Του Γιώργου Θεοδωρόπουλου. Έχοντας ζήσει από μέσα, ως πρόεδρος Συλλόγου Γονέων εδώ και πέντε χρόνια, την κατάσταση στη δημόσια Παιδεία, θα μου επιτρέψετε να έχω μια γνώμη.
Τα σχολεία εδώ και τρία χρόνια, ιδιαίτερα φέτος, λειτουργούν χάρις στο φιλότιμο των εκπαιδευτικών. Η μεγάλη πλειοψηφία των καθηγητών, των δασκάλων των παιδιών μας, φέτος δούλευε έως και 25 διδακτικές ώρες την βδομάδα, εκ των οποίων οι 5 ήταν υποχρεωτικές και πιθανόν απλήρωτες υπερωρίες. Ελάχιστα γυμνάσια και λύκεια έχουν γραμματειακή υποστήριξη που την αναλαμβάνουν εκ περιτροπής οι εκπαιδευτικοί.
Τα σχολεία φέτος λειτούργησαν με την οικονομική συνδρομή των Συλλόγων Γονέων για τα βασικά, όπως φωτοτυπικό χαρτί, χαρτί υγείας κ.λπ. Οι εκπαιδευτικοί καθημερινά διαχειρίζονται την οικονομική και κοινωνική τους εξαθλίωση, αλλά και εκείνη των μαθητών τους. Οφείλουμε όλοι μας ευγνωμοσύνη στον Έλληνα εκπαιδευτικό που υπερασπίζεται την αξιοπρέπειά του και την αξιοπρέπεια των παιδιών μας καθημερινά, μέσα στις κρύες και αφιλόξενες αίθουσες των σχολείων του Μνημονίου.
Τα αιτήματα των εκπαιδευτικών είναι δίκαια, όσο δίκαιο είναι το αίτημα για δωρεάν, αξιοπρεπή δημόσια εκπαίδευση. Οι γονείς συμμεριζόμαστε το δίκιο του αγώνα τους που είναι αγώνας όλης της κοινωνίας, για να σωθεί οτιδήποτε κι αν σώζεται. Όσοι είμαστε γονείς μαθητών της Γ’ λυκείου παγιδευτήκαμε, όπως πιστεύω και οι εκπαιδευτικοί, στο δίλημμα των πανελλαδικών εξετάσεων. Οι μαθητές της Γ’ λυκείου είναι πιο ψύχραιμοι από εμάς. Ίσως επειδή δεν έβλεπαν αυτές τις μέρες τηλεόραση ή ίσως επειδή έχουν συνειδητοποιήσει την αβεβαιότητα του μέλλοντός τους, αντίθετα με τους γονείς που πάντα ελπίζουν για το καλύτερο για τα παιδιά τους.
Αν ο αγώνας γονιών, μαθητών, εκπαιδευτικών, όλης της κοινωνίας είχε αρχίσει πολύ νωρίτερα, όταν ανακοίνωναν την αξιολόγηση, τη συγχώνευση σχολείων, τα σχολεία δύο ταχυτήτων, αν υπήρχε συντονισμός και ενημέρωση απ’ τον χειμώνα, θα ήμασταν πιο έτοιμοι να τους αντιμετωπίσουμε. Η κυβέρνηση χρησιμοποίησε ως αντιπερισπασμό τις εξετάσεις γνωρίζοντας ότι η κοινωνική συναίνεση θα ήταν προβληματική.
Ο αγώνας έχει αρχίσει και θα είναι παρατεταμένος. Οι εκπαιδευτικοί, δεν πρέπει να πάνε φέτος διακοπές. Όλοι μαζί, εκπαιδευτικοί, γονείς, μαθητές, φοιτητές, να οργώσουμε τις γειτονιές των πόλεων. Είναι αναγκαίο ένα πανεκπαιδευτικό-λαϊκό ρεύμα «SOSτε την Παιδεία». Τα προαύλια των σχολείων να γίνουν χώροι λαϊκών συνελεύσεων.
Πρέπει να αποτρέψουμε τις συγχωνεύσεως σχολείων, τις υποχρεωτικές μεταθέσεις εκπαιδευτικών, τις απολύσεις. Πρέπει να είμαστε στη μάχη όταν θα επιχειρήσουν να εφαρμόσουν το σχέδιο διάλυσης. Οι φοιτητές να βρεθούν με τους μαθητές που γράφουν τώρα Πανελλήνιες Εξετάσεις, λίγες μέρες αργότερα όταν θα γίνονται οι απολυτήριες στα λύκεια. Να προετοιμάζονται όλοι μαζί για τον Σεπτέμβρη που έρχεται.
Το κοινωνικό διακύβευμα είναι τεράστιο και αυτοί που παίζουν με τα πρωταρχικά κοινωνικά αγαθά όπως το νερό, η Παιδεία, η Υγεία θα βρουν αργά ή γρήγορα την κοινωνία μπροστά τους. Να φροντίσουμε και να δουλέψουμε με επιμονή, υπομονή, αυτοπεποίθηση και αισιοδοξία για να μας βρουν το γρηγορότερο μπροστά τους.
Ο προσυνεδριακός διάλογος του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να γίνει με την κοινωνία, τα κινήματα, τις αντιστάσεις σε πρώτο πλάνο. Να μην αναλωθούμε. Η κοινωνία που πλήττεται έχει ανάγκη ένα μαχητικό πολιτικό οργανισμό που θα πρωτοστατήσει στην ανατροπή και την αναζήτηση διεξόδου. Τα σχολεία τον Σεπτέμβριο, ουσιαστικά, θα είναι κλειστά. Το μνημονιακό σχολείο είναι αντικοινωνικό και γενοκτονικό προς τη νεολαία. Χρειάζεται άμεσα, μια αριστερή κυβέρνηση κοινωνικής σωτηρίας, ώστε τα σχολεία να ξανανοίξουν…
Καλή επιτυχία παιδιά!
Ξέρω ότι τους την έχετε στημένη. Είμαστε μαζί σας!
*Ο Γιώργος Θεοδωρόπουλος είναι πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων
2ου Γυμνασίου Θεσ/νίκης, μέλος του Δ.Σ. του Συλλόγου Γονέων
2ου Λυκείου Θεσ/νίκης και πατέρας μαθητή Γ’ Λυκείου
