Οι εκδότες του περιοδικού Τύπου, μπορεί να φιλοτεχνούν ένα λάιτ προφίλ -κάτι που επιβάλλεται άλλωστε και από την επιχειρηματική τους δραστηριότητα κυρίως με εκδόσεις «λάιφ στάιλ»- αλλά όταν νιώσουν να απειλούνται και στο ελάχιστο τα συμφέροντά τους, αντιδρούν μεθοδευμένα και σκληρά.
Αττικές Εκδόσεις και ΙΜΑΚΟ, δυο κερδοφόροι όμιλοι με δεκάδες εκδόσεις και συμμετοχές σε διάφορα Μέσα, προχώρησαν σχεδόν ταυτόχρονα σε απολύσεις συνδικαλιστών. Την ίδια ώρα οι επικεφαλής των δυο ομίλων Θεοχάρης Φιλιππόπουλος και Πέτρος Κωστόπουλος, ο πρώτος και από τη θέση του προέδρου των εκδοτών, εμφανίζονται στις διαπραγματεύσεις τους με τα σωματεία των εργαζομένων να ζητούν μειώσεις μισθών 15%! Το μήνυμα σαφές: τσάκισμα κάθε αντίδρασης, «ξήλωμα» κάθε συνδικαλιστικής έκφρασης.
Στις Αττικές Εκδόσεις η μείωση μισθών στο προσωπικό συνάντησε σθεναρή αντίδραση, ίσως για πρώτη φορά με τέτοια ένταση σε επιχείρηση του περιοδικού Τύπου. Συνελεύσεις εργαζομένων, ανακοινώσεις, απεργίες. Οι εργαζόμενοι καθυστέρησαν την υλοποίηση των σχεδίων του εργοδότη τους, ανέδειξαν ένα άλλο δρόμο, εκείνον της συλλογικής πάλης. Τρεις μήνες μετά, πολλοί εργαζόμενοι εξακολουθούσαν να αντιστέκονται, αρνούμενοι να υπογράψουν τη μείωση αποδοχών. Η απόλυση τριών από αυτούς τους εργαζόμενους, στις 23/3, ανάμεσά τους και της εκλεγμένης συνδικαλιστικής εκπροσώπου των συντακτών στην Ένωση Συντακτών Περιοδικού και Ηλεκτρονικού Τύπου, ήταν μια καταφανώς εκδικητική απόφαση, η οποία ήρθε να στηρίξει την διαπραγματευτική ισχύ του προέδρου των εκδοτών.
Μια βδομάδα μετά και αφού οι εργαζόμενοι στις Αττικές Εκδόσεις αντέδρασαν με δύο συνεχόμενες 24ωρες απεργίες, η ΙΜΑΚΟ ανακοίνωσε τις απολύσεις τριών μελών της ΕΣΠΗΤ, ανάμεσά τους την εκλεγμένη εκπρόσωπο και την αναπληρώτριά της και άλλων έξι εργαζομένων. Μάλιστα, εδώ η εργοδοσία έδρασε με τον πλέον τραμπούκικο τρόπο, χρησιμοποιώντας μπράβους για να πετάξει έξω τις απολυμένες και καλώντας την αστυνομία για να τις μηνύσει για «καταπάτηση ξένης ιδιοκτησίας». Δέκα μέρες πριν (στις 18/3) οι εργαζόμενοι σε μαζική γενική συνέλευση είχαν αποφασίσει ότι δεν δέχονται καμιά μείωση μισθού ή μετατροπή μορφής απασχόλησης ή ωραρίου και διατράνωσαν την απόφασή τους να υπερασπιστούν τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας.
Ο συνδυασμός αυτής της επίθεσης ενάντια σε όποιον αντιδρά, ενάντια σε συνδικαλιστές που κάνουν αυτό για το οποίο εκλέχτηκαν – υπερασπίζονται τα δικαιώματά των εργαζομένων, δημιουργεί ένα νέο εργασιακό τοπίο ή μάλλον αναδεικνύει το καθεστώς γαλέρας, το οποίο περίτεχνα κρύβεται πίσω από την δήθεν γκλαμουριά αυτών των ομίλων. Η αντίδραση των εργαζομένων, ο εξαναγκασμός των συνήθως αργοκίνητων και γραφειοκρατικών σωματείων του Τύπου να συγκαλέσουν άμεσα συνελεύσεις και να κηρύξουν απεργίες, δείχνει, από την άλλη, ότι ωριμάζει η αγωνιστική στάση ανάμεσα στους εργαζόμενους.
«Εμείς κριθήκαμε δημόσιος κίνδυνος», είπε η Αγγελική Κάππου, απολυμένη εκπρόσωπος των συντακτών της ΙΜΑΚΟ, μιλώντας στη συνέντευξη Τύπου που δόθηκε την περασμένη Πέμπτη έξω από το κεντρικό κτίριο των Αττικών Εκδόσεων. «Επειδή ένιωσαν να συσπειρώνεται ο κόσμος, τρόμαξαν». «Οι απολύσεις είναι ενδεικτικές των προθέσεών τους, να δείξουμε κι εμείς τις προθέσεις μας», είπε στην ίδια συνέντευξη η Ιωάννα Καζάκου, απολυμένη εκπρόσωπος των συντακτών στις Αττικές Εκδόσεις. Και σημείωσε την προσπάθεια των διευθυντικών στελεχών μα στρέψουν τον ένα εργαζόμενο απέναντι στον άλλο, που όμως «δεν τους πέρασε», ακόμα και στο νομικό μέρος, αφού δεν κατόρθωσαν να κηρύξουν παράνομες τις απεργίες στις 28 και 29/3.
Σε μια κίνηση εντυπώσεων ο Θ. Φιλιππόπουλος, μια μέρα μετά τις δύο συνεχόμενες και απόλυτα πετυχημένες απεργίες στο «μαγαζί του» και αφού δεν κατόρθωσε να τις βγάλει παράνομες, ανακοίνωσε στους εργαζόμενους ότι δεν θα κόψει τα μεροκάματα «διότι γνωρίζω ότι τουλάχιστον το 90% των εργαζομένων επιθυμούσε να εργαστεί κανονικά». Αποκρύπτοντας την σταθερά αντεργατική στάση του ως εκπρόσωπος των εργοδοτών, αφού ο ίδιος εισηγείται, εδώ κι ένα χρόνο, μειώσεις στις συλλογικές διαπραγματεύσεις με τα σωματεία, μιλά μάλιστα για «αρραγές μέτωπο εργαζομένων-επιχείρησης».
Γ. Κ.
Απεργία σε όλο τον Τύπο
Δυο 48ωρες απεργίες έχουν κηρύξει για τις 7 – 8 και 9 – 10 Απριλίου οι συνεργαζόμενες ενώσεις των εργαζομένων στα ΜΜΕ, με αιτήματα:
• Να υπογραφούν ικανοποιητικές ΣΣΕ
• Να σταματήσουν οι περικοπές των αποδοχών
• Να διασφαλιστούν οι θεσμικές κατακτήσεις
• Να μη γίνουν απολύσεις
Οι εργαζόμενοι που δέχονται μια άνευ προηγουμένου επίθεση από τους εργοδότες του Τύπου, με περικοπές αποδοχών, απολύσεις, καθυστερήσεις πληρωμών, μετατροπές εργασιακών σχέσεων, οφείλουν να δώσουν σε αυτή την κινητοποίηση το πραγματικό της νόημα, με οργάνωση της συμμετοχής και περιφρούρηση της απεργίας.