του Γιώργου Κυριακού
Μετά τη δημοσιεύματά μας για το σχολείο ΟΜΗΡΟΣ Κορυτσάς*, ένα ρεπορτάζ του Δρόμου με διασταύρωση πληροφοριών από τα αρμόδια υπουργεία αποκαλύπτει ότι ένας περιβόητος κωδικός πληρωμών που… αγνοείται εδώ και 20 χρόνια (!) εμποδίζει την καλή λειτουργία τους.
Ως θετική συνέχεια εγγράφεται η άμεση έγκριση του προϋπολογισμού για το σχολείο (2024), η διακοπή των παρεμβάσεων του Γενικού Πρόξενου Κορυτσάς στην παιδαγωγική λειτουργία του σχολείου και η διοργάνωση σεμιναρίου για τους εκπαιδευτικούς. Αλλά το τελευταίο ήταν προσαρμοσμένο στα ελλαδικά δεδομένα απόδοσης, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι ιδιαίτερες συνθήκες της περιοχής, τα διαφορετικά επίπεδα διδασκαλίας (Δημοτικό και Γυμνάσιο) ή οι ειδικότητες. Στόχος του σχολείου σε μια περιοχή μη αναγνωρισμένη εδώ και 110 χρόνια –στην οποία οι Έλληνες και ο φιλικός προς την Ελλάδα πληθυσμός είναι κυρίως βλαχόφωνος, αλβανόφωνος και σε κάποιες περιπτώσεις σλαβόφωνος– είναι όμως η καλύτερη δυνατή σχέση τους με την ελληνική γλώσσα και τον πολιτισμό, κι όχι η σύγκρισή του με την ελλαδική εκπαιδευτική πραγματικότητα. Μάλιστα η σημερινή διεύθυνση κάνει φιλότιμα ό,τι μπορεί για την ελληνομάθεια δημιουργώντας φροντιστηριακά τμήματα στο σχολείο.
Στο μεταξύ, εδώ και κάποια χρόνια το Γραφείο του Συντονιστή Εκπαίδευσης από την Κορυτσά έχει απομακρυνθεί στα Τίρανα, και δύσκολα μπορεί ο αρμόδιος να γνωρίζει από πρώτο χέρι τα ιδιαίτερα ζητήματα. Έτσι, η καταστροφική αξιολόγηση των σχολικών μονάδων, που στην Ελλάδα έχει τη λογική της μετατροπής των σχολείων σε διαφορετικές ταχύτητες χρηματοδότησης, λειτουργεί ως επιταχυντής προσαρμογής σε αφάνταστα πιο δύσκολες συνθήκες στο σχολείο «Όμηρος». Σε αυτό συντείνει και η ελλιπής χρηματοδότηση από το Υπουργείο Εξωτερικών για θέματα ομογένειας γενικότερα, αφού το εν λόγω υπουργείο έχει τον χαμηλότερο προϋπολογισμό από το 2012 (περίοδος που για 1,5 χρόνο οι ντόπιοι εκπαιδευτικοί ήταν απλήρωτοι!).
Στο κενό αυτό, η Ρουμανία χρηματοδοτεί ετησίως 250 περίπου υποτροφίες, προσελκύοντας τους βλαχόφωνους Έλληνες σε μια συστηματική προπαγάνδα εκρουμανισμού τους. Επίσης η Βουλγαρία και τα Σκόπια χρηματοδοτούν την εθνική προπαγάνδα τους, ενώ οι Γάλλοι ιδρύουν σχολείο υπενθυμίζοντας τα «δικαιώματά τους» από την εδώ και 110 χρόνια γαλλική εισβολή και κατάληψη της Κορυτσάς, κατά τη διάρκεια της οποία έγινε συστηματική εθνοκάθαρση των ντόπιων Ελλήνων («Δημοκρατία Κορυτσάς», 1916). Πιστώνεται, πλέον, ότι οι εγκέφαλοι των αρμόδιων υπουργείων είναι προσαρμοσμένοι στη λογική ότι οι κάτοικοι της περιοχής είναι «αμφίβολης εθνικής συνείδησης», χωρίς να βλέπουν την πραγματικότητα: ότι το σχολείο αυτό, σε περίοδο που κλείνουν δημόσιες σχολικές μονάδες, έχει αυξημένη ζήτηση εξαιτίας της μέριμνας των ντόπιων εκπαιδευτικών που εργάζονται με αγάπη και θέρμη γι’ αυτό. Κάποιες εκθέσεις αρμοδίων οι οποίες βασίζονταν στην πραγματικότητα θεωρήθηκαν «απειλές» και σταμάτησαν.
