 1987. Το ζήτημα επανήλθε με την «Τροπολογία Πάχτα» σύμφωνα με την οποία, για την έκδοση οικοδομικών αδειών εντός αυτής της έκτασης, δεν απαιτούνταν βεβαίωση δασικής αρχής και έγκριση ρυμοτομικού σχεδίου. Η ψήφιση της τροπολογίας προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων που είχε ως αποτέλεσμα η τότε κυβέρνηση να… παραιτήσει τους βουλευτές που την υπέγραφαν. Η «Τροπολογία Πάχτα» καταργήθηκε από το άρθρο 21 του ν.3259/2004, με αποτέλεσμα, από τον Αύγουστο του 2004, να επανισχύσει η κατάργηση του αποχαρακτηρισμού ως δασικής της έκτασης του Πόρτο Καρράς!
Παρ’ όλο το μπερδεμένο ιστορικό, η εταιρία Πόρτο Καρράς Α.Ε. προχώρησε στην υποβολή αίτησης στην αρμόδια Πολεοδομία για την έκδοση οικοδομικής άδειας ανέγερσης 516 βιλών πολυτελείας, εντός της εν λόγω έκτασης. Η άδεια με αριθμό 199/2010 εκδόθηκε από την Πολεοδομία στις 9 Σεπτεμβρίου του 2010, ενώ ακολούθησε η αντίδραση του Δασαρχείου Χαλκιδικής, αφού δεν ζητήθηκε η γνωμοδότησή του.
Ωστόσο, η Πόρτο Καρράς Α.Ε., έχοντας στα χέρια της την οικοδομική άδεια, προχώρησε στην έναρξη των οικοδομικών εργασιών εντός της έκτασης της οποίας, σύμφωνα με έγγραφο της Διεύθυνσης Δασών της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, μεγάλο μέρος «έχει τη μορφή δάσους Χαλεπίου πεύκης με υπόροφο αείφυλλα πλατύφυλλου». Αξίζει να σημειωθεί εδώ ότι εντός των ορίων της έκτασης έχουν εντοπιστεί τρεις αρχαιολογικοί χώροι, εκ των οποίων ο ένας οριοθετημένος ενώ υπάρχουν καταγεγραμμένα ευρήματα και εντός της περιοχής που κτίζεται.
Δεδομένων των όσων προαναφέρθηκαν, με την έναρξη των εργασιών, ο τοπικός Τύπος έδωσε έκταση στο θέμα. Στις 5 Νοεμβρίου του 2010 πραγματοποιήθηκε έλεγχος στο εργοτάξιο από κλιμάκιο επιθεωρητών περιβάλλοντος του ΥΠΕΚΑ, σύμφωνα με τον οποίο διαπιστώθηκαν ελλείψεις και παρατυπίες. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τη διακοπή των εργασιών από την Πολεοδομία, τον Δεκέμβριο του 2010, ενώ το κλιμάκιο του ΥΠΕΚΑ προχώρησε τον Μάρτιο του 2011 στην αναστολή της οικοδομικής άδειας αφού διαπιστώθηκαν παρατυπίες ανάμεσα στις οποίες η έλλειψη γνωμοδότησης από το αρμόδιο Δασαρχείο και την Αρχαιολογική Υπηρεσία. Αυτή τη στιγμή αναμένεται το τελικό πόρισμα του ΥΠΕΚΑ για την ακύρωση ή όχι της άδειας.
Πολλά τα ερωτήματα
Τα ερωτήματα που ανακύπτουν από τα παραπάνω είναι πολλά. Έχει δασικό χαρακτήρα η περιοχή ή όχι; Αν ναι, τι μέρος του κτήματος πρέπει να χαρακτηριστεί ως δασική έκταση και ποιες περιοχές του μπορούν να κτιστούν; Αν υπάρχουν περιοχές εντός ορίων του κτήματος που μπορούν να χτιστούν πρέπει να καθοριστούν για να είναι δυνατός ο υπολογισμός της δομήσιμης επιφάνειας, δεν μπορεί αυτή να υπολογίζεται επί της συνολικής έκτασης συμπεριλαμβανομένης και της δασικής. Από τα παραπάνω προκύπτει και η ανάγκη πραγματοποίησης ελέγχου των κτισμάτων στο σύνολο της εν λόγω έκτασης για να συνυπολογιστούν στη δομήσιμη επιφάνεια και την επιφάνεια κάλυψης και να ελεγχθεί η νομιμότητά τους. Κάτι ακόμα που αξίζει να αναφερθεί είναι πως, μέχρι στιγμής, δεν έχουν αποδοθεί ευθύνες για την έκδοση της άδειας ανέγερσης των 516 πολυτελών κατοικιών. Αν αποδειχθεί ότι η έκδοση άδειας οφείλεται σε λάθος της Πολεοδομίας, τότε οι 516 βίλες θα κτιστούν ως δείγμα «προάσπισης του δημόσιου συμφέροντος»!
Πρόσφατα, η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Β’ Θεσσαλονίκης Ευαγγελία Αμμανατίδου-Πασχαλίδου υπέβαλε ερώτηση στη Βουλή για το συγκεκριμένο θέμα. Σε απάντησή του ο υφυπουργός Περιβάλλοντος κ. Σηφουνάκης απέφυγε την ανάληψη ευθυνών και δεσμεύσεων για την επίσπευση των διαδικασιών και την άμεση επίλυση του προβλήματος. Η ίδια η κ. Αμμανατίδου δηλώνει σχετικά: «Την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση διακηρύττει ότι εγγυάται το δημόσιο συμφέρον, με την ολιγωρία της δίνει το έναυσμα στις μεγάλες επιχειρήσεις να καταπατήσουν τα δημόσια αγαθά με ξεκάθαρο απώτερο σκοπό την εξυπηρέτηση των οικονομικών τους συμφερόντων».
* Η Νίκη Συμέου είναι πολιτικός μηχανικός
