Ποιοι μύχιοι φόβοι ώθησαν τον πρωθυπουργό στη δραματική προειδοποίηση πως στις 16 Νοεμβρίου, αν δεν παίρναμε τη δόση του δανείου, τότε τέλος, χρεοκοπούμε;
Τώρα θα έπρεπε να γνωρίζουμε, μια και δεν χρεοκοπήσαμε, όπως κι όλες τις προηγούμενες φορές που… χρεοκοπήσαμε. Στις 13 του μηνός η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα έδωσε το «πράσινο φως» για έκδοση εντόκων γραμματίων, που δεν αφορούσαν βέβαια την εσωτερική στάση πλη
ρωμών διαρκείας, που έχει κηρύξει το Δημόσιο. Αλλιώς ορίζουν οι «αγορές» το χρεοστάσιο. Η ΕΚΤ δάνεισε με 1% τα κουφάρια, που ακόμη αποκαλούνται ελληνικές τράπεζες, ώστε να δανείσουν με τη σειρά τους το κράτος με άκρως προσοδοφόρα επιτόκια, γύρω στο 4%, και να εξοφληθούν έτσι τοκοχρεολύσια από προηγούμενους βραχυπρόθεσμους δανεισμούς. Τον Αύγουστο έτσι ακριβώς πληρώθηκε στο ακέραιο η ΕΚΤ κερδίζοντας 1,3 δισ. ευρώ, από ομόλογο, που είχε αγοράσει στη δευτερογενή αγορά στο 60% της ονομαστικής του αξίας. «Μέχρι και το τελευταίο ευρώ» δεν υποσχέθηκε κατά λέξη ο Α. Σαμαράς; Μεταξύ των δύο εκλογικών αναμετρήσεων -από τότε θυμίζουμε οι «εταίροι» στερούν εκβιαστικά τη δόση- καταβλήθηκαν 435 εκατ. ευρώ σε ένα από τα επιθετικά funds, (κερδοσκοπικά κεφάλαια, που αποκαλούνται κοράκια) που είχε αρνηθεί να λάβει μέρος στο PSI.
Από τα αρπακτικά κεφάλαια μέχρι τους «θεσμικούς εταίρους», οι πάντες έχουν λαμβάνειν, όσο το ζαλισμένο πλήθος παρακολουθεί καθηλωμένο το θρίλερ «σκληρά μέτρα με ή χωρίς δόση». Στεγνή ληστεία σε συνθήκες πασιφανούς και απόλυτης χρεοκοπίας.
Ο πρόεδρος του Ισημερινού, Ρ. Κορέα, βρέθηκε πρόσφατα στην Ισπανία. Παραθέτουμε από την Εφημερίδα των Συντακτών: «Το 1980 άρχισε να εφαρμόζεται η λογική του ΔΝΤ, η πληρωμή του χρέους του κράτους και των τραπεζών έγινε η κύρια αποστολή της κυβέρνησης, ενώ την ίδια στιγμή ο κόσμος γινόταν φτωχότερος. Ο ίδιος φαύλος κύκλος, δηλαδή, στον οποίο είναι σήμερα παγιδευμένες η Ελλάδα και η Πορτογαλία». (Ο Κορέα απέφυγε επιμελώς να αναφερθεί στην Ισπανία, προφανώς για λόγους ευγένειας προς τους οικοδεσπότες του). Το 2007, όταν εξελέγη πρόεδρος, κατάργησε την ανεξαρτησία (και παντοδυναμία) της Κεντρικής Τράπεζας, διέγραψε το επαχθές κομμάτι του χρέους και επέτρεψε την επαναγορά ομολόγων στο 35% της ονομαστικής τους αξίας. “«Κατόπιν», πρόσθεσε, «αποπληρώσαμε το υπόλοιπο για να απαλλαγούμε από την κηδεμονία του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας, όπως έπραξαν η Βραζιλία και η Βενεζουέλα. Έδιωξα την αποστολή του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας. Οι γραφειοκράτες του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος έχουν έξι χρόνια να πατήσουν το πόδι τους στη χώρα μας. Τώρα είμαστε καλύτερα από ποτέ». Δεν είναι λοιπόν το χρέος μόνο «μη βιώσιμο». Μήπως έχει λίγο… ξεχαστεί το ληστρικό και επαχθές καθεστώς της χρεοκρατίας που μας δυναστεύει;
θητεία Τυμβωρύχου εκτελεί η «σειρά» του ’69
