του Ηρόστρατου
Η κυρία Γρουμπουλάκη μένει Ευρώπη και πάει… Σύνταγμα
Γιαννιώτικα, σμυρνιώτικα, πολίτικα,
μακρόσυρτα τραγούδια ανατολίτικα,
λυπητερά,
πώς η ψυχή μου σέρνεται μαζί σας!
Eίναι χυμένη από τη μουσική σας
και πάει με τα δικά σας τα φτερά*
Θα ήθελα να μιλήσω ψύχραιμα. Να αντικρούσω με επιχειρήματα τα όσα ειπώθηκαν αυτές τις μέρες από τους οπαδούς του «Μένουμε Ευρώπη». Κολωνάκι και Βόρεια Προάστια, δικαιώνοντας πλήρως όλους εμάς που επιμένουμε ότι τα θέματα είναι ταξικά, αποφάσισαν ως γελοιογραφία κινητοποιήσεων να κατέβουν σε «δρόμους και σε πλατείες» να μας πουν ότι αυτοί μένουν στην Ευρώπη.
Είχα την… τύχη να βρεθώ στο μετρό μετά την πρώτη συγκέντρωση (όχι εκείνη με τον Ευρωπαίο φίλο της Siemens και απέθαντο Κωνσταντίνο Μητσοτάκη) και να απολαύσω διαλόγους αντάξιους ενός Μποστ. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι που θύμιζαν την κυρία Γρουμπουλάκη από τους Δέκα Μικρούς Μήτσους του Λαζόπουλου θα ήταν για γέλια, αν δεν είχαν καταφέρει μέσα από τα ΜΜΕ που τους γέννησαν και τους έθρεψαν τόσα χρόνια, να γίνουν ιδεολογικό ρεύμα με επιρροή.
Που συμπαρασύρει ακόμη και πρώην εχέφρονες ανθρώπους οι οποίοι βλέπουν στο πρόσωπο του Τσίπρα έναν νέο… Στάλιν (ανάθεμα κι αν ξέρουν οτιδήποτε περί Στάλιν πέραν αυτών που γράφουν η Καθημερινή και Τα Νέα) και φαντασιώνονται ότι κάνουν αντίσταση σε μια «κόκκινη χούντα»…
Αυτοί οι ίδιοι άνθρωποι είχαν κατακλύσει, πριν από λίγο καιρό, τα κοινωνικά δίκτυα με τη φωτογραφία του μουτζουρωμένου (από ανεγκέφαλους) αγάλματος του Κωστή Παλαμά. Είχαν φρίξει με τον βανδαλισμό. Αλλά πολύ φοβάμαι πως αν διάβαζαν Παλαμά (τον θεωρούν, άραγε, Ευρώπη ή… Ψωροκώσταινα;) θα γκρέμιζαν το άγαλμά του από το βάθρο όπως έκαναν στην πρώην Σοβιετική Ένωση με τα αγάλματα του Λένιν.
Πόσο θα τους προκαλούσαν ανατριχίλα οι στίχοι:
Σας γέννησε και μέσα σας μιλάει
και βογγάει και βαριά μοσκοβολάει
μια μάννα· καίει το λάγνο της φιλί,
κ’ είναι της Mοίρας λάτρισσα και τρέμει,
ψυχή όλη σάρκα, σκλάβα σε χαρέμι,
η λαγγεμένη Aνατολή.
Και πώς θα έφριτταν με αυτούς τους «πτωχούς» που ζητάνε ψωμί γιατί τους τέλειωσε το παντεσπάνι. Πώς θα έπεφταν από τα σύννεφα όταν μάθαιναν πως μια γυναίκα που καθαρίζει και δουλεύει σε συνεργείο εργολάβων, ζει με 200 ευρώ το μήνα(!) υπηρετώντας την ελεύθερη αγορά και την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας. Μένει κι αυτή στην Ευρώπη;
Mέσα σας κλαίει το μαύρο φτωχολόι,
κι όλα σας, κ’ η χαρά σας, μοιρολόι
πικρό κι αργό·
μαύρος, φτωχός και σκλάβος και ακαμάτης,
στενόκαρδος, αδούλευτος, – διαβάτης
μ’ εσάς κ’ εγώ.
