Σε τρεις ομάδες το ΠΑΣΟΚ

Το τελευταίο δεκαήμερο, μετά την παρωδία που προηγήθηκε του σχηματισμού κυβέρνησης, εμπεδώθηκε στο χώρο του ΠΑΣΟΚ αυτό το κλίμα της έντονης αμφισβήτησης που εκφράζουν με κάθε ευκαιρία βουλευτές και στελέχη για το πρόσωπο του ηγήτορα κ. Γ. Παπανδρέου. Το πιο τολμηρό έναυσμα σε αυτή τη διαδικασία έδωσε πρόσφατα ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του κόμματος, Πέτρος Ευθυμίου, ζητώντας από τον πρόεδρο «να ανοίξει τις διαδικασίες πριν από τις εκλογές, όπως ορίζει το καταστατικό και να ξεκαθαρίσει την θέση του».

Αλλά όσο βέβαιη είναι η αμφισβήτηση του Γ. Παπανδρέου και η ικανότητά του να διατηρήσει το κόμμα σε θέση διεκδικητή εξουσίας, άλλο τόσο βέβαιη είναι και η συσπείρωση των παλαιών -προεδρικών και των πέριξ της οικογένειας Παπανδρέου- στελεχών του κόμματος. Στην ομάδα αυτή εντάσσεται ο κ. Πετσάλνικος καθώς και αρκετά άλλα πρωτοπαλίκαρα που επένδυσαν τις προσωπικές τους πολιτικές φιλοδοξίες παράλληλα με την πορεία της οικογένειας και των φίλων της, διότι δεν έχουν καμία άλλη δυνατότητα να επιπλεύσουν πολιτικά σε μία θάλασσα πολιτικής ρευστότητας και κοινωνικής αμφισβήτησης.

Η ομάδα αυτή θα αναπτύξει, όσο πλησιάζουμε στις εκλογές, μια λυσσαλέα προσπάθεια να επαναφέρει το παλαιό λαϊκό σοσιαλίζον προφίλ του κόμματος που δεν μπορεί να είναι τίποτε περισσότερο από ένα προσωπείο, εκτιμώντας ότι η επαναφορά στις παλαιές «αντικαπιταλιστικές» αρχές του κινήματος είναι το μόνο ασφαλές σωσίβιο για να μπορέσουν να ξαναπερπατήσουν στους δρόμους των πόλεων χωρίς τον κίνδυνο της αποδοκιμασίας και του προπηλακισμού.

Άλλωστε, εάν το ΠΑΣΟΚ πάει στις εκλογές με πρόεδρο το κ. Γ. Παπανδρέου -ενδεχόμενο που δεν αποκλείεται, καθώς μια τέτοια εκδοχή τη θέλει και την ενισχύει και ο Ευαγ. Βενιζέλος προκειμένου να δρέψει ευκολότερα τους καρπούς της εκλογικής αποτυχίας- τα κεντρικά συνθήματα θα είναι από αντι-τραπεζικά έως και αντιμνημονιακά. Θα επιχειρήσει να ξαναστήσει γέφυρες με κόμματα της Αριστεράς, ενώ θα αντιμάχεται λυσσαλέα κάθε κίνηση που θυμίζει τους Αλέκο Παπαδόπουλο και Φλωρίδη, τους μόνους (από το στενό πυρήνα της εξουσίας ΠΑΣΟΚ) που εγκατέλειψαν με περιφρόνηση το πλοίο.

Είναι τέτοιο το μένος δε κατά αυτών των δύο από το περιβάλλον Παπανδρέου που θα προτιμούσαν να κάνουν συμμαχία ακόμη και με τη Βάσω Παπανδρέου που απαξίωσε εντελώς τον τέως πρωθυπου ργό, με την ομιλία της στη Βουλή, παρά με τους εκσυγχρονιστές της κυβέρνησης Σημίτη. Βεβαίως η ομάδα αυτή, η οποία έχει ήδη κηρύξει τον πόλεμο στα τραπεζικά συμφέροντα, αποτελείται από τους καλύτερους πελάτες των τραπεζών για ακίνητα που απέκτησαν στα καλύτερα προάστια την τελευταία 20ετία. Σίγουρα, εάν δεν είχαν «εκτελέσει» τον Άκη Τσοχατζόπουλο θα τον είχαν μαζί τους συνοδοιπόρο στην αναγέννηση του κόμματος. Τα συνθήματά τους αναμένεται να ενισχύσει και ο Βενιζέλος στην προεκλογική περίοδο, εάν και εφόσον δεν επιχειρηθεί οριστική λύση πριν. Χθες, αιφνιδίως, ο πρώην πρωθυπουργός κάλεσε έξι στελέχη του ΠΑΣΟΚ, μια κίνηση που πιθανώς δίνει την εντύπωση πως  επισπεύδει ο ίδιος το θέμα της διαδοχής, πράγμα που ίσως συντελέσει στην πιο έντονη οροθέτηση των διαχωριστικών γραμμών.

Υπάρχει και μία τρίτη ομάδα, πολυάριθμη, που σχοινοβατεί ανάμεσα στο πριν και το μετά. Όσοι εντάσσονται σ’ αυτή θα οριστικοποιήσουν τη θέση της ανάλογα με το σε ποιον θα κάτσει η μπίλια προκειμένου να βρουν το δικό τους χώρο. Σε αυτή την ομάδα πρέπει να συμπεριληφθεί ο Μ. Χρυσοχοΐδης.

Το ΠΑΣΟΚ οδηγείται στο δρόμο της διάσπασης. Το πότε παραμένει ασαφές. Το βέβαιο είναι ότι οι δεσμοί έχουν κλονιστεί. Ο Α. Λοβέρδος, η Αν. Διαμαντοπούλου -η οποία, μάλιστα, προσφάτως φοβήθηκε να καταθέσει στεφάνι και επιχείρησε να δώσει το δικό της νόημα στην επέτειο του Πολυτεχνείου- δεν έχουν ουδεμία ψυχική ή ιδεολογική σχέση με αυτό που αποκαλείται παπανδρεϊκό ΠΑΣΟΚ. Ανατριχιάζουν και μόνο στη σκέψη ότι μπορεί να είναι ξανά αρχηγός ο Γ. Παπανδρέου στο ίδιο κόμμα με αυτούς.

Σχόλια