Εnerga και Hellas Power επιβεβαίωσαν τα πλεονεκτήματα της ελεύθερης αγοράς
Δέκα χρόνια μετά από την υποτιθέμενη απελευθέρωσή της, η ελληνική αγορά ενέργειας έσκασε σαν φούσκα, με το σκάνδαλο που αποκαλύφθηκε ότι έστησαν στις πλάτες των καταναλωτών οι ιδιωτικές Energa και Hellas Power, στέλνοντας στην Ελβετία ακόμη και τα λεφτά που οι καταναλωτές πλήρωναν για το… χαράτσι.
Oι δύο εταιρίες (που έχουν κοινό αφεντικό εδώ και μερικούς μήνες, το ρωσο-αραβικό fund Worldwide Energy Limited), φέσωσαν τη ΔΕΗ με χρέος 120 εκατ. ευρώ, καθώς εισέπρατταν κανονικά τα τέλη των λογαριασμών από τους πελάτες τους, αλλά αντί να τα καταβάλουν ως όφειλαν στο ΔΕΣΜΗΕ, τα… εξήγαγαν σε προσωπικούς λογαριασμούς στην Ελβετία. Ανεξαρτήτως εάν οι εν λόγω… επιχειρηματίες αποδείχθηκαν λαμόγια, η αποκάλυψη του συγκεκριμένου φιάσκου, αναδεικνύει την ανευθυνότητα σε πρώτο επίπεδο και την σκοπιμότητα σε δεύτερο των κυβερνήσεων της προηγούμενης 15ετίας που χειρίστηκαν το θέμα της απελευθέρωσης της αγοράς ενέργειας με άκρως πελατειακό τρόπο, από τη μια και από την άλλη πιστοποιεί τις «ευκαιρίες» που φέρνει το περιβόητο άνοιγμα των αγορών.
Η παρέμβαση του εισαγγελέα και οι αγωνιώδεις αλλεπάλληλες συσκέψεις της πολιτικής ηγεσίας του υπ. Ενέργειας, αλλά και των στελεχών της ΡΑΕ, καθώς και του ΔΕΣΜΗΕ, δείχνουν -αν μη τι άλλο- τον πανικό τους να αντιδράσουν σε ένα σκηνικό που οι ίδιοι «έχτισαν», δημιουργώντας τεράστια νομικά και θεσμικά κενά, ώστε να εξυπηρετήσουν τους ιδιώτες που θα επένδυαν στην αγορά ενέργειας, εις βάρος της ΔΕΗ και -κατ’ επέκταση- των καταναλωτών. Αυτή τη στιγμή, περί τους 200.000 καταναλωτές καλούνται να πληρώσουν την πολιτική ανικανότητα των κυβερνήσεων που δημιούργησαν μια αγορά «φούσκα» – κατ’ εικόνα και ομοίωση της «απελευθερωμένης αγοράς τηλεπικοινωνιών που επίσης επί χρόνια έθρεφε κάθε λογής τυχάρπαστο επιχειρηματία που λίγο αργότερα «έκλεινε» το μαγαζάκι του.
Οι πολιτικές διαβεβαιώσεις προς τους συγκεκριμένους καταναλωτές ότι απλώς θα επιστρέψουν στη ΔΕΗ και δεν θα έχουν πρόβλημα, τόσο με το ρεύμα που έχουν πληρώσει όσο και με το τέλος ακινήτων, αποδεικνύουν τη… σοβαρότητα με την οποία έχει αντιμετωπίσει το σύστημα το θέμα της ελεύθερης αγοράς ενέργειας.
Oι δύο εταιρίες (που έχουν κοινό αφεντικό εδώ και μερικούς μήνες, το ρωσο-αραβικό fund Worldwide Energy Limited), φέσωσαν τη ΔΕΗ με χρέος 120 εκατ. ευρώ, καθώς εισέπρατταν κανονικά τα τέλη των λογαριασμών από τους πελάτες τους, αλλά αντί να τα καταβάλουν ως όφειλαν στο ΔΕΣΜΗΕ, τα… εξήγαγαν σε προσωπικούς λογαριασμούς στην Ελβετία. Ανεξαρτήτως εάν οι εν λόγω… επιχειρηματίες αποδείχθηκαν λαμόγια, η αποκάλυψη του συγκεκριμένου φιάσκου, αναδεικνύει την ανευθυνότητα σε πρώτο επίπεδο και την σκοπιμότητα σε δεύτερο των κυβερνήσεων της προηγούμενης 15ετίας που χειρίστηκαν το θέμα της απελευθέρωσης της αγοράς ενέργειας με άκρως πελατειακό τρόπο, από τη μια και από την άλλη πιστοποιεί τις «ευκαιρίες» που φέρνει το περιβόητο άνοιγμα των αγορών.