Προηγήθηκε καθοδικό σπιράλ
Μετά την οικονομική κρίση του 2010 και το κλείσιμο των ελληνικών τραπεζών, οι οποίες είχαν μια συγκροτημένη εικόνα για την οικονομία της περιοχής, επακολούθησε ένα καθοδικό σπιράλ. Σήμερα οι μισθοί των ντόπιων εκπαιδευτικών παραμένουν καθηλωμένοι στα 500-550 ευρώ, ενώ των εκπαιδευτικών του αλβανικού Δημοσίου θα φτάσουν στα 1.000 ευρώ. Αυτό δημιουργεί, πέρα από την αίσθηση ανισότητας, πτώση στις αγοραστικές δυνατότητές τους, αφού οι εγχώριες τιμές αυξάνονται. Σε αυτές τις αδιέξοδες συνθήκες, θα ήταν παράλογο οι ντόπιοι εκπαιδευτικοί να αιτούνται εισαγωγής στην αλβανική επετηρίδα για τα δημόσια σχολεία προκειμένου να έχουν πιο αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης; Είναι παράλογο το γεγονός ότι, σε συνθήκες εγκατάλειψης από το ελλαδικό κράτος, παρατηρούνται τάσεις φυγής προς το εξωτερικό;
Προσφάτως η Ελληνίδα πρέσβειρα στα Τίρανα, κα Καμίτση, επισκέφθηκε το σχολείο «Όμηρος» Κορυτσάς μαζί με τον Γενικό Πρόξενο Κορυτσάς και τον αναπληρωτή συντονιστή εκπαίδευσης. Όπως αναφέρει η έγκριτη ιστοσελίδα πληροφόρησης Πελασγός Κορυτσάς, «η κα Καμίτση εντυπωσιάστηκε από τη μόρφωση, τη συμπεριφορά και τις γνώσεις, όπως και από τη γνώση της Ελληνικής Γλώσσας»**. Στους εκπαιδευτικούς εξέφρασε ευγνωμοσύνη και θαυμασμό για το σπουδαίο έργο που τελούν. Αναφέρθηκε στις καλές σχέσεις που υπάρχουν μεταξύ των δύο χώρων, στη στήριξη της Ελλάδας στην Αλβανία για την ένταξη της στην Ε.Ε. και το πώς αυτό το σχολείο αποτελεί το σημείο συνύπαρξης των δύο λαών, προσθέτοντας ότι όλοι οι εκπαιδευτικοί είναι πρεσβευτές της αδελφοσύνης και της φιλίας μεταξύ των λαών. Τόνισε πως θα είναι πάντα δίπλα στα εκπαιδευτήρια και θα κάνει ό,τι μπορεί ώστε να επιλυθούν και τα οικονομικά θέματα που αφορούν τους μισθούς των εκπαιδευτικών…
Να περιμένουμε ότι το σχολείο «Όμηρος» θα ξεκινήσει να λειτουργεί όπως όλα τα ελληνικά σχολεία του εξωτερικού για την ελληνική Διασπορά, σε μια περίοδο που η γηγενής και ιστορική Ομογένεια στην Αλβανία στερείται τους απαραίτητους κωδικούς πληρωμής για ένα σχολείο που κοστίζει (δήθεν) ακριβά; Ή μήπως η όπως-όπως λειτουργία του θα αποτελέσει ένα επιπλέον φτηνό άλλοθι για τις «καλές σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών» και την ένταξη της Αλβανίας στην Ε.Ε.;
* «Ερωτήματα για το ελληνικό σχολείο “Όμηρος” Κορυτσάς» (φύλλο 696) και «Ανησυχία για τα σχολεία “Όμηρος” στη Χιμάρα και στην Κορυτσά» (φύλλο 626).
