Από τη μέρα που ψηφίστηκε ο νόμος Κατρούγκαλου (Μάιος 2015), 111.212 επαγγελματίες με μπλοκάκια διέκοψαν τη δραστηριότητά τους μην μπορώντας να πληρώνουν τις υπέρογκες ασφαλιστικές εισφορές, την εισφορά αλληλεγγύης που αποτελεί φόρο, το τέλος επιτηδεύματος που είναι επίσης φόρος και τις επιβαρύνσεις από τη νέα φορολογία εισοδήματος. Πολλοί έφτασαν στο σημείο, χτυπημένοι από την ανεργία και τις μειωμένες προσφορές εργασίες, να πληρώνουν υψηλούς φόρους με μηδαμινό εισόδημα. Σαν σκούπα ο νόμος σάρωσε τους ελεύθερους επαγγελματίες, από ηθοποιούς και γραφίστες μέχρι υδραυλικούς και παραγωγούς ραδιοφωνικών εκπομπών με αποτέλεσμα να τους θέσει στο περιθώριο της ζωής αλλά και της νομιμότητας.
Είναι πρωτοφανής η αποτελεσματικότητα της εξολόθρευσης που επιτεύχθηκε με το νόμο Κατρούγκαλου. Από 280.000 επαγγελματίες με μπλοκάκια απέμειναν μόνο 170.000 που θα μείνουν ακόμα λιγότεροι από την επόμενη χρονιά που αυξάνονται οι εισφορές για τους ελεύθερους επαγγελματίες από 8 έως 38%! Μειώθηκαν έτσι και τα έσοδα του κράτους, αλλά δεν είναι αυτό που τους νοιάζει, γιατί ο στόχος των μνημονίων που εφαρμόζει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η καθολική πτώχευση των Ελλήνων στο πλαίσιο όχι λαθών, όπως αδιόρθωτα επιμένει η αριστερή κριτική, αλλά συγκεκριμένων στρατηγικών που τοποθετούν τους Έλληνες σε πολύ χαμηλό βιοτικό επίπεδο σε μία χώρα που όλος ο πλούτος, δημόσιος και ιδιωτικός, θα περιέρχεται -σταθερά και με τη δουλοπρεπή υπηρεσία των κυβερνήσεων και των κομμάτων- υπό ξένη ιδιοκτησία και κατοχή.
Είναι η πρώτη φορά που ένας τέτοιος λεπτομερής, στοχευμένος και συστηματικός σχεδιασμός σε βάρος μιας χώρας τίθεται σε εφαρμογή από τα αρπακτικά των μητροπόλεων. Πουθενά αλλού, ούτε καν στις βαλτικές και τις βαλκανικές υποβαθμισμένες χώρες, δεν υλοποιήθηκε μία λεηλασία αυτού του μεγέθους και με την απόλυτη συνδρομή των εντόπιων υποτακτικών. Βέβαια, στην επιλογή της Ελλάδας, πέρα από την ύπαρξη μιας πολιτικής τάξης υποτελούς και πρόθυμης, όρο απαραίτητο για την επίτευξη –χωρίς βομβαρδισμούς- ενός τέτοιου σχεδίου, συνέτεινε ότι η χώρα μας αποτελεί σπάνιο φιλέτο μπροστά στο οποίο τα κλοπιμαία από τη Βουλγαρία, τη Ρουμανία, την Αλβανία ή τη Λετονία μοιάζουν με χάντρες.
Λουκάς Μπερδεμπές