Η παρέμβαση του εισαγγελέα και οι αγωνιώδεις αλλεπάλληλες συσκέψεις της πολιτικής ηγεσίας του υπ. Ενέργειας, αλλά και των στελεχών της ΡΑΕ, καθώς και του ΔΕΣΜΗΕ, δείχνουν -αν μη τι άλλο- τον πανικό τους να αντιδράσουν σε ένα σκηνικό που οι ίδιοι «έχτισαν», δημιουργώντας τεράστια νομικά και θεσμικά κενά, ώστε να εξυπηρετήσουν τους ιδιώτες που θα επένδυαν στην αγορά ενέργειας, εις βάρος της ΔΕΗ και -κατ’ επέκταση- των καταναλωτών. Αυτή τη στιγμή, περί τους 200.000 καταναλωτές καλούνται να πληρώσουν την πολιτική ανικανότητα των κυβερνήσεων που δημιούργησαν μια αγορά «φούσκα» – κατ’ εικόνα και ομοίωση της «απελευθερωμένης αγοράς τηλεπικοινωνιών που επίσης επί χρόνια έθρεφε κάθε λογής τυχάρπαστο επιχειρηματία που λίγο αργότερα «έκλεινε» το μαγαζάκι του.
Οι πολιτικές διαβεβαιώσεις προς τους συγκεκριμένους καταναλωτές ότι απλώς θα επιστρέψουν στη ΔΕΗ και δεν θα έχουν πρόβλημα, τόσο με το ρεύμα που έχουν πληρώσει όσο και με το τέλος ακινήτων, αποδεικνύουν τη… σοβαρότητα με την οποία έχει αντιμετωπίσει το σύστημα το θέμα της ελεύθερης αγοράς ενέργειας.
Δέκα χρόνια αέρας κοπανιστός
Το φέσι των 67 εκατ. ευρώ στον ΔΕΣΜΗΕ και των 120 εκατ. ευρώ προς τη ΔΕΗ, που ήταν χρήματα που οι καταναλωτές είχαν καταβάλλει αλλά δεν αποδόθηκαν ποτέ, αποτελούν την καλύτερη απόδειξη πως ο μύθος της απελευθερωμένης αγοράς ενέργειας στην Ελλάδα ήταν απλώς αέρας κοπανιστός. Το αγαθό της ενέργειας που θα έπρεπε να απολαμβάνουν τα λαϊκά νοικοκυριά σε προνομιακή τιμή (για να μην πούμε δωρεάν), έγινε αντικείμενο επιχειρηματικής συναλλαγής και με τις πολιτικές πλάτες τόσο των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ όσο και της Ν.Δ., αρκετοί τυχάρπαστοι επιχειρηματίες έστησαν τα παραμάγαζά τους, σε βάρος μιας δημόσιας υγιούς επιχείρησης, όπως η ΔΕΗ. Και σε αυτά τα δέκα χρόνια ο μύθος που έστησαν οι κυβερνήσεις γύρω από την «απελευθέρωση», περί χαμηλότερων τιμολογίων, δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας και αναβαθμισμένων υπηρεσιών, κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος.
Και αυτό γιατί οι μόνοι που δεν ωφελήθηκαν από την απελευθέρωση ήταν οι καταναλωτές, σε αντίθεση, βέβαια, με τους επιχειρηματίες που έβαλαν πόδι για τα καλά στην αγορά. Οι συγκεκριμένοι, ιδιώτες «επενδυτές», απολάμβαναν υψηλά κέρδη από… σίγουρους πελάτες (κυρίως βιομηχανικούς και όχι οικιακούς χρήστες), χωρίς να έχουν επενδύσει ούτε ένα ευρώ και αφήνοντας απλήρωτα τέλη προς τις Υπηρεσίες Κοινής Ωφέλειας (από τις οποίες χρηματοδοτούνται τα ειδικά τιμολόγια για πολύτεκνους, κατοίκους απομακρυσμένων νησιών κ.λπ. και είναι υποχρεωτικές για όλους τους παραγωγούς ενέργειας), φεσώνοντας ακόμη περισσότερο τη ΔΕΗ.
Τα αλλεπάλληλα αιτήματα της τελευταίας 2ετίας (από το 2008 και μετά που και βάσει ευρωπαϊκών Οδηγιών ολοκληρώθηκε η απελευθέρωση της ενεργειακής αγοράς) από τη ΡΑΕ προς τα αρμόδια υπουργεία, είτε για σύνδεση της αγοράς χονδρικής με την αγορά λιανικής (που ουδέποτε προχώρησε), είτε για να μπει φρένο στις εικονικές προσφορές ρεύματος στη χονδρική που διατηρούσαν τεχνητά χαμηλές τις τιμές, είτε ακόμα για την απόσυρση της επιβολής φόρων στο ρεύμα (ΕΦΚ στο φυσικό αέριο, ειδικό τέλος ακινήτων) μοιάζουν με τις κραυγές των ψαριών για να λειτουργήσει μια αγορά που, ούτως ή άλλως, ξεκίνησε με στρεβλούς όρους την ύπαρξή της.
