Τη δεύτερη συνάντηση τους, σε διάστημα τριών μηνών, πραγματοποίησαν οι ηγέτες της Γερμανίας και Ρωσίας. Οι Πούτιν και Μέρκελ συναντήθηκαν στις 18 Αυγούστου στο Βρανδεμβούργο και η συζήτησή τους, που κράτησε 3 ώρες, θεωρήθηκε από πολλούς αναλυτές σημαντικότερο γεγονός από την αντίστοιχη συνάντηση Πούτιν-Τραμπ. Αντικείμενο των συνομιλιών ήταν οι εξελίξεις στη Συρία και γενικότερα στη Μέση Ανατολή, το πρόβλημα της Ουκρανίας και κυρίως ο νέος αγωγός φυσικού αερίου Nord Stream 2. Ο αγωγός αυτός θα συνδέει τη Ρωσία με τη Γερμανία υποθαλάσσια, μέσω της Βαλτικής – δηλαδή θα παρακάμπτει τις συνήθεις χώρες διέλευσης (Ουκρανία, Λευκορωσία, Πολωνία, Βαλτικές χώρες κ.λπ.).
Στην ουσία δηλαδή ο αγωγός Nord Stream 2 θα περνάει μέσα από τις αποκλειστικές οικονομικές ζώνες και θαλάσσια ύδατα της Ρωσίας, Φιλανδίας, Σουηδίας, Δανίας και Γερμανίας. Το μήκος του θα υπερβαίνει τα 1.200 χιλιόμετρα και θα έχει δυνατότητα μεταφοράς 55 δισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων ετησίως. Η γερμανική πλευρά θέλει εμφατικά τη δημιουργία του νέου αγωγού, και γερμανικές εταιρείες (η Wintershall και η Eon Ruhrgas) συμμετέχουν με 15,5% στην κοινοπραξία κατασκευής του σε συνεργασία με τις ρώσικες εταιρείες Gazprom και Rosneft, αλλά και εταιρείες όπως η ολλανδική Gasuine και η γαλλική Engie με 9%. Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι πρόεδρος του Δ.Σ. της Nord Stream είναι ο πρώην σοσιαλδημοκράτης καγκελάριος της Γερμανίας Γκέρχαρντ Σρέντερ…
Άρνηση συμμόρφωσης προς τις ΗΠΑ
Ο αγωγός αυτός συναντά σφοδρές επικρίσεις από την πλευρά των ΗΠΑ, που κατηγορούν την Ευρώπη ότι οδηγείται σε ενεργειακή εξάρτηση από τη Ρωσία. Η Ουάσιγκτον «προτείνει» αντί του Nord Stream 2 να προτιμηθεί η μεταφορά αζέρικου φυσικού αερίου ή και υγροποιημένου φυσικού αερίου που εκμεταλλεύονται αμερικάνικες εταιρείες… Είναι χαρακτηριστικό ότι στην τελευταία σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ ο Τραμπ είχε απειλήσει με επιβολή κυρώσεων κατά των εταιρειών που εμπλέκονται στην κατασκευή του Nord Stream 2. Όμως Γερμανία και Ρωσία επέμειναν στην εμπορική σημασία της κατασκευής του νέου αγωγού και δήλωσαν αποφασισμένες να αντιμετωπίσουν από κοινού τις αμερικάνικες απειλές. Η καγκελάριος Μέρκελ ζήτησε να μην εξαιρεθεί η Ουκρανία από την όδευση του αγωγού και να ωφεληθεί από τα τέλη διέλευσης, και ο Ρώσος πρόεδρος ανταποκρίθηκε, δηλώνοντας πρόθυμος να εξεταστεί το γερμανικό αίτημα μέσα από συνομιλίες με την ουκρανική πλευρά.
Είναι σαφές ότι ο νέος αγωγός έχει τεράστια οικονομική και γεωπολιτική αξία. Αν το σχέδιο υλοποιηθεί, η Ρωσία καθιερώνεται ως ο κύριος τροφοδότης της Βόρειας και Κεντρικής Ευρώπης με φυσικό αέριο, ενώ η γερμανική βιομηχανία εξασφαλίζει άφθονη και φθηνή, συγκριτικά με τις άλλες πηγές, ενέργεια. Το κλίμα συνεργασίας μεταξύ των δύο πλευρών αποτελεί ταυτόχρονα και μήνυμα-απάντηση στο Αμερικανό πρόεδρο, που αποφάσισε να επιβάλει δασμούς σε προϊόντα της ευρωπαϊκής βιομηχανίας στα πλαίσια της υλοποίησης του συνθήματος «Πρώτα η Αμερική». Δηλαδή ο εμπορικός πόλεμος, που εξαπλώνεται παγκόσμια και απειλεί τη διεθνή οικονομική σταθερότητα, δημιουργεί νέες συσπειρώσεις και οξύνει στο έπακρο τους ανταγωνισμούς. Γερμανία και Ρωσία αναζητούν προς το παρόν κοινές διεξόδους στην ενεργειακή πολιτική, θέτοντας έτσι σε ακόμη μεγαλύτερη δοκιμασία τη συνοχή της δυτικής συμμαχίας.
Γ.Χ.
