Δεν υπάρχει ελληνική πολιτική για το μεταναστευτικό-προσφυγικό. Οι πολιτικές των ελληνικών κυβερνήσεων είναι ένα μίγμα εξυπηρέτησης των σχεδιασμών της Ε.Ε. και κυρίως της Γερμανίας με κάποιες σπασμωδικές κινήσεις διαχείρισης των ακραίων επιπτώσεων – συνήθως κατόπιν εορτής. Όταν η Γερμανία ήθελε μια ελεγχόμενη δίοδο φιλτραρίσματος των μεταναστευτικών και προσφυγικών ροών για να ανανεώσει το εργατικό της δυναμικό, η ελληνική πολιτεία υλοποίησε το σχέδιο των hot-spot στήνοντας ένα δαιδαλώδες δίκτυο MKO και παίζοντας το χαρτί του ανθρωπισμού. Όταν μπλοκαρίστηκε ο βαλκανικός διάδρομος και άρχισε να φαίνεται ότι οι πληθυσμοί αυτοί θα εγκλωβιστούν στη χώρα μας είχαμε την ευρωπαϊκή «ύβρη» της Μόριας, στο όνομα μάλιστα του ανθρωπισμού, την «συμφωνία» Ε.Ε.-Τουρκίας καθώς και την διόγκωση του ρόλου των ΜΚΟ.
Τώρα που όλες οι ευρωπαϊκές χώρες έχουν κλείσει ασφυκτικά τα σύνορα τους, ενώ οι ροές, με την ενίσχυση της Τουρκίας του Τ. Ερντογάν, συνεχίζονται αμείωτες, η κυβέρνηση υλοποιεί το δεύτερο μέρος του σχεδίου, που έχει ως στόχο τη μονιμοποίηση της παραμονής ενός μεγάλου όγκου προσφύγων στην ηπειρωτική Ελλάδα και τα νησιά, με τη διασπορά των hot-spot σε όλη την επικράτεια και την πιο αυστηρή επιτήρηση-αστυνόμευση. Συνοδεύει αυτό το δεύτερο στάδιο των σχεδιασμών με μια επικοινωνιακή διαχείριση που έχει ως προμετωπίδα την ασφάλεια, την ίδια στιγμή που με την πολιτική της –που δεν είναι άλλη από την δημιουργία πολλών κέντρων τύπου «Μόριας»– το μόνο που διασφαλίζει είναι τους όρους μεγαλύτερης ανασφάλειας και περισσότερης κοινωνικής έντασης.
Τι θέλει η Ε.Ε.
Αυτό που επιβάλει η ευρωκρατία, αυτό που εκμεταλλεύεται η Τουρκία, αυτό που προωθούν οι διαχρονικές πολιτικές των ελληνικών κυβερνήσεων, η μετατροπή δηλαδή της χώρας σε αποθήκη και φράχτη της Ευρώπης, είναι αυτό που φοβούνται οι πολίτες. Είναι το αδιέξοδο χωρίς ορατή διαχειριστική λύση, της μόνιμης μετατροπής μια ολόκληρης χώρας σε ένα ιδιότυπο hot-spot, που φοβίζει τους πολίτες, που κάνει τις τοπικές κοινωνίες να αντιδρούν με καχυποψία σε κάθε πρόταση της κυβέρνησης. Η κοινωνία που σήκωσε, το βάρος της προσφυγικής κρίσης του 2016, δείχνοντας μεγάλη ανθρωπιά σε αντίθεση με την πολιτισμένη Δύση, βρίσκεται τώρα κουρασμένη, κατακερματισμένη να αντιμετωπίζει ένα ζήτημα που ήρθε για να μείνει. Εντός αυτού του πλαισίου οι κατηγορίες συλλογικής ευθύνης προς την κοινωνία, ιδιαίτερα στους κατοίκους εκείνων των περιοχών που έχουν σηκώσει το βασικό βάρος «φιλοξενίας», που φτάνουν μέχρι το σημείο να κατηγορούν για ρατσισμό το 90% των Ελλήνων, δίνοντας πιστοποιητικά προοδευτικής νομιμοφροσύνης μόνο σ’ αυτούς και τους ομοίους τους, λειτουργούν μόνο προς όφελος όσων επιδιώκουν να εφαρμοστεί μέχρι τέλους το απάνθρωπο σχέδιο εγκλωβισμού. Δεν είναι ότι δεν υπάρχουν ξενοφοβικές εκφράσεις, άλλοτε υποκινούμενες από ακροδεξιούς άλλοτε ως ένδειξη των αδιεξόδων, όμως αυτές λειτουργούν κατά βάση ως βαλβίδα εκτόνωσης και ως άλλοθι της εφαρμοζόμενης πολιτικής. Αυτή η εφαρμοσμένη πολιτική διαχείρισης του προσφυγικού-μεταναστευτικού είναι ο βασικός εχθρός όποιου θέλει να νοιάζεται ταυτόχρονα για την κοινωνική αξιοπρέπεια ντόπιων και ξεριζωμένων, για την ανθρωπιά και τον πολιτισμό, για τα εθνικά μας συμφέροντα.
