Το διαρκή και τέλειο εξευτελισμό της κυβέρνησης επιβάλλουν οι δανειστές
Του Παύλου Δερμενάκη
Η κυβέρνηση κατέθεσε την περασμένη εβδομάδα στη Βουλή, σχέδιο νόμου με τίτλο Επιτάχυνση κυβερνητικού έργου το οποίο έγινε για μερικές μέρες «σημαία» του ΣΥΡΙΖΑ ως το Παράλληλο Πρόγραμμα – αντιστάθμισμα στο μνημόνιο, που θα βοηθήσει τους πλέον αδύναμους.
Και εκεί που άρχισαν να ανεβάζουν τόνους οι κυβερνητικοί, επαιρόμενοι για τις κοινωνικές «ευαισθησίες» τους και τα «αριστερά» αποτυπώματα στην εφαρμοζόμενη πολιτική, προσγειώθηκαν απότομα. Ενώ είχε ξεκινήσει η συζήτηση στη Βουλή το νομοσχέδιο αποσύρθηκε με συνοπτικές διαδικασίες, ύστερα από απαίτηση του κουαρτέτου. Ειδικότερα, σύμφωνα με δημοσιογραφικές πηγές, το κουαρτέτο απαίτησε την απόσυρση του νομοσχεδίου διότι χωρίς αυτήν δεν θα ξεκινούσε η συνεδρίαση του τεχνικού κλιμακίου (Euro Working Group) την Πέμπτη (17/12/2015) για την απόφαση εκταμίευσης της δόσης του 1 δισ. ευρώ.
Το νομοσχέδιο αποσύρθηκε και για να τηρηθούν τα προσχήματα η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι θα «επανέλθει» για συζήτηση μετά τις 7 Γενάρη. Το κατά πόσον θα γίνει αυτό, θα το δούμε. Δεν μπορούμε, όμως, να ξεχάσουμε τι έγινε με το Πρόγραμμα Θεσσαλονίκης για την ανθρωπιστική κρίση, το οποίο παρά τις υποσχέσεις, αναλύσεις, τεκμηριώσεις και κοστολογήσεις ποτέ δεν εφαρμόστηκε. Αυτό που εφαρμόστηκε τελικά ήταν μία καρικατούρα του προγράμματος ακριβώς για να «τηρηθούν τα προσχήματα». Όπως, επίσης, δεν πρέπει να ξεχνάμε αυτά που έχουν εκφράσει τόσο ο πρωθυπουργός όσο και όλος ο μηχανισμός ΣΥΡΙΖΑ ότι «Το περιεχόμενο της συμφωνίας ήταν γνωστό σε όσους κατήλθαν υποψήφιοι στις εκλογές της 20ής Σεπτεμβρίου….» όπως ανέφεραν τότε για την αποχώρηση του Γαβριήλ Σακελλαρίδη.
Αποικία και με τη… βούλα
Το περιεχόμενο του νομοσχεδίου, επί της ουσίας, κάθε άλλο παρά αντιμετώπιζε την απάνθρωπη κατάσταση που βιώνει καθημερινά ένα μεγάλο μέρος του λαού, που ζει κάτω από το όριο της απόλυτης φτώχειας. Να θυμίσουμε ότι, με στοιχεία 2014, βρίσκονταν στο όριο της φτώχειας 6,3εκ., σύμφωνα με το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής1. Όμως, ακόμα και αυτό το νομοσχέδιο χαρακτηρίστηκε «μονομερής» ενέργεια και αποσύρθηκε. Η απόσυρση του νομοσχεδίου αποτελεί ένα τεράστιο πολιτικό θέμα για τη χώρα και το λαό.