Διότι η μία Ευρώπη απλώς δεν υπάρχει. Είναι ένα ιδεολόγημα ανιστόρητων ανθρώπων. Υπάρχουν μια, δυο, τρεις, πολλές Ευρώπες. Το ζήτημα είναι ποια πλευρά διαλέγεις. Με ποια από αυτές τις Ευρώπες είσαι.
Με εκείνη που έμεινε αμέτοχη στο δράμα της Κύπρου;
Με εκείνη που ακολούθησε τη διπλωματία των βομβαρδισμών;
Με την Ευρώπη που θεοποιεί το χρήμα και την αγορά;
Η Ευρώπη που δεν υπάρχει και γι’ αυτήν πρέπει να αγωνιστούμε είναι η Ευρώπη του πολιτισμού και της αλληλεγγύης. Η Ευρώπη της ελευθερίας, της ισότητας και της αδελφότητας. Του σεβασμού των λαών που την απαρτίζουν.
Όσο για Γρουμπουλάκηδες και Μητσοτάκηδες, ό,τι και να κάνουν, όσο κι αν φτιασιδώσουν την καταγωγή τους για να περνιούνται για βέροι Ευρωπαίοι, ο Παλαμάς θα τους θυμίζει:
Kαι μια φυλή ζη μέσα σας και λυώνει
και μια ζωή δεμένη σπαρταρά,
γιαννιώτικα, σμυρνιώτικα, πολίτικα,
μακρόσυρτα τραγούδια ανατολίτικα,
λυπητερά.
* Όλοι οι στίχοι είναι από την Ανατολή του Κωστή Παλαμά
==================================================
«Θα τραγουδήσω αγαληνά»
Άλλοι μένουν στην… Ευρώπη κι εμείς οι υπόλοιποι μένουμε στην Ελλάδα. Κι αγαπάμε την παραδοσιακή μουσική. Δεν θεωρούμε τις ρίζες μας «μπανάλ» ούτε μπλέκουμε την αγάπη για τον τόπο μας με τον εθνικισμό…
Κι έτσι θα πάμε να ακούσουμε την ορχήστρα ελληνικής παραδοσιακής μουσικής Smyrna, που ξεκινάει τις καλοκαιρινές της εμφανίσεις από τη μουσική σκηνή «Άλικο», τη Δευτέρα 29 Ιουνίου.
Θα απολαύσουμε σκοπούς και τραγούδια από τη Σμύρνη και τη Μικρά Ασία, την Καππαδοκία, την Κωνσταντινούπολη, τη Θράκη, τη Μακεδονία, την Ήπειρο και το Αιγαίο.
Η Smyrna είναι μια γυναικεία ορχήστρα με τις:
Μερόπη Βλαχογιάννη (ακορντεόν,τραγούδι), Κάλη Καμπούρη (κανονάκι, τραγούδι), Ελευθερία Κουρλιά (κιθάρα,τραγούδι), Πένυ Παπακωνσταντίνου (πολίτικο λαούτο, τραγούδι), Σταυρούλα Σπανού (σαντούρι, τραγούδι) και Χρυσάνθη Τζοβάνη (κρουστά, τραγούδι).
Πληροφορίες: Μουσική Σκηνή Άλικο, Αγ. Δημητρίου 16, Ψυρρή
τηλ.210 3253272, aliko-cafe.gr
Ώρα έναρξης: 21:30
=============================================
Σαββατόβραδο με παραμύθια
Στην αυλή του Μουσείου Σχολικής Ζωής και Εκπαίδευσης, η Λίλη Λαμπρέλλη θα αφηγηθεί παραμύθια νυχτερινά, «πλασμένα από τα χνάρια μιας άχρονης μνήμης που έχει να κάνει με τη ζωή, τον θάνατο, τον έρωτα».
Ιστορίες και παραμύθια από τη Μυτιλήνη ως τους Ινδιάνους Ναβάχο, που «μυούν στην ενηλικίωση, στην εσωτερική συμφιλίωση, στη λαχτάρα να θέλεις να ζήσεις άλλη μια μέρα».
Ευκαιρία να νιώσουμε για λίγο σαν παιδιά και μετά να περπατήσουμε στους δρόμους της Πλάκας. Εμείς που δεν μένουμε Ευρώπη!
Για μεγάλους και μεγάλα παιδιά
Αφήγηση: Λίλη Λαμπρέλλη
Μουσική: Γιάννης Ψαριώτης
Σάββατο 27 Ιουνίου 2015, ώρα 21:00
