του Θεμιστοκλή Συμβουλόπουλου
Το φοβάται η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Το φοβάται σαν το διάολο το λιβάνι, γιατί ξέρει ότι το αποτέλεσμα της λαϊκής ετυμηγορίας θα είναι συντριπτικά υπέρ του «Όχι». Το φοβάται γιατί για άλλη μια φορά αυτός ο λαός, θα βρει μια εξαιρετική ευκαιρία να ανδρωθεί, αποδοκιμάζοντας όχι μόνο την κατάπτυστη συμφωνία για την Μακεδονία, αλλά την πολιτική της κυβέρνησης στο σύνολό της. Και στο εθνικό και στο κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο.
Την φοβάται γιατί σιχαίνεται κάθε δημοκρατική εκδήλωση του λαού, που αφαιρεί από την κυβέρνηση τις διχαστικές κορώνες περί εθνικιστών, χρυσαυγιτών και φασιστών που όντως παραχαράσσουν και αλλοιώνουν τον γνήσιο πατριωτισμό των Ελλήνων σε κάθε δράση του, και αποτελούν βούτυρο στο ψωμί της επαίσχυντης προπαγάνδας τους.
Το φοβάται γιατί αυτό το συνονθύλευμα αλαζονείας, πολιτικής απάτης εθνομηδενισμού και εθνικοφροσύνης, δεν έχει καμιά σχέση με την δημοκρατία και το θεμέλιο της πολιτειακής θέσμισης, την λαϊκή κυριαρχία. Το φοβάται γιατί δεν μπορεί να στείλει τα ΜΑΤ στα εκλογικά κέντρα!
Το φοβάται γιατί αυτή την φορά, δεν θα μπορεί να βρει κανένα περιθώριο αναστροφής του «Όχι», όπως χυδαία έπραξε τον Ιούλιο του 2015. Δεν υπάρχει τρόπος ούτε χρόνος για να επιχειρήσει κάτι ανάλογο.
Το φοβάται και η αξιωματική αντιπολίτευση, γιατί είναι εξίσου υποτελής και ταυτισμένη με τις γεωστρατηγικές επιδιώξεις του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε. στον χώρο της Βαλκανικής και όχι μόνο. Το φοβάται γιατί θα ξεγυμνωθεί η αγωνιώδης προσπάθειά της να δείχνει και να φαίνεται δημοκρατική και πατριωτική, εξαντλώντας την επίπλαστη αντίθεσή της σε προτάσεις μομφής και χύνοντας κροκοδείλια δάκρυα δήθεν δέσμευσης της ενδεχόμενης μελλοντικής διακυβέρνησής της, απέναντι στο κύρος της διεθνούς συνθήκης της συμφωνίας. Το φοβάται γιατί εμφορείται από την ίδια απέχθεια με την συμπολίτευση, στον συνταγματικά κατοχυρωμένο θεμέλιο του πολιτεύματος, ότι «όλες οι εξουσίες πηγάζουν από τον λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και του Έθνους και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα» (άρθρο 1, παρ. 2.3 του Συντάγματος).
Το φοβάται και η ελάσσων μνημονιακή αντιπολίτευση, γιατί κανείς από αυτή την παρέα των δεκανικιών του διπολισμού, των προθύμων του «Ναι» σε όλα, δεν διανοείται να θέσει σε κίνδυνο τον παρασιτικό λόγο ύπαρξής της στο διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα. Το φοβάται και η αντιμνημονιακή αντιπολίτευση, γιατί έχει από χρόνια τώρα διαρρήξει την σχέση της με τον λαό, αναγνωρίζοντας ως ριζοσπαστικοποίηση την λαϊκή συμμαχία μόνο υπό τις εντολές της ηγεσίας της. Εξ’ άλλου οι άνθρωποι το λένε ανοικτά. Μόνο στον σοσιαλισμό μπορεί να υπάρξει η δημοκρατία αλλά με την προϋπόθεση ότι τον σοσιαλισμό θα τον επιβάλλω εγώ, εάν και όποτε ο λαός με ψηφίσει. Μέχρι τότε μπορείτε να πεθαίνετε ανενόχλητοι. Η «αυτοτιμωρία» του λαού είναι η δικαίωσή τους.