Συνεχίζονται αμείωτες οι ροές
Κατά δεκάδες φτάνουν στις ακτές των ελληνικών νησιών αλλά και στον Έβρο οι μετανάστες και οι πρόσφυγες, σε εφαρμογή των απειλών Ερντογάν. 200 μόνο την Τετάρτη, 140 την Πέμπτη, και αντίστοιχα νούμερα και τις υπόλοιπες μέρες. Άλλοι φτάνουν στις ακτές, άλλοι διασώζονται από το Λιμενικό, στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου ή ανοιχτά της Σαμοθράκης και της Αλεξανδρούπολης. Την ίδια στιγμή αδιευκρίνιστο παραμένει το πόσοι φθάνουν απ’ την χερσαία οδό, με τα επίσημα στοιχεία να μην επιβεβαιώνουν την εμπειρία των κατοίκων στις περιοχές του άξονα της Εγνατίας οδού, από τον Έβρο μέχρι και την Θεσσαλονίκη, όπου ειδικά μετά το καλοκαίρι έχουν αυξηθεί τα καραβάνια μεταναστών και η εγκληματική δράση διακινητών. Τα νούμερα αυτά αποδεικνύουν τα αδιέξοδα όσων ισχυρίζονται ότι το πρόβλημα λύνεται με μια πιο αποτελεσματική διαχείριση. Όσο οι ροές συνεχίζονται, λόγο της ανατίναξης χωρών και περιοχών αλλά και των γεωπολιτικών επιδιώξεων της Τουρκίας, όσο οι βόρειοι γείτονές μας έχουν κλείσει τα σύνορα τους, δεν υπάρχουν περιθώρια βιώσιμης διαχείρισης. Μόνος δρόμος είναι να αρνηθούμε την πολιτική του εγκλωβισμού, να καταγγείλουμε τη συμφωνία Ε.Ε.-Τουρκίας, να αξιοποιήσουμε κάθε δυνατότητα πολιτικής ανάδειξης της οριακής αυτής κατάστασης σε κάθε διεθνή οργανισμό που συμμετέχουμε, διεκδικώντας λύσεις.
Όσο μένουμε προσηλωμένοι στις συμφωνίες, όσο αποδεχόμαστε τον καταμερισμό της Ε.Ε., όσο είμαστε υποχωρητικοί στην πολιτική του Τ. Ερντογάν, το μόνο που θα καταφέρνουμε είναι να δημιουργούμε νέες και χειρότερες «Μόριες», στο όνομα μάλιστα του ανθρωπισμού. Χαρακτηριστική είναι η εξέλιξη του πληθυσμού της Μόριας, από 12.500 στα τέλη Σεπτεμβρίου, στις 14.150 στα τέλη Οκτωβρίου, σήμερα ξεπερνάει τους 18.000. Αριθμός που αναμένεται να αυξηθεί παρά την «επιχείρηση αποσυμφόρησης» που έχει εξαγγείλει η κυβέρνηση.
Αντιδράσεις στα νησιά για νέα hot-spot
Παρά τις προσπάθειες της κυβέρνησης, το «μασάζ» σε αυτοδιοικητικά στελέχη τους προηγούμενους μήνες, τις διαβεβαιώσεις ότι θα προχωρήσει η αποσυμφόρηση, το «καρότο» των διορισμών και των αντισταθμιστικών μέτρων όπως ο μειωμένος ΦΠΑ, οι τοπικές κοινωνίες εξέλαβαν τις εξαγγελίες της κυβέρνησης ως υπόσχεση για πολλαπλασιασμό των hot-spot, και τα αντισταθμιστικά μέτρα ως προσπάθεια εξαγοράς της συναίνεσης. Από την πρώτη στιγμή τα νησιά είπαν «όχι» στα σχέδια για νέα κέντρα, «κλειστής» ή «ανοιχτής» φιλοξενίας, και απαίτησαν το κλείσιμο ή τον περιορισμό σε διαχειρίσιμα πλαίσια των υπαρχόντων δομών. Η εβδομάδα που μας πέρασε ήταν η σειρά των αυτοδιοικητικών αρχών, δημοτικών και περιφερειακών να τοποθετηθούν επίσημα για το θέμα.
Χαρακτηριστική της ενιαίας στάσης εναντίωσης στα σχέδια της Κυβέρνησης είναι η κοινή ανακοίνωση των Δημάρχων Ανατολικής Σάμου, Κώ, Λέρου, Μυτιλήνης και Χίου, που μεταξύ άλλων αναφέρουν:
«Οι Δήμαρχοι των πέντε ακριτικών νησιών που πλήττονται περισσότερο από το μεταναστευτικό-προσφυγικό πρόβλημα, δηλώνουμε ότι:
1) Δεν αποδεχόμαστε τις εξαγγελίες της κυβέρνησης σχετικά με τον σχεδιασμό που πρόσφατα ανακοίνωσε.
2) Ζητάμε την τήρηση των προεκλογικών δεσμεύσεων της για το παραπάνω ζήτημα.
3) Να σεβαστεί η κυβέρνηση τις αποφάσεις των Δημοτικών Συμβουλίων μας.
4) Να αποσυμφορήσει άμεσα και μαζικά τα νησιά.
5) Να προβεί στη φύλαξη των θαλάσσιων συνόρων.
Επίσης δηλώνουμε κατηγορηματικά ότι δεν είχαμε καμία ενημέρωση και πληροφόρηση σχετικά με τις πρόσφατες κυβερνητικές εξαγγελίες.»