Είναι τόσα τα κενά στο θεσμικό πλαίσιο που οι αστικές κυβερνήσεις φρόντισαν να φτιάξουν για την πελατειακή πιάτσα των ενεργειακών επενδυτών, που οι απατεώνες της Energa και Hellas Power όχι μόνο αρνούνται -ακόμη και τώρα που ξέσπασε το σκάνδαλο- να καταβάλλουν όσα χρωστούν αλλά αιτούνται από τη ΔΕΗ και επιπλέον αποζημιώσεις ύψους 340 εκατ. ευρώ από διαφυγόντα κέρδη(!) κατηγορώντας τη ΔΕΗ για «παράνομες και αντιανταγωνιστικές συμπεριφορές».
Το φέσι των 67 εκατ. ευρώ στον ΔΕΣΜΗΕ και των 120 εκατ. ευρώ προς τη ΔΕΗ, που ήταν χρήματα που οι καταναλωτές είχαν καταβάλλει αλλά δεν αποδόθηκαν ποτέ, αποτελούν την καλύτερη απόδειξη πως ο μύθος της απελευθερωμένης αγοράς ενέργειας στην Ελλάδα ήταν απλώς αέρας κοπανιστός. Το αγαθό της ενέργειας που θα έπρεπε να απολαμβάνουν τα λαϊκά νοικοκυριά σε προνομιακή τιμή (για να μην πούμε δωρεάν), έγινε αντικείμενο επιχειρηματικής συναλλαγής και με τις πολιτικές πλάτες τόσο των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ όσο και της Ν.Δ., αρκετοί τυχάρπαστοι επιχειρηματίες έστησαν τα παραμάγαζά τους, σε βάρος μιας δημόσιας υγιούς επιχείρησης, όπως η ΔΕΗ. Και σε αυτά τα δέκα χρόνια ο μύθος που έστησαν οι κυβερνήσεις γύρω από την «απελευθέρωση», περί χαμηλότερων τιμολογίων, δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας και αναβαθμισμένων υπηρεσιών, κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος.
Και αυτό γιατί οι μόνοι που δεν ωφελήθηκαν από την απελευθέρωση ήταν οι καταναλωτές, σε αντίθεση, βέβαια, με τους επιχειρηματίες που έβαλαν πόδι για τα καλά στην αγορά. Οι συγκεκριμένοι, ιδιώτες «επενδυτές», απολάμβαναν υψηλά κέρδη από… σίγουρους πελάτες (κυρίως βιομηχανικούς και όχι οικιακούς χρήστες), χωρίς να έχουν επενδύσει ούτε ένα ευρώ και αφήνοντας απλήρωτα τέλη προς τις Υπηρεσίες Κοινής Ωφέλειας (από τις οποίες χρηματοδοτούνται τα ειδικά τιμολόγια για πολύτεκνους, κατοίκους απομακρυσμένων νησιών κ.λπ. και είναι υποχρεωτικές για όλους τους παραγωγούς ενέργειας), φεσώνοντας ακόμη περισσότερο τη ΔΕΗ.
Τα αλλεπάλληλα αιτήματα της τελευταίας 2ετίας (από το 2008 και μετά που και βάσει ευρωπαϊκών Οδηγιών ολοκληρώθηκε η απελευθέρωση της ενεργειακής αγοράς) από τη ΡΑΕ προς τα αρμόδια υπουργεία, είτε για σύνδεση της αγοράς χονδρικής με την αγορά λιανικής (που ουδέποτε προχώρησε), είτε για να μπει φρένο στις εικονικές προσφορές ρεύματος στη χονδρική που διατηρούσαν τεχνητά χαμηλές τις τιμές, είτε ακόμα για την απόσυρση της επιβολής φόρων στο ρεύμα (ΕΦΚ στο φυσικό αέριο, ειδικό τέλος ακινήτων) μοιάζουν με τις κραυγές των ψαριών για να λειτουργήσει μια αγορά που, ούτως ή άλλως, ξεκίνησε με στρεβλούς όρους την ύπαρξή της.
Είναι τόσα τα κενά στο θεσμικό πλαίσιο που οι αστικές κυβερνήσεις φρόντισαν να φτιάξουν για την πελατειακή πιάτσα των ενεργειακών επενδυτών, που οι απατεώνες της Energa και Hellas Power όχι μόνο αρνούνται -ακόμη και τώρα που ξέσπασε το σκάνδαλο- να καταβάλλουν όσα χρωστούν αλλά αιτούνται από τη ΔΕΗ και επιπλέον αποζημιώσεις ύψους 340 εκατ. ευρώ από διαφυγόντα κέρδη(!) κατηγορώντας τη ΔΕΗ για «παράνομες και αντιανταγωνιστικές συμπεριφορές».
Μ.Ε.
Σχόλια