Αποδεικνύεται, για μία ακόμα φορά, ότι η παρούσα κυβέρνηση και η Βουλή έχουν αποδεχθεί να ενεργούν μόνο κατ’ εντολή των δανειστών και μόνο σε ό,τι αυτοί συμφωνούν και έχουν αποδεχθεί. Δεν υπάρχει ούτε το ελάχιστο περιθώριο πολιτικής πρωτοβουλίας, ακόμα και για τα αυτονόητα, όπως ήταν π.χ. η διάταξη του νομοσχεδίου να συνεχιστούν τα συσσίτια στα σχολεία, όταν είναι γνωστό, όπως δήλωσε και ο γ.γ. Πρόνοιας, Δημήτρης Καρέλλας, ότι «ένας στους τρεις μαθητές Δημοτικών Σχολείων αντιμετωπίζει πρόβλημα σίτισης και ο αριθμός αυτός υπολογίζεται σε 200.000 μαθητές (σε σύνολο 600.000)».
Η ενέργεια της απόσυρσης του νομοσχεδίου, για να λάβει η κυβέρνηση τη δόση του 1 δισ. ευρώ, δείχνει το αδιέξοδο της πολιτικής της όσον αφορά τις διακηρύξεις της προς το λαό. Ότι, δηλαδή, διαπραγματεύεται μέτρα για την ανακούφιση από το μνημόνιο και ότι μπορεί να διαχειριστεί την κατάσταση με καλύτερους όρους, συγκριτικά με τους προηγούμενους. Η αλήθεια πλέον είναι ξεκάθαρη. Πρόκειται για ακόμα μια εθελόδουλη μνημονιακή κυβέρνηση που υλοποιεί τις αποφάσεις δανειστών σε βάρος του ελληνικού λαού, χωρίς να έχει το παραμικρό δικαίωμα να παρεκκλίνει από τις εντολές τους.
Συνεπώς, η κυβέρνηση Τσίπρα και η κυβερνητική πλειοψηφία στη Βουλή απέδειξαν όλα αυτά για τα οποία έχουν κατηγορηθεί από τη μνημονιακή μεταστροφή τους και μετά. Αποδέχτηκαν πανηγυρικά ότι η Ελλάδα δεν είναι πλέον μια ανεξάρτητη χώρα αλλά μία «χώρα υποτελής», «πειραματόζωο», ένας «χώρος» όπου οι δανειστές αποφασίζουν, ενώ η τοπική κυβέρνηση περιορίζεται στην εφαρμογή των αποφάσεων των εντολέων της. Την παραπάνω κατάσταση ομολογεί, εκ των έσω, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Μιχελογιαννάκης, λέγοντας ότι «Πρόκειται για διακοπή της κοινοβουλευτικής διαδικασίας και αυτό είναι πολύ σοβαρό», «Αποικία είμαστε, προτεκτοράτο. Δεν με ικανοποιεί εμένα να μου πει ο Τσίπρας ότι θα επανακατατεθεί στις 7 του Ιανουαρίου». «Κι εμείς είμαστε αποικία χρέους: Αξιοπρέπεια είναι τώρα αυτή; Είναι σκότωμα! Σε επίπεδο αξιοπρέπειας είναι αυτοκτονική ενέργεια».
«Χάντρες και καθρεφτάκια»
Όσον αφορά την ουσία του νομοσχεδίου, υπακούει στη λογική της λαϊκής ρήσης «Να σε κάψω Γιάννη μου, να σ’ αλείψω λάδι». Δηλαδή η κυβέρνηση και οι βουλευτές της, αφού ψήφισαν και συνεχίζουν να ψηφίζουν εφαρμοστικούς νόμους του 3ου Μνημονίου που κάνουν το λαό όλο και πιο φτωχό, έφτιαξαν ένα νομοσχέδιο για να «απαλύνουν» τους «πόνους» του λαού.
