Μια σχολική γιορτή
Καλοκαιράκι μύρισε
πετάω τα βιβλία.
Γιατί Ιούνης έφτασε
και κλείνουν τα σχολεία.
Και ο Ιούλιος σαν μπει
από τη ζέστη σκάω.
Φοράω αντηλιακό
και παραλία πάω.
Και έρχεται και ο Αύγουστος
που έχει φρούτα χίλια.
Απ’ το καρπούζι έσκασα
και πέφτω στα σταφύλια.
Το Καλοκαίρι, Μαθητές του 2ου Δημοτικού Ταύρου
Λόγω της δουλειάς μου, που με φέρνει κοντά στα παιδιά και στα σχολεία, τα τελευταία χρόνια έχω παρακολουθήσει κάθε είδους γιορτές και εκδηλώσεις.
Ένα από τα σχολεία της καρδιάς μου έχει γίνει το 2ο Δημοτικό του Ταύρου. Μια περιοχή με την οποία μέχρι πρότινος δεν είχα καμία σχέση και τώρα, αν και κατοικώ μακριά, τη νιώθω σαν γειτονιά μου.
Αιτία ένας σπάνιος συνδυασμός φωτισμένων και δραστήριων εκπαιδευτικών, ενός συλλόγου γονέων που υποστηρίζει κάθε πρωτοβουλία και ενός διευθυντή που παίζει καθοριστικό ρόλο ενθαρρύνοντας κάθε καινοτόμα δραστηριότητα. Ενός διευθυντή που δεν διευθύνει απλώς, αλλά είναι δίπλα σε ό,τι χρειαστεί.
Την προηγούμενη χρονιά τα παιδιά είχαν φτιάξει ένα δικό τους παραμύθι με τη βοήθεια τεσσάρων συγγραφέων, το Ζηλευτόδασος, που κυκλοφόρησε σε βιβλίο και έγινε θεατρικό έργο.
Φέτος, οι εκπαιδευτικοί αποφάσισαν να μυήσουν τα παιδιά στην ποίηση. Από μόνο του το εγχείρημα αυτό σού γεννά αισιοδοξία. Όταν μάλιστα μιλάμε για Β΄ Δημοτικού. Μια τέτοια βιωματική προσέγγιση είναι σίγουρο πως θα αφήσει πολλούς καρπούς για το μέλλον.
Η σχολική τάξη έγινε ένα ποιητικό εργαστήρι. Πρώτα απ’ όλα διάβασαν κάθε είδους ποιήματα. Και στη συνέχεια δημιούργησαν τα δικά τους.
Το θέμα που επιλέχθηκε ήταν Ο Χρόνος και οι μήνες.
Έτσι δημιουργήθηκαν ποιήματα για τις τέσσερις εποχές και τους μήνες τους, αλλά γράφτηκαν και στίχοι για τέσσερα τραγούδια, όπως αυτό για το καλοκαίρι που παρέθεσα στην αρχή.
Πηγή το βιβλίο του Χρήστου Δημόπουλου Μαθαίνω τους μήνες και τις εποχές σαν ποίημα.
Τι θα γινόταν με τη μουσική;
ΟΙ δάσκαλοι, χωρίς να υπάρχει καμιά προηγούμενη γνωριμία, ζήτησαν τη βοήθεια του μεγάλου μας συνθέτη και μουσικού Γιώργου Κουρουπού. Κι αυτός δέχτηκε αμέσως. Και το τονίζω, αφιλοκερδώς.
Όσοι βρεθήκαμε εκείνο το απόγευμα στο αμφιθέατρο με το συμβολικό για όλους μας όνομα «Νίκος Τεμπονέρας», γευτήκαμε τη μαγεία της ποίησης σε συνδυασμό με έξοχη μουσική.
Στο τέλος της παράστασης ζητήσαμε ξανά και ξανά να ακούσουμε το τραγούδι για το καλοκαίρι.
Ο Γιώργος Κουρουπός, ήταν εκεί, γλυκύτατος, σεμνός, με φανερή την αγάπη και τη συγκίνησή του. Μια εντελώς διαφορετική εικόνα από αυτή των διανοουμένων του συρμού. Σκεφτόμουν πως αυτός είναι ένας πραγματικά «πνευματικός άνθρωπος».
Να πω ακόμη ότι τα χαμόγελα περίσσευαν. Όλοι είχαν απολαύσει τη γιορτή. Δεν ήταν από εκείνες τις παραστάσεις που μοιάζουν να σου λένε «δείτε τι ωραία πράγματα κάνουμε» και στην ουσία η συμβολή των παιδιών είναι διεκπεραιωτική.
Εδώ, ήταν τα ίδια τα παιδιά οι δημιουργοί, με την καθοδήγηση των δασκάλων τους, που έριξαν τον σπόρο της ποίησης κι αυτή έπιασε ρίζες, εκεί στον Ταύρο…
ΟΙ εκπαιδευτικοί που συνέβαλαν καθένας με τον τρόπο του είναι: Κωνσταντία Σιακαβάρα, Ευγενία Κίτσου, Γιούλη Παπαγεωργίου, Θοδωρής Γκουντζουρέλας, Κλεοπάτρα Κωδούνα (στο εικαστικό μέρος) και ο διευθυντής Απόστολος Κασσελούρης.
Σου το ‘χαν πει στον Κλήδονα…
Την Κυριακή 23 Ιουνίου στις 19:00 το Μουσείο Σχολικής Ζωής και Εκπαίδευσης οργανώνει έναν διαφορετικό περίπατο στην Πλάκα, αφιερωμένο στις γιορτές και το έθιμο του Κλήδονα.
Περπατώντας στα στενά της Πλάκας, πηγαίνοντας στο σπίτι του Σεφέρη και στα Αναφιώτικα θα μιλήσουμε για το «αμίλητο νερό», τις «Φωτιές του Άι Γιάννη» θα διαβάσουμε αποσπάσματα από κείμενα και θα αναπαραστήσουμε κάποια από τα έθιμα.
Μια έκπληξη θα περιμένει τους συμμετέχοντες στο τέλος του περιπάτου στην αυλή του Μουσείου.
Απαραίτητη η κράτηση θέσεων: [email protected]. Μουσείο Σχολικής Ζωής και Εκπαίδευσης, Τριπόδων 23 -Πλάκα, Στάση Μετρό Ακρόπολη. Τηλ. 2103250341.
