Πόσο θα μπορούν οι κομματικοί παράγοντες, οι βουλευτές και οι εντεταλμένοι συνδικαλιστές να συγκρατούν την οργή που κάποια στιγμή θα ξεχειλίσει;
Πολύ σπουδαία η τέχνη του λόγου! Πόσα μπορεί να πει κανείς και πόσα να κρύψει. Η φράση «απόβαση του κλιμακίου Ε.Ε.-ΕΚΤ-ΔΝΤ» τα λέει όλα και η «αποκέντρωση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας» τα κρύβει όλα. Ο «μηχανισμός στήριξης» της ελληνικής οικονομίας, σημαίνει 110 εκατ. και 900 εκατ. ευρώ κέρδη από τόκους μόνο για τις δύο από τις δανείστριες χώρες, Ισπανία και Γερμανία. Το κυβερνητικό επιτελείο αναζητά επικοινωνιακή «γραμμή» για να χρυσώσει τα μέτρα που κατεδαφίζουν τη ζωή και ο θλιβερός κ. Παπουτσής ισχυρίζεται ότι «υπάρχει ισχυρή εντολή από το λαό στον Γ. Παπανδρέου και την κυβέρνησή του». Εντολή για τι; Είπε ο Γ. Παπανδρέου στο λαό αυτά που κάνει σήμερα, αφού υφάρπαξε την ψήφο με ψευδείς διακηρύξεις; Ρητορικά τα ερωτήματα. Και ο κόσμος που ψήφισε το ΠΑΣΟΚ το γνωρίζει. Μπορεί να μη συμμετέχει μαζικά στις κινητοποιήσεις, αλλά γνωρίζει ότι ο κ. Παπανδρέου έχει κάνει κουρελόχαρτο το «συμβόλαιο με το λαό». Πόσο θα μπορούν οι κομματικοί παράγοντες, οι βουλευτές και οι εντεταλμένοι συνδικαλιστές να συγκρατούν την οργή που κάποια στιγμή θα ξεχειλίσει;
Απ’ ό,τι φαίνεται όχι για πάρα πολύ. Η ταπείνωση (και η αγανάκτηση) που νιώθουν τα στελέχη των υπηρεσιών που υφίστανται τους ελέγχους των εποπτών, οι εκρήξεις οργής απέναντι στα κυβερνητικά στελέχη από οπαδούς του ΠΑΣΟΚ στην επαρχία και αλλού, όπου τους ζητούν να «χωνέψουν» πως θα απολυθούν χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι, ότι θα χαθούν οι συντάξεις, ότι θα ζουν όλοι στη γενικευμένη επισφάλεια φανερώνουν ένα «βουβό κύμα». Ήδη αναζητείται μια οδός διαφυγής για ορισμένους υψηλά ιστάμενους. Στο υπουργικό συμβούλιο, π.χ., ορισμένοι κράτησαν αποστάσεις απ’ το ασφαλιστικό νομοσχέδιο, γιατί «δεν ήταν ΠΑΣΟΚ», αφήνοντας έτσι να εννοηθεί ότι υπάρχει κάποια προσωπική στρατηγική του Α. Λοβέρδου. Το πιθανότερο είναι να τον απομακρύνουν, αφού ψηφιστεί το ασφαλιστικό και να του φορτώσουν την ευθύνη για το νόμο που μετά θα… εφαρμόσουν.
Οι φυγόκεντρες τάσεις είναι, λοιπόν, ορατές στο πασοκικό κατεστημένο. Ακόμη και οι σημιτικοί τηρούν σιγή ιχθύος, μη στηρίζοντας τουλάχιστον δημόσια τα κυβερνητικά μέτρα, παρά τη βαθύτερη φιλοσοφική συμφωνία τους, όπως έχει δείξει ο βίος και η πολιτεία του καθεστώτος Σημίτη. Διαρρέουν σενάρια για ανασχηματισμό, ώστε να φύγουν αυτοί που προσωποποιούν περισσότερο τη νεοφιλελεύθερη πολιτική, οι άμεσοι συνομιλητές του ΔΝΤ και της Ε.Ε. και οι διαχειριστές του χρέους. Ο κ. Παναγιωτακόπουλος (επικεφαλής της Αριστερής Πρωτοβουλίας του ΠΑΣΟΚ) ανήμερα της γιορτής του Γ. Παπανδρέου του έστειλε ανοιχτή επιστολή στην οποία, μεταξύ άλλων, αναφέρει: «Στις 4 Οκτώβρη του 2009 ο ελληνικός λαός σού έδωσε την εντολή να ανορθώσεις τη χώρα μετά από τη δεξιά λεηλασία και την συσσώρευση λαθών από τις προηγούμενες κυβερνήσεις… Δεν σου την έδωσε για να την καταχραστούν οι ακραία νεοφιλελεύθεροι συνεργάτες σου… Αυτοί οι συνεργάτες σου δεν γεννήθηκαν από το λαϊκό κίνημα, αλλά από τη θερμοκοιτίδα του κεφαλαίου και αυτό υπηρετούν. Πασχίζουν να μείνει η Ελλάδα συνεπής δανειολήπτης αυτών που την καταχράστηκαν». Και τον προτρέπει: «Διώξε τους εγκάθετους των τραπεζιτών, δώσε το χέρι σου στο λαό, κλείσε στη φυλακή τους κλέφτες, όπου κι αν ανήκουν, πες την αλήθεια και προχώρησε σε επαναδιαπραγμάτευση χρέους με την απειλή εξόδου από την ευρωζώνη».
Ο κ. Παναγιωτακόπουλος λέει ότι έχουμε υπουργούς «εγκάθετους των τραπεζιτών». Κατά τεκμήριο αυτός ξέρει καλύτερα… Πόσο ειλικρινής και τι κομματικό αντίκρισμα έχει μέσα στο ΠΑΣΟΚ αυτή η άποψη; Ουδείς γνωρίζει με ακρίβεια.
Ωστόσο, αυτή η λεκτική ένταση μάλλον επιβεβαιώνει ότι κάποιο κομματικό τμήμα πρέπει να κατευναστεί, ότι εκτιμάται πως επέρχονται κραδασμοί, κάτι λογικό στο βαθμό που ανατρέπεται άρδην το βιοτικό επίπεδο, και αυτό αποτελεί πολιτική προδοσία στα μάτια του λαϊκού κόσμου του ΠΑΣΟΚ. Μαζί με την πληγωμένη υπερηφάνεια, όταν βλέπουν τους μισθωμένους γραφειοκράτες να μπαίνουν στα υπουργεία και να διατάζουν, δεν ξέρει κανείς τι εκρηκτικό μείγμα θα προκύψει.
