Τα παρακάτω αποσπάσματα είναι από το άρθρο του Nassar Ibrahim, που δημοσιεύτηκε στο www.alternativenews.org/english. Μέσα από αυτό, ο Nassar προσπαθεί να δείξει τις διαφορετικές αντιδράσεις των πολιτικών κομμάτων γύρω από τις αποκαλύψεις των εγγράφων του Al Jazzera.
Γράφει, λοιπόν, ότι: «Το περιεχόμενο αυτών των εγγράφων… δεν αποτελεί ιδιαίτερη έκπληξη. Η πλειοψηφία των Παλαιστινίων που παρακολουθεί τις ισραηλινό-παλαιστινιακές διαπραγματεύσεις από την υπογραφή των Συμφωνιών του Όσλο μέχρι σήμερα, γνωρίζει πολύ καλά την κατεύθυνση που παίρνει η λεγόμενη ειρηνευτική διαδικασία. Επιπλέον, οι Παλαιστίνιοι έχουν νιώσει στο πετσί τους τις παραχωρήσεις που έκαναν οι Παλαιστίνιοι διαπραγματευτές στους Ισραηλινούς για χάρη της “ειρήνης”».
Όσον αφορά την αντίδραση της Παλαιστινιακής Αρχής, αναφέρει ότι προσπαθεί να περιορίσει τις αρνητικές επιπτώσεις των εγγράφων με το να διαδίδει αμφιβολίες για την ακρίβειά τους, να διασπείρει υποψίες για την χρονική στιγμή της δημοσιοποίησής τους και με το να προσπαθεί να εξασφαλίσει μια αραβική «συγκάλυψη», λέγοντας ότι τα αραβικά κράτη είχαν πληροφορηθεί για όλες τις λεπτομέρειες των διαπραγματεύσεων.
Η Χαμάς, από την άλλη, εκμεταλλεύεται τα έγγραφα για να δικαιολογήσει την νομιμότητα της θέσης της ως αντίπαλη του Αμπάς και της Π.Α. όπως και την θέση της στις διαπραγματεύσεις ανάμεσα στη Χαμάς και τη Φατάχ, που γίνονται εδώ κι ένα χρόνο υπό την αιγίδα της Αιγύπτου, αλλά και για να αποδείξει τη δική της αξιοπιστία και να δικαιολογήσει τον έλεγχο της Γάζας, το 2007, ως ένα κίνημα που υπερασπίζεται τα εθνικά δικαιώματα και το δικαίωμα της αντίστασης.
Όσον αφορά τους Παλαιστίνιους γενικά, δεν εξεπλάγησαν με τα έγγραφα… Απέδειξαν ό,τι ήταν ήδη στη σκέψη των Παλαιστινίων, δηλαδή το ότι οι διαπραγματεύσεις ήταν άχρηστες από τη στιγμή που δεν μπορούν να εξασφαλίσουν τα ελάχιστα των δικαιωμάτων τους.
Τα έγγραφα, επίσης, αποκάλυψαν στην παλαιστινιακή και αραβική κοινή γνώμη την αθέμιτη συνεργασία Ισραήλ-Αμερικής, από την στιγμή που η κυβέρνηση των ΗΠΑ αρνείται να ασκήσει οποιαδήποτε πίεση στο κράτος του Ισραήλ. Στο ίδιο περιεχόμενο βλέπουμε την αδυναμία και την ανικανότητα της ευρωπαϊκής θέσης, που δεν έχει κάνει τίποτα για να σώσει τις διαπραγματεύσεις από το αδιέξοδο.
Ο Netanyahu, από την άλλη, εκμεταλλεύτηκε τα έγγραφα για να δείξει την ισχυρογνωμοσύνη του στο να υπερασπιστεί το Ισραήλ και πώς κατάφερε να ενθαρρύνει την παλαιστινιακή πλευρά να προχωρήσει σε σημαντικές παραχωρήσεις χωρίς ανταλλάγματα.