Το δημοψήφισμα για την Μακεδονία το φοβάται όλο το «συνταγματικό τόξο», γιατί όπως κι αν τεθεί, με όποιο ερώτημα κι αν προκύψει, δύναται να συσπειρώσει τον λαό μας μοναδικά, ενσωματώνοντας το κοινωνικό και εθνικό του κεφάλαιο, σε μία ανυπέρβλητη υλική δύναμη απέναντι στους ολετήρες της ύπαρξής του
Το φοβάται όλο το «συνταγματικό τόξο», γιατί το δημοψήφισμα για την Μακεδονία, όπως κι αν τεθεί, με όποιο ερώτημα κι αν προκύψει, δύναται να συσπειρώσει τον λαό μας μοναδικά, ενσωματώνοντας το κοινωνικό και εθνικό του κεφάλαιο, σε μία ανυπέρβλητη υλική δύναμη απέναντι στους ολετήρες της ύπαρξής του. Την απαίτηση χωρίς όρους, της εφαρμογής της λαϊκής κυριαρχίας, με όλο το κύρος που απορρέει η διενέργεια του δημοψηφίσματος. Το κύρος της πεμπτουσίας της πιο δημοκρατικής διαδικασίας.
Το φοβούνται όλοι, γιατί η νίκη που μπορεί να προκύψει από την λαϊκή ετυμηγορία, δίνει αυτοπεποίθηση στην πάλη του λαού για δικαιοσύνη, για κάθε είδους ανατροπή του Δεν Υπάρχει Εναλλακτική (ΤΙΝΑ) και οιονεί αποτελεί την αρχή του ξηλώματος του δοσιλογικού πολιτικού συστήματος. Ποιός αλήθεια θα μπορεί να τα βάλει με έναν λαό που αυτοσυσπειρώθηκε και αισθάνθηκε την δύναμή του μέσα από την ενότητά του;
Ολοκληρώνοντας. Δέχομαι πως αυτονόητα πράγματα για τον ελληνικό λαό, όπως είναι η ελληνικότητα της Μακεδονίας, δεν μπορούν να μπαίνουν στην βάσανο της αίρεσης που εμπεριέχει από την διαζευκτική φύση του ένα δημοψήφισμα. Με μια ειδοποιό διαφορά όμως. Ότι το αυτονόητο δεν καθορίζεται από κατοχικές κυβερνήσεις που υπηρετούν ξένες και αλλότριες δυνάμεις, αλλά διεκδικείται και θεμελιώνεται ξανά και ξανά και ξανά και όποτε χρειαστεί, από όλα τα μέσα που διατίθενται στην υπηρεσία του λαού και του έθνους προκειμένου να κατοχυρωθούν και πάλι ως αυτονόητα. Και αν χρειαστεί με αίμα.
Αλλά πριν φτάσουμε εκεί, υποχρεωτικά οφείλουμε να εξαντλήσουμε κάθε ειρηνική και δημοκρατική οδό. Γιατί ο μόνος που δεν φοβάται το δημοψήφισμα για την Μακεδονία, είναι ο ελληνικός λαός και κανένας άλλος.
* Ο Θεμιστοκλής Συμβουλόπουλος συμμετέχει στην Πρωτοβουλία «Επειδή υπάρχουμε κι Εμείς» που υποστηρίζει την διεξαγωγή δημοψηφίσματος για το Μακεδονικό και μάλιστα συλλέγει υπογραφές (βλέπε κείμενο και υπογραφές στο www.change.org/p/epeidi-yparxoume-ki-emeis-dimopsifisma-gia-ti-makedonia-tora). Σε παρέμβασή του στην συνέντευξη Τύπου που έδωσε η Επιτροπή Αγώνα για την υπεράσπιση της Μακεδονίας και τη μη αλλαγή συνόρων στη Βαλκανική (28/6) τόνισε ιδιαίτερα πως πρέπει να βρεθεί τρόπος να συντονιστούν οι διάσπαρτες δημοκρατικές πρωτοβουλίες και δυνάμεις σχετικά με το ζήτημα αυτό.
