Αν και εκπνέει η προθεσμία, τέλη Φλεβάρη, που έχει δοθεί από την Τουρκία στη Συρία (!) για να αποσύρει τις δυνάμεις από την Ιντίλμπ, παραμένει άγνωστο το αν ο Ερντογάν θα εφαρμόσει τις απειλές του ή θα επιχειρήσει να κερδίσει και άλλο χρόνο.
Είναι φανερό ότι παρά την κοινή προσπάθεια Ρωσίας-Τουρκίας να κρατηθούν χαμηλοί τόνοι στη μεταξύ τους αντιπαράθεση, κάθε προσπάθεια επίτευξης ενός νέου συμβιβασμού έχει μέχρι στιγμής ναυαγήσει.
Ο Βλ. Πούτιν δείχνει αποφασισμένος να ξεμπερδέψει οριστικά με τον κίνδυνο επανεμφάνισης του ISIS στη Συρία και έτσι να κλείσει τις εκκρεμότητες για τον έλεγχο της Ιντίλμπ. Γι’ αυτό η ρωσική αεροπορία ανοίγει το δρόμο στο στρατό του Άσαντ, επιβάλει καθεστώς απαγόρευσης πτήσεων στην Τουρκία και βάλλει κατά των φιλότουρκων ομάδων των Τουρκμένων ή ακόμα και κατά του τουρκικού στρατού όταν αυτός ξεπερνά κάποια όρια.
Τόσο η Ρωσία όσο και ο Άσαντ γνωρίζουν ότι η ανακατάληψη της Ιντίλμπ θα ανοίξει το δρόμο για την απομάκρυνση της Τουρκίας από κάθε γωνιά των συριακών εδαφών. Επιπλέον, η πλήρης αποκατάσταση της κυβέρνησης Άσαντ και η ειρήνευση στη Συρία θα στερήσουν από την Τουρκία κάθε βλέψη. Με αυτόν τον τρόπο, και ο ρόλος ΝΑΤΟ και ΗΠΑ στην τελική διευθέτηση της συριακής κρίσης θα είναι περιορισμένος. Όχι τυχαία η ρωσική διπλωματία επιτίθεται το τελευταίο διάστημα με σφοδρότητα κατά της παρουσίας αμερικανικών δυνάμεων στην Ν.Α. Συρία και τη ληστρική εκμετάλλευση των πετρελαιοπηγών που δήθεν προστατεύουν.
Ο Ερντογάν αντιμέτωπος με τις επιλογές του
Ο Ερντογάν, έχοντας ανοίξει πολλαπλά μέτωπα, βρίσκεται μπροστά σε σημαντικές δυσκολίες διαχείρισης. Οι πολιτικές ακροβασίες του φαίνεται να εξαντλούνται καθώς οι τουρκικές διεκδικήσεις υπερβαίνουν τα όρια των στρατηγικών επιλογών της Ρωσίας. Για καμιά από τις δύο χώρες δεν είναι εύκολο να γκρεμίσει μονομιάς όσα έχουν οικοδομηθεί το τελευταίο διάστημα όταν μάλιστα είναι ιδιαίτερα επωφελή και για τις δύο πλευρές (τουρκικός αγωγός ρωσικού αερίου, πυρηνικό εργοστάσιο, εξοπλιστικά προγράμματα).
Μπροστά στη διαφαινόμενη δυστοκία να βρεθεί μια συμβιβαστική λύση, ο Ερντογάν επιστρέφει στο παιχνίδι των εκβιασμών με αλλαγή ρόλων. Ενθαρρυμένος από τις προτροπές και τη στήριξη των δυτικών συμμάχων να αντιπαρατεθεί χωρίς αυτοσυγκράτηση κατά των στρατιωτικών δυνάμεων του Άσαντ, απευθύνει έκκληση στις ΗΠΑ να τον προμηθεύσουν με συστοιχίες πυραύλων Patriot που θα του επιτρέψουν την αξιοποίηση της τουρκικής αεροπορίας. Προς το παρόν το τουρκικό αίτημα δεν έχει βρει την κατάλληλη αποδοχή, είναι όμως παρακινδυνευμένο να θεωρηθεί αυτό ως απόδειξη μόνιμης τιμωρίας του Ερντογάν. Παρά τη δυσφορία που προκαλεί η πολιτική του σε αρκετούς παράγοντες της δυτικής συμμαχίας, όλα θα καθοριστούν από την επιθυμία της Ουάσιγκτον να παραμείνει ενεργή η συριακή κρίση. Μέσω αυτής θα αναζητηθούν και οι όροι επαναπροσέγγισης με τον Ερντογάν, μάλλον «ψαλιδισμένο» και ανίκανο να επαναλάβει τους ίδιους πολιτικούς ακροβατισμούς.
Σ.Π.
