Οι βίαιες επιθέσεις τω συμμοριών των χρυσαυγιτών ενάντια στους μετανάστες και όσους τους συμπαραστέκονται, που κατ’ έθιμο λαμβάνουν χώρα στο πλαίσιο της ετήσιας πανελλαδικής κινητοποίησής τους την επέτειο της κρίσης των Ιμίων, συγκέντρωσαν μάλλον περιθωριακά το ενδιαφέρον των ΜΜΕ.
Δυστυχώς όμως στο «σκοτάδι» και της ριζοσπαστικής εναλλακτικής ενημέρωσης θάφτηκαν η αξιοσημείωτη μαζικότητα της φετινής συγκέντρωσης, σε σχέση με τα συνήθη δεδομένα του χώρου αλλά και η επαναλαμβανόμενη καταγραφή ποσοστών για τη Χρυσή Αυγή από 1,5 έως 2,5% σε σειρά ερευνών.
Πόσο, άραγε, καλύπτει η εξήγηση των «συγκοινωνούντων δοχείων» από τη φθορά του ΛΑΟΣ; Και γιατί να θεωρείται αυταπόδεικτη αυτή η ροή, έστω συντηρητικών και μικροαστικών στρωμάτων στον πλέον καθαρόαιμο εθνικισμό και ρατσισμό; Αρκεί να αντιμετωπίζεται η Χρυσή Αυγή με όρους «εγκληματικής» και «παρακρατικής» συμμορίας; Τα εισαγωγικά δεν αμφισβητούν την αλήθεια των αποδιδόμενων χαρακτηρισμών, αλλά ερωτούν για την πολιτική τους επάρκεια και αποτελεσματικότητα.
Η Λεπέν στη Γαλλία συγκεντρώνει στους νέους της εργατικής τάξης ποσοστά πάνω από 20%! Αυτά στον εταίρο του Διευθυντηρίου·στην Ελλάδα της ταπείνωσης και της ερήμωσης; Δώστε προσοχή σε αυτή την άποψη, από το πολύ ενδιαφέρον blog Left Liberal Synthesis. Ζητάμε συγγνώμη για την αυθαίρετη συρραφή, αξίζει να διαβαστεί ολοκληρωμένη η ανάρτηση με τον τίτλο Kάτι βαθύτερο συμβαίνει εκεί μακριά…: «Θα ήθελα να ασχοληθώ με αυτήν την πλευρά ειδικά, δηλαδή την άκρα αντιμνημονιακή δεξιά (ΑΑΔ εφεξής)… Είδα στο YouTube την ομιλία του αρχηγού της και εξεπλάγην, παρ’ ότι δεν έπρεπε… Υπάρχει μια πολύ ενδιαφέρουσα επίθεση, κυρίως στους εγγύτερούς της, συνδυαζόμενη με μια απουσία κριτικής στους οργανικά αντίπαλους “κομμουνιστές”. Το ΛΑΟΣ είναι μνημονιακό, είναι μαϊμού, ενώ η Ν.Δ. βρίθει από προδότες… αναφέρεται ένας πολύ επικίνδυνος ιδεολογικός αντιμνημονιασμός, ο οποίος έχει μια σαφή αντιοικονομική αιχμή. Η ΑΑΔ δεν ασχολείται με τα ποταπά, τα χαμηλά του Μνημονίου, δηλαδή τα οικονομικά μέτρα, αλλά είναι κατά του Μνημονίου. Γιατί, γενικά, λειτουργικά πλήττει την πατρίδα ως κύρια ιδέα της παράταξης… Η μετάβαση αυτή από τα “ενθάδε” της οικονομίας στα “επέκεινα” της πατρίδας αποτελεί -ρητορικά- μια στάση της οποίας την αξία και σημασία φοβάμαι πως δεν κατανοούμε. Εγκλωβισμένοι στο στερεότυπο της ακροδεξιάς φαινομενολογίας, ακριβώς ισότιμα με τον τρόπο που ο συντηρητικός κόσμος προσλαμβάνει τους “αναρχικούς” των Εξαρχείων… Ενώ ο δεξιός βιόκοσμος λειτουργεί σε ένα πλαίσιο νοικοκυροσύνης, οικονομικής τάξης κ.λπ. Έρχεται, λοιπόν, η ΑΑΔ και του δίδει αυτό που πάντα ζηλεύει από την Αριστερά: πίστη σε ανώτερα ιδεώδη, κινηματικότητα, συνέπεια.