Ας δούμε όμως και μερικά στοιχεία του νομοσχεδίου. Πρόκειται για ένα νομοσχέδιο που, παρά τις βαρύγδουπες εκφράσεις της κυβέρνησης, περί Παράλληλου Προγράμματος, αποτελεί ένα κλασικό διαχειριστικό πρόγραμμα για τη μερική-οριακή αντιμετώπιση της κρίσης στα πιο φτωχά τμήματα της κοινωνίας. Το συνολικό του κόστος ανέρχεται σε περίπου 100 εκατ. ευρώ, όπως αναφέρουν οι κυβερνητικές πηγές. Το ποσό αυτό μπορούμε να το συγκρίνουμε, κατ’ αρχήν, με το ποσό των 27 εκατ. ευρώ που δίνει επιχορήγηση η κ. Δούρου ως Διοίκηση της Περιφέρειας Αττικής στους κ.κ. Μελισσανίδη και Αλαφούζο για τα γήπεδα ΑΕΚ (20 εκατ.) και ΠΑΟ (7 εκατ.). Έχει δε ιδιαίτερη αξία όσον αφορά την οικονομική «βαρύτητα» του νομοσχεδίου το σχόλιο του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων της 17/12/15: «Σχετικά με το κόστος του νομοσχεδίου, επισημαίνουν (οι κυβερνητικοί κύκλοι) ότι σε κάθε περίπτωση, είναι εξαιρετικά χαμηλό. Περίπου 100 εκατ. με κονδύλια που έχουν διατεθεί ήδη για τον σκοπό αυτό και μεταφέρονται στο επόμενο έτος».
Η κυβέρνηση από τον Ιούλιο 2015, όταν μεταλλάχτηκε σε μνημονιακή, έχει ψηφίσει 6 εφαρμοστικούς νόμους με διαδικασία κατεπείγοντος που επιφέρουν δεινά στον ελληνικό λαό της τάξης των 20 δισ. τουλάχιστον και σε «αντιστάθμισμα» αυτής της λεηλασίας έφερε το παραπάνω νομοσχέδιο με συνολικό κόστος 100 εκατ. ευρώ. Μόνο τα νέα φορολογικά μέτρα που περιλαμβάνονται στον Κρατικό Προϋπολογισμό του 2016 και οι μειώσεις των κοινωνικών δαπανών λόγω μνημονίου του ίδιου έτους ανέρχονται στο συνολικό ποσό των 5,7 δισ. και έναντι αυτών θα «επέστρεφε» πίσω 100 εκατ., δηλαδή ούτε το 2%. Μόνο η μείωση των δαπανών για το πετρέλαιο θέρμανσης, που φυσικά δεν αφορά τους κατοίκους της Εκάλης, είναι 105 εκατ., όσο δηλαδή το σύνολο του προγράμματος. Αξίζει, επίσης, να θυμηθούμε ότι ο κ. Τσίπρας κατάγγειλε την αντίστοιχη πολιτική με το «κοινωνικό μέρισμα» των 450 εκατ. του Σαμαρά ότι ήταν ανεπαρκής, συγκριτικά με τις ανάγκες του λαού. Προφανώς κατά τη σημερινή λογική της κυβέρνησης τα 450 εκατ. ήταν ανεπαρκή ενώ τα 100 εκατ. επαρκούν επειδή θα τα ευλογεί η συγκεκριμένη κυβέρνηση.
Και αυτά ακριβώς τα μέτρα-κοροϊδία (και από άποψη ουσίας αλλά και από άποψη δημοσιονομικού κόστους), θεωρήθηκαν από τους δανειστές-επικυρίαρχους ως μονομερής ενέργεια, αφού η κυβέρνηση των εντολοδόχων δεν τους ενη,έρωσε και δεν πήρε την άδεια τους! Το αποτέλεσμα ήταν να την υποχρεώσουν σε έναν ακόμα εξευτελισμό. Να αποσύρει το νομοσχέδιο «μέχρι νεωτέρας». Έτσι έπεσε ένα ακόμα «φύλλο συκής» της κυβέρνησης, για να δείξει το «ανθρωπιστικό» της πρόσωπο και να δώσει έστω και ένα μικρό άλλοθι στους βουλευτές της για να ψηφίσουν τα νέα μέτρα κατακρεουργήματος των συντάξεων με τη νέα χρονιά και όλα τα άλλα μέτρα που ακολουθούν και αφορούν την εφαρμογή του χειρότερου Μνημονίου.
(1) Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής, Έκθεση με τίτλο Πολιτικές Ελάχιστου Εισοδήματος στην ΕΕ και στην Ελλάδα: Μια Συγκριτική Ανάλυση (Σεπτέμβριος 2014)
* Ο Παύλος Δερμενάκης είναι M.Sc. οικονομολόγος-ερευνητής
