Οι επικοινωνιολόγοι επισημαίνουν ότι τα ΜΜΕ, στη διαχείριση της κρίσης του χρέους, εμφανίζονται όχι απλώς ως διαμεσολαβητές της εξουσίας, αλλά ως η ίδια η εξουσία. Εμβληματική έκφραση του φαινομένου αποτελεί ο ραδιοτηλεοπτικός σταθμός Σκάι, του Ομίλου Αλαφούζου.
Αφού εδώ και μήνες έχει γίνει η «παντιέρα» του μηχανισμού εξουσίας στην προπαγάνδιση, εκλαΐκευση και αποδοχή των μέτρων κατά της εργασίας και των δικαιωμάτων, αφού υποστήριξε με πάθος ό,τι πιο ακραίο πρότειναν και επέβαλαν οι «επιτηρητές» της ελληνικής οικονομίας, αφού εκθείασε την «παιδαγωγική» αξία της λιτότητας για τον «άπληστο και ατάσθαλο λαό», τώρα αναλαμβάνει και να τον σώσει από την αναπόδραστη πτωχοποίησή του. Η νέα του καμπάνια ακούει στο σύνθημα «Όλοι μαζί, η Ελλάδα μπορεί» έχει λίγο από πατριωτικές εκκλήσεις του κυβερνοΠΑΣΟΚ αλλά και μια δόση βικτωριανής φιλανθρωπίας. «Για να μη σπάσει ο ιστός της κοινωνικής συνοχής», σύμφωνα με την καμπάνια, ο Σκάι αναλαμβάνει: να βρίσκει δουλειά στους ανέργους, να βρίσκει υπαλλήλους σε επιχειρήσεις που τυχόν ζητούν, να «εξασφαλίζει προσφορές και δώρα σε όσους χρειάζονται στήριξη», να υποδεικνύει φθηνές τιμές προϊόντων και υπηρεσιών, να στέλνει εθελοντές για δωρεάν παροχή υπηρεσιών σε όσους το έχουν ανάγκη (κατ’ οίκον;)
Και, γενικώς, αναλαμβάνει να οργανώσει την «κοινωνική αλληλεγγύη» μεταξύ τυρού, αχλαδίου και καταιγισμού γκρίζων και λευκών διαφημίσεων που διακόπτουν τα εξοργιστικά κηρύγματα κατά των απεργιών, αλλά και «κοινωνικά μηνύματα» συμπαράστασης στους αναξιοπαθούντες. Έτσι, εκτός από υποκατάστατο της εξουσίας, ο Σκάι -και όχι μόνο- φιλοδοξεί τώρα να γίνει και υποκατάστατο των κινημάτων. Αν αποφασίσει να υποκαταστήσει και τις «ράθυμες» δυνάμεις καταστολής, χαθήκαμε…
Γ.Κ.