Κάτι βαθύτερο, λοιπόν, συμβαίνει εκεί μακριά… στο χώρο της άκρας δεξιάς».
Πόσο, άραγε, καλύπτει η εξήγηση των «συγκοινωνούντων δοχείων» από τη φθορά του ΛΑΟΣ; Και γιατί να θεωρείται αυταπόδεικτη αυτή η ροή, έστω συντηρητικών και μικροαστικών στρωμάτων στον πλέον καθαρόαιμο εθνικισμό και ρατσισμό; Αρκεί να αντιμετωπίζεται η Χρυσή Αυγή με όρους «εγκληματικής» και «παρακρατικής» συμμορίας; Τα εισαγωγικά δεν αμφισβητούν την αλήθεια των αποδιδόμενων χαρακτηρισμών, αλλά ερωτούν για την πολιτική τους επάρκεια και αποτελεσματικότητα.
Η Λεπέν στη Γαλλία συγκεντρώνει στους νέους της εργατικής τάξης ποσοστά πάνω από 20%! Αυτά στον εταίρο του Διευθυντηρίου·στην Ελλάδα της ταπείνωσης και της ερήμωσης; Δώστε προσοχή σε αυτή την άποψη, από το πολύ ενδιαφέρον blog Left Liberal Synthesis. Ζητάμε συγγνώμη για την αυθαίρετη συρραφή, αξίζει να διαβαστεί ολοκληρωμένη η ανάρτηση με τον τίτλο Kάτι βαθύτερο συμβαίνει εκεί μακριά…: «Θα ήθελα να ασχοληθώ με αυτήν την πλευρά ειδικά, δηλαδή την άκρα αντιμνημονιακή δεξιά (ΑΑΔ εφεξής)… Είδα στο YouTube την ομιλία του αρχηγού της και εξεπλάγην, παρ’ ότι δεν έπρεπε… Υπάρχει μια πολύ ενδιαφέρουσα επίθεση, κυρίως στους εγγύτερούς της, συνδυαζόμενη με μια απουσία κριτικής στους οργανικά αντίπαλους “κομμουνιστές”. Το ΛΑΟΣ είναι μνημονιακό, είναι μαϊμού, ενώ η Ν.Δ. βρίθει από προδότες… αναφέρεται ένας πολύ επικίνδυνος ιδεολογικός αντιμνημονιασμός, ο οποίος έχει μια σαφή αντιοικονομική αιχμή. Η ΑΑΔ δεν ασχολείται με τα ποταπά, τα χαμηλά του Μνημονίου, δηλαδή τα οικονομικά μέτρα, αλλά είναι κατά του Μνημονίου. Γιατί, γενικά, λειτουργικά πλήττει την πατρίδα ως κύρια ιδέα της παράταξης… Η μετάβαση αυτή από τα “ενθάδε” της οικονομίας στα “επέκεινα” της πατρίδας αποτελεί -ρητορικά- μια στάση της οποίας την αξία και σημασία φοβάμαι πως δεν κατανοούμε. Εγκλωβισμένοι στο στερεότυπο της ακροδεξιάς φαινομενολογίας, ακριβώς ισότιμα με τον τρόπο που ο συντηρητικός κόσμος προσλαμβάνει τους “αναρχικούς” των Εξαρχείων… Ενώ ο δεξιός βιόκοσμος λειτουργεί σε ένα πλαίσιο νοικοκυροσύνης, οικονομικής τάξης κ.λπ. Έρχεται, λοιπόν, η ΑΑΔ και του δίδει αυτό που πάντα ζηλεύει από την Αριστερά: πίστη σε ανώτερα ιδεώδη, κινηματικότητα, συνέπεια.
Κάτι βαθύτερο, λοιπόν, συμβαίνει εκεί μακριά… στο χώρο της άκρας δεξιάς».
Σχόλια