** www.pelasgoskoritsas.gr/2024/12/blog-post_2.html
Τροχαία ατυχήματα επί της οδού Ελληνοαλβανικής Φιλίας
«Η διαδικασία προσέγγισης της Αλβανίας προς την Ε.Ε. είναι, θα έλεγα, ο καλύτερος τρόπος για να μπορέσουμε να εξασφαλίσουμε, ότι χρόνιες διεκδικήσεις της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας επιτέλους θα γίνουν πράξη». Με αυτά τα λόγια ο πρωθυπουργός έδωσε, στην τελετή υπογραφής της σύμβασης για την κατασκευή της οδού Ιωαννίνων-Κακκαβιάς, το στίγμα της πλήρους αντιστροφής της θέσης ότι η προστασία των δικαιωμάτων του ελληνισμού στην Αλβανία αποτελεί προϋπόθεση για τις καλές σχέσεις και για την ένταξη της Αλβανίας στην Ε.Ε. Τα συνθήματα για τα δικαιώματα της Εθνικής μας Μειονότητας πλέον αποτελούν φτηνές ρεκλάμες. Η Ελλάδα επιβεβαίωσε τη θέση της για την ένταξη της Αλβανίας στην τελευταία Σύνοδο Ε.Ε.-Δυτικών Βαλκανίων. Άραγε οι αναφορές της ΔΕΕΕΜ ΟΜΟΝΟΙΑ* για τη συντριπτική καταπάτηση των δικαιωμάτων των Ελλήνων απλά πρωτοκολλούνται στα εμπιστευτικά του Υπουργείου Εξωτερικών;
Η παρέμβαση του Χιμαριώτη ευρωβουλευτή Φρέντη Μπελέρη, ότι «δεν πρέπει η διεύρυνση να γίνεται με ψυχροπολεμικές λογικές, απλά και μόνο για να μην υποκύψουν σε πιέσεις χωρών όπως η Ρωσία», δείχνει μια διαφοροποίηση – αν και στο καυτό σημείο των ευρωπαϊκών χρηματοδοτήσεων προς την Αλβανία δεν έχει εκδηλώσει αντιρρήσεις. Στο μεταξύ, οι κεντρικές αρτηρίες του Πωγωνίου Δρόπολης, των Ριζών Φοινίκης καθώς και άλλες, ύψιστης σημασίας για τους Έλληνες της Μειονότητας παραμένουν ανεκπλήρωτες υποσχέσεις. Όσον αφορά στη Χιμάρα, μετά τις δημοσιεύσεις του himara.gr για τις ανεκπλήρωτες υποσχέσεις του διδύμου Τάβου-Ράμα, πριν λίγες μέρες μοίρασαν 1.500 τίτλους (δήθεν) ιδιοκτησίας για χωράφια**. Στην πραγματικότητα, είναι τίτλοι προσωρινής διαχείρισης! Σε επόμενο φύλλο, θα δημοσιευθεί ολοκληρωμένο ρεπορτάζ για τη Χιμάρα.
* «Καίρια παρέμβαση του Βαγγέλη Ντούλε στον ΟΗΕ για την Ελληνική Μειονότητα» (φύλλο 709).
** «Νέα μαγειρέματα του Ράμα στη Χιμάρα» (φύλλο 695).