Καταλήγει, λοιπόν, στο συμπέρασμα ότι αν οι διαπραγματεύσεις συνεχίσουν με αυτές τις προϋποθέσεις (την ισχυρογνωμοσύνη του Ισραήλ, την αδυναμία της Παλαιστίνης, τις παραχωρήσεις εθνικών δικαιωμάτων, τη συνεργασία των ΗΠΑ και την ανικανότητα της Ευρώπης), τότε η υποτιθέμενη ειρήνη θα πάει από το κακό στο χειρότερο.
Όσον αφορά την αντίδραση της Παλαιστινιακής Αρχής, αναφέρει ότι προσπαθεί να περιορίσει τις αρνητικές επιπτώσεις των εγγράφων με το να διαδίδει αμφιβολίες για την ακρίβειά τους, να διασπείρει υποψίες για την χρονική στιγμή της δημοσιοποίησής τους και με το να προσπαθεί να εξασφαλίσει μια αραβική «συγκάλυψη», λέγοντας ότι τα αραβικά κράτη είχαν πληροφορηθεί για όλες τις λεπτομέρειες των διαπραγματεύσεων.
Η Χαμάς, από την άλλη, εκμεταλλεύεται τα έγγραφα για να δικαιολογήσει την νομιμότητα της θέσης της ως αντίπαλη του Αμπάς και της Π.Α. όπως και την θέση της στις διαπραγματεύσεις ανάμεσα στη Χαμάς και τη Φατάχ, που γίνονται εδώ κι ένα χρόνο υπό την αιγίδα της Αιγύπτου, αλλά και για να αποδείξει τη δική της αξιοπιστία και να δικαιολογήσει τον έλεγχο της Γάζας, το 2007, ως ένα κίνημα που υπερασπίζεται τα εθνικά δικαιώματα και το δικαίωμα της αντίστασης.
Όσον αφορά τους Παλαιστίνιους γενικά, δεν εξεπλάγησαν με τα έγγραφα… Απέδειξαν ό,τι ήταν ήδη στη σκέψη των Παλαιστινίων, δηλαδή το ότι οι διαπραγματεύσεις ήταν άχρηστες από τη στιγμή που δεν μπορούν να εξασφαλίσουν τα ελάχιστα των δικαιωμάτων τους.
Τα έγγραφα, επίσης, αποκάλυψαν στην παλαιστινιακή και αραβική κοινή γνώμη την αθέμιτη συνεργασία Ισραήλ-Αμερικής, από την στιγμή που η κυβέρνηση των ΗΠΑ αρνείται να ασκήσει οποιαδήποτε πίεση στο κράτος του Ισραήλ. Στο ίδιο περιεχόμενο βλέπουμε την αδυναμία και την ανικανότητα της ευρωπαϊκής θέσης, που δεν έχει κάνει τίποτα για να σώσει τις διαπραγματεύσεις από το αδιέξοδο.
Ο Netanyahu, από την άλλη, εκμεταλλεύτηκε τα έγγραφα για να δείξει την ισχυρογνωμοσύνη του στο να υπερασπιστεί το Ισραήλ και πώς κατάφερε να ενθαρρύνει την παλαιστινιακή πλευρά να προχωρήσει σε σημαντικές παραχωρήσεις χωρίς ανταλλάγματα.
Καταλήγει, λοιπόν, στο συμπέρασμα ότι αν οι διαπραγματεύσεις συνεχίσουν με αυτές τις προϋποθέσεις (την ισχυρογνωμοσύνη του Ισραήλ, την αδυναμία της Παλαιστίνης, τις παραχωρήσεις εθνικών δικαιωμάτων, τη συνεργασία των ΗΠΑ και την ανικανότητα της Ευρώπης), τότε η υποτιθέμενη ειρήνη θα πάει από το κακό στο χειρότερο.
* διαβάστε ολόκληρο το κείμενο στο: https://r-freepalestine.blogspot.com/2011/02/al-jazeera.html
* Επίσης στο https://r-freepalestine.blogspot.com/2011/02/h.html διαβάστε ένα ενδιαφέρον άρθρο του Ιλαν Πάπε με τίτλο: H επανάσταση της Αιγύπτου και το Ισραήλ: «Κάτι κακό για τους Εβραίους»
Σχόλια
